Główna droga

[Tkacz Losu]

Idąc od początku do końca, przejdzie się cały park i wróci do punktu wyjścia. Oświetlona co kilka metrów latarniami i usłana ławkami. Od niej dochodzą różne mniejsze ścieżki. Te nie są jednak już oświetlana, prowadzą w bardziej dzikie zakamarki parku.

[Takaro]

Poruszył lekko uchem kiedy usłyszał jej głos. W pierwszym momencie aż się wzdrygnął.
-Nie jesteś zła?- Zapytał podnosząc tyłek ze śniegu. Teraz to nie rozumiał niczego. Zaczął iść za nią ale w głowie miał mały mętlik. Nie wiedział co teraz będzie. Na złą się nie wydawała. Czy zatem może on sobie pozwolić na więcej?

[Nari Orecev]

Szła przodem machając ogonem na boki ale nie z zadowolenia tak o po prostu. Odwróciła łeb w jego stronę - Nic Ci nie jest? - zapytała nie odpowiadając na jego pytanie. Chciała dostać odpowiedź na wcześniejsze pytanie.
Szła w milczeniu z ulgą, nie wyglądał aby nic mu się fizycznie nie stało ale nie wiedziała co z psychiką chłopaka. W pewnym momencie zeszła ze ścieżki idąc drogą na skróty.

2xzt

[Mephisto Kudo]

No to jak to tak to tak. No przybiegłem rano do parku, no tutaj się jakoś najlepiej biega. Po mieście też można ale ile w takim betonowym mieście można krążyć a tak to no się coś tam świeżego powietrza powdycha a co! Można? Można! Jak najbardziej. Także ten no, pobiegałem se po parku kilka kółek nim no ten wróciłem do domu. No i ten wybiegając już z niego zawróciłem, no przecież coś obiecałem, nie? No! To trzeba dotrzymać słowa, przebiegłem się jeszcze raz szukając czegoś konkretnego ale no coś tam znalazłem jakiś tam biały kwiatek? No kwiatki ma nie? No to chyba chwastem być nie może nie? No! I nawet ma kilka białych mniejszych kwitków o! Będzie w sam raz. No to do domu się udałem biegiem.

zt

[Takaro]

-Zamrozić mózg? Jak to?- No kolejny szok. Tyle rzeczy sie dowiedział w tak krótkim czasie. Nie wiedział tyle rzeczy. Jego pani jest na prawdę mądrą osoba. Wie o tylu rzeczach. Wkroczyli do parku. Blondyn był cały czas zamyślony. No i jadł tego loda. Wolno ale z zaangażowaniem.

[Nari Orecev]

Przytaknęła skinięciem głowy - Jak za szybko będziesz jadł to poczujesz nagły zimny ból głowy świadczący o tym, że zamarza Ci mózg i umrzesz - jadła spokojnie zerkając na reakcję Takaro. Ostatnio też myślał, że umiera a to tylko kac go męczył. Nie powinna się dziwić, że tak a nie inaczej reaguje na pewne rzeczy, nikt go tego nie uszył, nie próbował. Pomijając tego dziadka co zmarł, pogrążyła się w myślach zastanawiając się jakby się potoczyły jego losy gdyby staruszek nie odszedł.

[Takaro]

-co?!- No to go zszokowało- Jak to umrzeć, od takiego czegoś?- Spojrzał podejrzliwie na tego loda. Jest smaczny ale nie chciał umierać. Bo skąd ma wiedzieć czy nie je go za szybko. No ale ryzykował. Zwolnił konsumpcje jeszcze bardziej. Był dość nie ufny do tego samczego ale zabójczego zimnego czegoś. Miał rozkmine jak robią to coś.

[Nari Orecev]

- Tak - pokiwała głową, nie wytrzymała śmiejąc się - Żartowałam, co najwyżej zaboli Cię głowa od zimna na kilka minut - wystarczy, że z wiankiem go nabrała i zamierzała to ciągnąć dalej. Nie miała pojęcia jaka mogłaby być ta druga rzeczy po treningu, musi coś wymyślić. Nie wiedziała jeszcze co ale ma na to tydzień. Dokończyła swojego wyrzucając serwetkę do śmietnika po drodze, otrzepała dłonie jakby byłby po czymś brudne.
Muszą się rozejrzeć za dobrym miejscem na naukę.

[Takaro]

Trochę zrobiło mu sie lżej kaidy ta uświadomiła mu, ze żartuje. Troche miał obawy z konsumowaniem tego.
-Dobre kurewsko- Przyznał bo to sa samki jakich nie znał. Nie potrafił tez ich opisać. Szedł obok niej a kiedy zjadł, serwetkę złożył i schował do kieszeni dłonie wytarł o spodnie.

[Nari Orecev]

- Takaro - powiedziała poważnie - Przestań używać słowa kurwa, kurewsko i jego podobnym słowa - sapnęła widząc co zrobił z dłońmi.
- Od dzisiaj sam sobie pierzesz ciuchy - tego też się musi nauczyć a jak nie szanuje to niech sam pierze, może wtedy nauczy się to szanować.
Zaczęła się rozglądać za jakimś stolikiem albo altaną przed rozpoczęciem nauki, była ładna pogoda to muszą skorzystać a później plecenie wianka.

[Takaro]

Spojrzał na nią i uniósł lekko brew- Ale nie powiedziałem nic takiego- Jego umysł jakoś sam wyrzuca ze świadomości te jego przecinki i ekspresje.
-Przepraszam?- Ciężko oj ciężko. Tym bardziej, ze nie rozumiał dlaczego przeprasza ale widząc ją i słysząc ton wypowiedzi, uznał, ze powinien?
-Ale co ja zrobiłem takiego?- No a o co miał wytrzeć sobie dłonie? Stara się ale nie idzie mu i to wyraźnie.