Dom Fenrir'a i Bjorn

[Fenrir Labdakid]

Spory dom z dużą ilością pokoi na dole jak i na górze, łazienkami, sporą kuchnią i salonem. Ze specjalną nadbudową dla ptaka gromu i gryfa. Altaną, tarasem, garażem i budynkiem gospodarczym.

[Fenrir Labdakid]

Uniósł jedną brew do góry - Nie mamy święta - skomentował propozycję pomijając fakt, że kobieta sama się napiła wcześniej piwa. Odstawił szklankę z herbatą na stolik biorąc do ręki piwo, otworzył je nie biorąc póki co łyka. Gdy uzyskał pytanie na pytanie pokręcił głową z lekkim uśmiechem - Jak zawsze tajemnicza - kiedyś lepiej potrafił odczytywać o co chodziło Bjorn lecz teraz po tylu latach miał z tym problem.
Podniósł się do pozycji siedzącej z półleżącej wyciągnął rękę w stronę kobiety a później zagarnął Blondynkę przyciągając do siebie - Powiesz mi? - zapytał spokojnym głosem. O dziwo obecność niedźwiedzicy działała na niego uspakajająco.

[Bjorn]

-Zależy co uznajesz za święto- Nie odpowiedziała mu nic. Wiedziała jednak do czego był to przytyk.
Czy była tajemnicza? Nie do końca tak uważała, po prostu pytania trzeba formułować odpowiednio. Nie powie mu jednak tego. Widziała jak ten zmienia pozycję. Ona w tym momencie odkładała herbatę. Zaśmiał się lekko będąc zgarniętą. Spojrzała na niego lekko rozbawionym spojrzeniem.
-Głupek- Zaśmiała się i lekko machnęła na niego dłonią- Bo zależy mi na tobie?- No przecież wiedział, nie ładnie tak droczyć się.
-Dlatego chciałbym abyś był bardziej zrelaksowany i chociaż trochę bardziej szczęśliwy, czy to cos złego?- Może trochę powiedziała za dużo, tylko czy to coś złego?

[Fenrir Labdakid]

To było dobre pytanie, dla niego święta czy te kalendarzowe czy obchodzone przez świat były mało istotne - Znowu zamiast odpowiedzieć zadajesz pytanie - rzekł.
Uśmiechnął się szerzej słysząc słowo wypowiedziane przez kobietę, już dano go nie słyszał w swoim kierunku. A kiedy uzyskał odpowiedź zdziwił się. Zaczął się zastanawiać ale ostateczniej przytulił mocniej do siebie Bjorn dając całusa w czoło.
- A kto powiedział, że jestem nieszczęśliwy? - zadał pytanie niedźwiedzicy, może zrelaksowania mu brakowało ale nie oznaczało to że jest nieszczęśliwy - Wszystko co potrzebuję mam przy sobie - rzekł spoglądając na nią. Owszem brakowo jeszcze kogoś w tym miejscu ale mu nie było więcej trzeba.

[Bjorn]

-Tak wyszło- A miała powiedzieć "A czemu nie". Tylko było by to znowu pytanie, a chciał może chociaż teraz uniknąć zadawania pytań. Na tę chwilę. Zaśmiała się i sama mocniej się w niego wtuliła. Cieszyła się jego szczęściem. Zasługiwał na niego. Zrobił dla niej tka dużo, nawet jeśli sam sobie o tym nie zdaje sprawę. Ostatnią rzeczą jaką by dla niego chciała, to sprawiać mu problemy.
-To mogę cię o coś prosić?- Zapytała skoro miał już lepszy nastrój.

[Fenrir Labdakid]

"Tak wyszło" pomyślał kiedy tak powiedziała. Na pewno to nie będzie ostatnia taka odpowiedź na jego pytania.
Uśmiechnął się pod nosem kiedy się przytuliła, poczuł jak mięśnie powoli mu się rozluźniają ale za chwilę ponownie się napięły. Zerknął na nią dość niepewnie, doczuł jakby miało to być coś złego lub się zdenerwuje - Słucham - rzekł nie wiedząc czego ma się spodziewać. Ostatnio miał z takimi pytaniami czy prośbami złe doświadczenia. Jednakże nie zamierzał zakładać niczego z góry.

[Bjorn]

Chwile wstrzymała się nim postanowiła zadać to pytanie.
-Czy postarasz się czasem odpocząć? Oderwać się od pracy?- Wiedziała, że ten bardzo poważnie brał swoje obowiązki. Blondynka jednak liczyła, ze ten chociaż małymi krokami trochę zadba o siebie. Nie sensie wyglądu, bo tutaj już nie musi. Bardziej jej chodziło o jakiś reset czasem od tego wszystkiego.

[Fenrir Labdakid]

Nie spodziewał się takiej prośby, sądził że to będzie całkiem coś innego niż zadbanie o siebie. Spoglądał na kobietę nie do końca dowierzając jej intencji, zamyślił się nim odpowiedział - Nie chcę nic obiecywać - rzekł spokojnie. Nie wiedział czy mu to w jakikolwiek sposób się uda - Nawet nie wiem jak do tego się zabrać - dodał po dłuższej chwili ciszy.
- A jak Tobie minęło te dziesięć lat? - zmienił temat tak jakby usiekał od swojej osoby, jednakże też był ciekaw co ona poczynała w tym okresie.

[Bjorn]

Nie wiedziała czego ten oczekiwał.
-Nie trzeba od razu wszystko zmieniać, wystarczy małymi kroczkami- Powiedziała z wesołym tonem do mężczyzny.
No i od czego ona ma zacząć?
-Jak widzisz aktywnie, skoro wyrobiłam sobie taką krzepę- Mówiła to nadal z pogodą- Serio nie chcesz się napić, mam księżycówkę z gruszek- No bo ponoć z innych tam rzeczy też jest?

[Fenrir Labdakid]

Tu miała rację, zazwyczaj wszystko zaczynało się od małych kroków aby się przyzwyczaić do zmian.
Uniósł jedną brew do góry - Zdążyłem się przekonać - powiedział lekko rozbawiony, siniaki jakie miał i stłuczenia nie wzięły się znikąd. Na prawdę Bjorn postawiła przez ten czas na rozwijanie swoich umiejętności.
Zmrużył oczy - Zaczynam podejrzewać, że chcesz mnie spić - nie pamiętał aby kobieta kiedykolwiek aż tak nalegała na procenty, co jednak nie zmienia faktu, że go raczej nie przepije. Chyba, że i tu się wyrobiła? Zastanowił się czy napić się piwa, które trzymał w dłoni. Upił łyk.

[Bjorn]

No tak zdążył-Nadal uważam, że się za bardzo podłożyłeś- No nie wierzyła w inne możliwości. Wyglądało to tak jakby nie chciał jej uderzyć ale sam zaproponowała i nie bała się oberwać. W innym wypadku unikała by takich aktywności. Słysząc jednak jego dalsze słowa, znowu się zaśmiała i aż podniósł aby lepiej na niego spojrzeć- Na prawdę?- Pokręciła z rozbawieniem głową- Przecież ciebie nie da się upić- Chyba że coś się zmieniło. Nie miał jednak zamiaru tego sprawdzać. On ma mocniejszy łeb niż ona i była tego pewna.