Dom Fenrir'a i Bjorn

[Fenrir Labdakid]

Spory dom z dużą ilością pokoi na dole jak i na górze, łazienkami, sporą kuchnią i salonem. Ze specjalną nadbudową dla ptaka gromu i gryfa. Altaną, tarasem, garażem i budynkiem gospodarczym.

[Sylvan Vulkodlak]

Skrzyżował ręce na piersi- Czy ty musisz o wszystkim wiedzieć?- Zaśmiał sie i pokręcił lekko głową. Rozebrał sie znowu i pozwolił sobie wejść do środka i usiąść na kanapie.
-W pierwszej chwili myślałem, że robisz sobie ze mnie jaja- Przyznał, bo to było takie nierealne. Z drugiej strony Fenrir jest za sztywny na żarty....

[Fenrir Labdakid]

Podszedł do kobiety całując ją - Dziękuję skarbie - był wdzięczny niedźwiedzicy, rzadko się zdarza aby to kobieta w takim dniu chciała świętować z kimś więcej niż tylko z partnerem. Doceniał to i to bardzo.
Obejrzał się na przyjaciela - Oczywiście - ucałował jeszcze raz w policzek Bjorn puszczając do kuchni.
- Wiesz, że nie potrafię żartować - powiedział z rozbawieniem. Za poważny z niego typ się zrobił aby miał aż takie poczucie humoru.

[Bjorn]

Przygotowała trzy herbaty. Dwie przyniosła mężczyznom i trzecią postanowiła zabrać ze sobą. Dała całusa w policzek Fenrirowi nim poszła na górę.
-Bądź grzeczny- Rzekła na odchodne i poszła na górę gdzie położyła swoją herbatę na stolik. Ogarnęła się i poszła spać. Przyda jej się sen po takich wrażeniach.

[Sylvan Vulkodlak]

-Będziemy- Rzekł do kobiety i spojrzał na Fenrira- No zapomniałem, że masz kij w dupie- Zaśmiał się i pokręcił głową- ale dobrze widzieć cię uśmiechniętego- a to nie jest zbyt częsty widok.
-Dawno cię nie widziałem, dużo pracy?- Zapewne tak, w końcu straż się przenosi, to pewnie i z tym jest trochę roboty, pewnie głownie papierowej i noszenia będzie.

[Fenrir Labdakid]

- Dobrze i dziękuję - uśmiechnął się po otrzymaniu całusa od ukochanej - Śpij dobrze - rzekł odprowadzając ją wzrokiem.
Wrócił wzrokiem do Sylvana - Ha ha ha, bardzo śmieszne - a ten znowu wyskoczył z tym tekstem. Pokręcił głową - Sam nie wierzę w dzisiejsze wydarzenia - przyznał sięgając po herbatę.
- Trochę się nazbierało i byłem też w delegacji więc jest co robić. Na brak nudy nie narzekam. A jak u Ciebie? - zapytał przyjaciela, zajrzał czy Bjorn na pewno jest już na górze. Uniósł jeden kącik ust do góry - Po jednym? - zaśmiał się do przyjaciela.

[Sylvan Vulkodlak]

-Wiem, że śmieszne, bo ja to mówię- No tak podbudujmy sobie trochę ego. Znowu zaśmiał sie pod nosem widząc jak ten wygląda czy jego kobieta już jest na górze- Jasne- nie pogardzi jakimś dobrym alkoholem.
-U mnie to co zwykle, nic nowego- Co mogłoby sie zmienić w jego życiu? Nie bardzo miało co się zmieniać.

[Fenrir Labdakid]

Dowódca zerknął na gościa przedrzeźniając go mimiką - I z czego tak się śmiejesz? - rzekł miał świadomość tego, że jeszcze dobrze się nie ożenił a już uważa na swoją lubą. Bjorn może nie byłaby zadowolona ale zrozumiałabym dlaczego się napił. W końcu dla niej rzucił palenie. Podniósł się z kanapy idąc po dwie szklanki i szkocką, nalał każdemu z do połowy szkła. Podał jedną przyjacielowi.
- Smutne a nie chciałbyś zmienić pracy? - zaproponował, nie wiedział na jaką inną mógłby ale jednak zawsze może.

[Sylvan Vulkodlak]

-Czekam na pantofla- No poczeka kiedy to ten wielki byk będzie potulny przy niej. Zresztą, grunt, żeby było im dobrze. Wziął alkohol i kilak razy obrócił szklankę nim wziął ją do ust.
-Dawno nic nie piłem- Przez robotę nie dość, że nie palił to i prawie nie pił. Co to się dzieje.
-Do niczego innego się nie nadaje- Rzucił po tym jak wziął łyk alkoholu- A strażnikiem niebyłym dobrym- Do tego trzeba mieć w miarę ok papiery.

[Fenrir Labdakid]

- Widzę, że dzisiaj się Ciebie żarty trzymając bardzo mocno - stwierdził ale nic dowódcy nie zepsuje dzisiejszego dnia.
- To tym bardziej się cieszę, że masz taką przyjemność i że przyszedłeś - uchylił szklanki nim się napił. Sam nie wziął dużego łyka bardziej zwilżył usta. Tak, przez lata nauczył się umiaru z alkoholem.
- Tu się zgodzę, na strażnika jesteś za miękki - przyznał - A co byś chciał robić? - zapytał biorąc niewielki łyk. Oparł się, poruszył głową na boki a z jego karku wydobyły się chrupnięcia. Od razu poczuł się lepiej.

[Sylvan Vulkodlak]

Zaśmiał się na jego słowa.
-Ja za miękki? No obrażasz mnie panie dowódco- No gdzie on jest miękki, no gdzie? nie leje każdego po mordzie ale bez przesady.
-Nie wiem- Wzruszył ramionami- Rozmyślam nad kupnem tawerny i wybudowania piętra mieszkalnego w niej -Rzucił i ponownie wziął łyk alkoholu. Trochę pieniędzy miał. Kilka alt i będzie git, cos uzbiera do tego czasu. Jak sprzeda miecz to jeszcze wpadnie.
-Sprzedam miecz- Rzucił i wstał aby go mu pokazać. Miał go pod kurtką. Nie będzie z bronią paradować. Nie jest strażnikiem- Pod choinka dostałem- Wręczył mu miecz.