Dom Fenrir'a i Bjorn

[Fenrir Labdakid]

Spory dom z dużą ilością pokoi na dole jak i na górze, łazienkami, sporą kuchnią i salonem. Ze specjalną nadbudową dla ptaka gromu i gryfa. Altaną, tarasem, garażem i budynkiem gospodarczym.

[Fenrir Labdakid]

Junior nie był zadowolony, że pieszczoty dobiegły końca ale sam wyczuł jaka panuje atmosfera więc wolał się zmyć.
"To jakiś absurd" pomyślał kręcąc głową, przetrwa to jak wszystko - Dobrze - rzekł.
Czując rękę przyjaciela na ramieniu zaczął się śmiać - To jakaś kpina, to ja powinien Ci pomóc a jak na razie tylko szkodzę - co z tego, że był jego patronem? Najchętniej pierdolnął by tym wszystkim i się gdzieś zaszył ale uciekanie od problemów niczego nie załatwi. Poklepał towarzysza po ręce - Na prawdę Cię przepraszam - podniósł się z kanapy patrząc na Sylvana.

[Sylvan Vulkodlak]

Pokręcił głową- Wiesz wolałbym nie pamiętać, nie wiedzieć ale to wszystko co mnie spotkało po uwolnieniu, to co mnie spotyka na ulicach sprawia, że moja głowa jest jak skała, może mam chwile kryzysu- Wyszczerzył lekko ząbki. Tak miał chwile słabości no ale kto ich nie ma?
-Pamiętaj braci kim jesteśmy i ile się przeszło, nic nie może nasz złamać- Podał mu męską grabę.

[Fenrir Labdakid]

Patrzył się na przyjaciela, ten to się w życiu przeszedł a jeszcze w takiej chwili potrafi poratować dobrym słowem. Mógł go wcześniej posłuchać, odpuścić. Tak jak powiedział, kto nie miewał kryzysu, tylko głupcy tak myśleli - Ciebie to nic nie złamie - stwierdził.
- Tego się raczej nie da zapomnieć ale masz racę, nie takie rzeczy przeżyliśmy - podał mu męską grabę. Lekko się nawet uśmiechnął, choć w środku wcale mu nie było do śmiechu.

[Sylvan Vulkodlak]

Spoglądał na Fenrira.
-Złamano mnie wiele razy ale grunt to wstać- Poklepał go po plecach- Będę się zbierał, nie pij i prześpij się z tym, dobra?- Liczył, ze Fenrir nie da się i jakoś to będzie. Wiedział, ze to trudne ale nie ma co się załamywać.

[Fenrir Labdakid]

Nie mógł się nie zgodzić, trzeba się podnieść nie ważne co by się nie działo. Spojrzał na wódkę - Szczerze to nie mam ochoty - nie wie po co ją przyniósł. Impuls? Prawdopodobnie tak było - Zobaczymy - nie zamierzał zatrzymywać przyjaciela. Wyciągnął portfel dając mu pieniądze, o których wspomniał w liście. Już wystarczająco miał dzisiaj przez niego problemów, choć tego mu zaoszczędzi.

[Sylvan Vulkodlak]

-To do zobaczenia- Skinął głową. Wziął gotówkę. Szefostwo będzie zadowolone. No ale cóż. Siwek najchętniej nie przyjąłby kasy. Jednak to nie był jego interes i nie mógł sam sobie rozdysponowywać tak kasa. wyszedł.
zt

[Bjorn]

Wróciła późnym popołudniem, na dworze już zachód gościł, a kobieta dotarła i chciała się ogarnąć. Weszła do środka i czuła, że jakiś czas temu były tutaj osoby ale nic sobie z tego nie robiła. Widok wódki an stole sprawił, ze ta zatrzymała się.
-Nie będę pytać jak poszło spotkanie ale będę chciał z tobą pogadać o pewnym wydarzeni w strażnicy jakiś czas temu- Skierowała się do łazienki aby móc zmyć z siebie trud dzisiejszego dnia.

[Fenrir Labdakid]

Machnął ręką na pożegnanie przyjacielowi a sam w nerwach zabrał się za sprzątanie ze stołu brudnych naczyń. Zatrzymał wzrok na czystym zestawi, zostawił go. Resztę zaniósł wszystko do kuchni a gdy skończył zmywać do domu wróciła Bjorn. Nie odezwał się, wyszedł z domu idąc do "warsztatu".
Junior leżał pod drzwiami kobiety, nie podniósł się na jej widok.

[Bjorn]

Nie powiedział nic tylko pokręciła głową. Poszła się umyć, a po kąpieli przywitała się tylko z Juniorem i poszła do swojego pokoju. Wywnioskowała, że mężczyzna potrzebuje trochę przestrzeni dla siebie teraz. Tam zaczęła trochę rozmyślać nad dalszymi planami.

[Fenrir Labdakid]

Dzisiaj wilkor był spokojny, uniósł łeb gdy został pogłaskany i bez zaproszenia wszedł za Blondyką do pokoju kładąc się pod ścianą.
Przybywał warsztacie próbując pozbierać myśli i się wyciszyć, zajął się pracą dając upusty emocją. Warknął pod nosem dziurawiejąc dobry kawałek skóry. Rzucił narzędziem w nieokreślonym kierunku, przetarł ręką twarz zaczynając wszystko od nowa.
Późnym wieczorem dowódca wrócił do domu, poszedł na górę się ogarnąć. Zakukał do pokoju Bjorn, jeśli nie odpowie to znaczy, że śpi i nic tu po nim. Najwyżej rozmowę przeprowadzą jutro.