Dom Ketsueki

[Ketsueki Ōkami]

Nie najmniejszy, ale też niezbyt duży dwupiętrowy dom, otoczony ogrodem. Sprawia wrażenie, jakby ogród zajmował większą przestrzeń, niż sam budynek - to jednak efekt powodowany bujnością ogrodu. Dom utrzymany jest w stylu japońskim, widać to zarówno od zewnątrz, jak i w środku. Za wejściem znajduje się miejsce na buty i nieduży korytarz, na którego końcu widać drzwi do łazienki. Drzwi obok prowadzą do niewielkiej toalety, która jest oddzielnie. W łazience znajduje się prysznic i wprowadzona w podłogę wanna z podgrzewaną wodą, mogąca pomieścić trzy osoby. Można tam znaleźć też umywalkę czy lustro. W łazience znajdują się drzwi zamykane na zatrzask od środka, które można otworzyć na ogród. Po prawej znajduje się izba pełniąca rolę salonu z wnęką na ołtarzyk. Znaleźć tam można kilka komódek, niski stolik czy poduszki. W miejscu stolika jest płyta, którą można zdjąć, pod spodem znajduje się palenisko kotatsu. Z salonu niego wyjść na ogród. Po lewej stronie korytarza jest kuchnia z jadalnią i paleniskiem.
Na piętrze po prawej znajduje się sypialnia Ketsueki z dużym łóżkiem, z jednej strony jest ścianka odgradzająca sypianie od niedużej garderoby. Obok jest jeszcze jedna sypialnia, przeznaczona dla gości. Po drugiej stronie korytarza Ket urządziła sobie coś pomiędzy gabinetem a pracownią. Rozstawiona jest tam sztaluga, stolik na farby, biurko z wieloma szufladami i szafa na przybory, wszystko jest tam poukładane w nienagannym porządku, chyba, że właścicielka domu pracuje. Po tej samej stronie znajduje się też niewielka łazienka z prysznicem i tym razem też razem z toaletą.

[Fenrir Labdakid]

Powinien odpuścić czując jak jej ciało się napina ale nie mógł, chciał ją mieć przy sobie i to bardziej niż wcześniej. Nie zastanawiał się obecnie czy to pragnienie się wzmogło przez tamtą nocy.
Kiedy Ketsueki odwzajemniła pocałunek i załapała go za szyję, poczuł jakby dostał przyzwolenie na więcej. Pocałunki Fenrira zrobiły się intensywniejsze, bardziej zachłanne. Przeniósł dłonie na plecy błądząc po nich co jakiś czas zjeżdżając nimi niżej docierając do pośladków. Złapał za nie, później nieco się zniżył aby mieć lepszy dostęp do ud kobiety aby za chwilę ją podnieść.

[Ketsueki Ōkami]

Nie przerwała pocałunku. Nawet gdy poczuła jak dłonie Fena zsuwają się na tyle nisko, by poczuła dyskomfort. Nie chciała tego przerywać, nawet jeśli strach w jej umyśle zaczął nieśmiało wybijać się ponad inne uczucia. Wtuliła się w niego mocniej, czuła się przy nim bezpiecznie i sam fakt, że to był właśnie on pozwalał na odpędzanie strachu. Jęknęła gdy zacisnął dłonie i zamarła na ułamek sekundy. Nie wróciła do całowania, zamiast tego ułożyła głowę na jego ramieniu. Objęła go mocniej gdy jej stopy oderwały się od ziemi i oplotła je wokół niego. Drżała delikatnie, ale jak do tej pory, nie wyglądało na to, że zamierzała protestować.

[Fenrir Labdakid]

Postępowanie kobiety tylko go zachęcało do dalszego działania. Zrobił kilka kroków aż nie dotarł z nią do ściany domu, wsparł Białowłosą na niej.
Mając lepszy dostęp do szyki odgarnął z niej włosy zaczynając składać na niej delikatne pocałunki co jakiś czas podgryzając. Rękę przesunął na kolano docierając do brzegu sukienki. Na tyle ile sam dał radę spokojnie wsunął pod odzienie dłoń idąc ku górze.
Tętno mu przyśpieszyło a oddech stał się płytszy, ledwo mógł się powstrzymać aby nie zerwać z niej ubrania.

[Ketsueki Ōkami]

Czując chłodną ścianę na plecach, wygięła się trochę. Pocałunki Fena sprawiły, że tylko bardziej odchyliła głowę i przygryzła wargę. Przesunęła jedną dłonią po karku wilkołaka, wplatając palce w jego włosy i zaciskając niezbyt mocno pięść. Przyciągnęła go do siebie bardziej, jednak czując, jak jego dłoń wsuwa się pod ubranie, znów poczuła się niepewnie. Zmusiła się do rozluźnienia, choć jej oddech na chwilę zrobił się nieregularny, jakby wpadała w panikę. Nie chciała jednak zniechęcić go negatywną reakcją. Starała się ignorować strach i opanować coraz większe drżenie. Działo się przecież to czego pragnęła, nawet jeśli jednocześnie czuła potrzebę ucieczki.

[Fenrir Labdakid]

Dalej całował szyję kobiety schodząc do obojczyka muskając go ustami gdzie nie gdzie składając pocałunek. Wrócił do twarzy Ketsueki przejeżdżając ustami po lini jej żuchwy docierając aż do ucha - Kocham Cię - wyszeptał. Napawał się zapachem jaki i bliskością, która z nią teraz dzielił.
Czując jak go przyciąga sam do niej przywarł całym ciałem. Dłoń wsunięta pod sukienkę powędrowała na udo aby mógł zrobić to samo z drugą. Dopiero wtedy zaczął błądzić ręką po nagim ciele Białowłosej.

[Ketsueki Ōkami]

Pozwalała mu na wszytsko, nawet jeśli wyraźnie towarzyszył temu strach, którego nie była w stanie ukryć. Miała do niego zaufanie i nie wierzyła by mógł ją skrzywdzić. Słysząc jego szept, uśmiechnęła się i nachyliła by pocałować jego skroń. Podobnie jak on, przesunęła usta do ucha Fenka.
- I ja Cię kocham. - Wyszeptała i skubnęła jego ucho zębami. Po tym odsunęła się i pociągnęła go za włosy tak, by odwrócił do niej twarz przodem. Wpiła się w jego usta z zaskakującą nawet dla siebie agresją. Jęknęła czując dreszcz spowodowany dotykiem jego dłoni, ale nie przerywała namiętnego pocałunku, przygryzajaąc co jakiś czas dolna wargę wilkołaka.

[Fenrir Labdakid]

Mężczyzna pozwolił się całkowicie pochłonąć sytuacji a słowa które usłyszał jeszcze bardziej go do tego popchnęły. Nie opierał się gdy ta pociągnęła go za włosy a na pocałunek odwdzięczał się namiętnością, które z każdą chwilą w nim rosła.
Fenrir nie mógł dłużej być w tej bezczynności, przesunął dłonie do swych spodni rozpinając je aby po chwili móc się połączyć z kobietą. Jego ruchy biodrami były powolne i miarowe, które z czasem stawały się intensywniejsze.

[Ketsueki Ōkami]

Zorientowała się zbyt późno, co planował. Pochłonięta pożądaniem i zatopiona w jego ustach nie zauważyła jak sięgał spodni. Dopiero gdy się przesunął, zrozumiała co się dzieje.
- Fen... Ni... - Urwała czując ból, którego właściwe nawet się nie spodziewała przy tym odczuć. Odsunęła się, odpychająć od niego ręką. Nie kontrolowała teraz tego co robi, wygięła się uderzając tyłem głowy o ścianę i jęknęła. Łzy już dawno zaczęły płynąć jej po twarzy. Trzęsła się i gapiła na niego szeroko twartymi oczami, nie wiedząc co ma robić. Panika zalała jej umysł i odebrała logiczne myślenie.

[Fenrir Labdakid]

Tak bardzo dał się pochłonąć całej sytuacji, że się zapomniał. Dopiero słowa oraz zachowanie Ketsueki go otrzeźwiły. Zaprzestał swych działań a gdy kobieta uderzyła głową w ścianę próbował ją złapać. Jednak to co zobaczył później, ten strach jak się trzęsie to poczuł, że umarł w środku - Przepraszam, na prawdę przepraszam - rzekł załamany. Tak bardzo chciał jej bronić przed złem a tak naprawdę ją trzeba było bronić cały czas przed nim.
Posadził kobietę na podłodze nie wiedział czy może ją przytulić ale mimo to chciał spróbować.

[Ketsueki Ōkami]

Oddychała zupełnie nieregularnie, niemal walcząc o każdy oddech. Bo wcześniejszym odepchnięciu Fena, teraz nawet nie podejmowała prób odsuniecia się. Zupełnie ją sparaliżowało, mogła jedynie płakać i patrzeć na niego. Strach powoli znikał z jej spojrzenia, zastąpiony bólem.
Próbowała jakoś odpowiedzieć, ale zdołała jedynie otworzyć usta i tylko zaniosła się szlochem. Chciała tego co się przed chwilą wydarzyło, dążyła do tego, jednak dla niej, nastąpiło to zdecydowanie zbyt szybko. Przerosło ją to, nie potrafiła jeszcze pokonać bariery jaką miała w sobie.
Pozwoliła się przytulić, nawet gdyby nie chciała nie mogła się ruszyć. Jej głowa opadła na ramię Fena, a Ket po prostu płakała.