Spotkanie

[Nari Orecev]

Dziewczyna przemierzała miasto bez jakiegoś większego celu, miała ochotę na spacer. Ostatnio miała ciężkie dni, dlatego potrzebowała chwili wytchnienia od wszystkiego. Zamyślona szła przed siebie niezwracając uwagi na otocznie, pocieszeniem dla Nari było to że pogoda dopisywała. Nie było ani za zimno ani za ciepło w sam raz na popołudniowe przejście się po mieście z chwilą na przemyślenia co dalej.

[Nari Orecev]

- A co lubisz? - jeśli jest tyle rzeczy jakie nie lubi to łatwiej będzie się zapytać o to drugie. Tu miał rację, jako niewolnik zapewne albo na pewno nie mógł się sprzeciwiać panu.
Zamyśliła się po tym co usłyszała, czyli na prawdę jego właściciel lubił pieniądze i to jak bardzo. Sama tego nie rozumiała ale czy musiała? Na pewno by się to przydało ale obecnie nie zamierzała się w to zagłębiać.
Drugi niewolnik skończył swój posiłek przysłuchując się w ciszy rozmowie pozostałej dwójce. To co się dowie może być dla niego opłacalne.

[Takaro]

No i tutaj go zagięła. No co on lubił... Hm.. Zamyślił się i to na spory kawałek czasu. W sumie ciężko było mu coś wymyślić.
-Pracę- Mogło to brzmieć trochę dziwnie. No ale wtedy nie myślał. Miał co robić. Pan był zadowolony a to było dobre i dla niego. Nie umiał nic powiedzieć więcej?
-Ryż- A jednak. No jadł go często to lubił, bo nie było alternatyw za bardzo.
-Czy to ważne- Mruknął w końcu nie umiejąc nic sobie w głowie ułożyć teraz. Co prawda było coś jeszcze ale nie chciał o tym mówić. Jest niewolnikiem i to nie jest ważne.

[Nari Orecev]

Spojrzała na niego - Pracę? - nie wiedziała jakie pobudki nim kierowały ale było to nieco dziwne, w porcie nie za bardzo wykazywał nią zainteresowanie ani tutaj a jednak ją lubił. A to ci niespodzianka.
"Jedzenie jakie to typowe dla mężczyzn" pomyślała z lekkim uśmiechem na twarzy. Pod tym względem nic się tu nie różni od typowych chłopaków. Jak to mówili, przez żołądek do serca? Zaśmiała się cicho.
- Oczywiście, że jest ważne - powiedziała z powagą, miała nadzieję że teraz trafi do kogoś to chociaż trochę będzie chciał go zrozumieć czy będzie miły dla Blondyna.

[Takaro]

-No pracę, a co w tym kurwa dziwnego?- Oburzył się trochę- Wtedy pan jest zadowolony, a jak jest zadowolony to czasem da ryż- No wszystko jest ze sobą połączone w pokręcony i koślawy sposób ale jest!.
-Nie rozumiem- Czemu niby to jest ważne, o co jej chodzi.

[Nari Orecev]

Zaśmiała się - Jesteś bezczelny - próbowała powiedzieć to poważnym głosem ale na prawdę jej to nie wyszło. Nawet najgłupszy by wiedział, że żartuje.
Popatrzyła na niego - Oczywiście, ze jest ważne. Zapytasz dlaczego? Bo jesteś nieugięty pomimo przeciwności losu, tego jak traktuje Cię właściciel więc masz prawo wiedzieć i czuć, że możesz coś lubić bez względu na to co mówią inni. Sam sobie nie wybrałeś takiego losu, niczym nie zawiniłeś więc to nie Twoja wina i powinieneś być z tego dumny - mówiła poważnie. Chłopak nikomu nie podpadł, nie był przestępcą czy kimś w tym rodzaju tylko urodził się pod złą gwiazdą. Dlatego mógł mieć swoje zdanie i się go trzymać.

[Takaro]

Prychnął i pokręcił głową.
-Zawiniłem, że się urodziłem- Nie czuł jednak zazdrości względem innych, tych co maja lepiej. Tym co mają rodziny czy są wolni i mogą robić co chcą. Może jakby wiedział jak to jest to odczuwałby takie emocje. Jednak... Nie czuł nic.
-To nie jest ważne i nie ma znaczenia- Wstał po tych słowach- Liczy się tylko to by pan był zadowolony- Wszystko inne nie było ważne. Spojrzał sobie w niebo. Czy on cos lubił czy nie nie liczyło się. Tak samo co odczuwał.
-Chciałbym mieć po prostu pana, który...Eh, nie ważne - Warknął i skierował się do worka ze śmiechami aby wrócić do roboty.

[Nari Orecev]

Pokręciła głową. Chłopak miał prawo odczuwać wszystkie emocje jak inni bez wzglądu na to kim jest, wstała i stanęła przed mim - Posłuchaj, niczym kompletnie niczym nie zawiniłeś. Tym bardziej tym, że się urodziłeś. Rozumiesz - ostatnio słowo powiedziała dobitniej.
Wzięła głębszy oddech nim coś powiedziała - Masz znaczenie - próbowała złapać jego spojrzenie - I nie powinieneś myśleć inaczej - dodała kiedy złapała z nim kontakt wzrokowy.
- Ważne, jakiego? - zapytała wpatrując się w niego.

[Takaro]

Stanął ale nie spoglądał na nią. Wzrokiem uciekł na ziemię. Stał tak.
-To nie jest ważne, nic w moim życiu nie zależy od mnie, tym bardziej to kto mnie kupi i co będzie ze mną robił. Mogę sobie marzyć o wielu rzeczach ale to będą tylko marzenia. Bo my niewolnicy nie mamy niczego innego. Nasze ciała nie należą do nas i póki nie odbiorą nam resztki marzeń, można jakoś żyć- Bo godności to nie mają.
Jak na niego to dość długi dialog i nawet bez przekleństw. Jak się zbierze to nawet potrafi. Dopiero jakoś w połowie tego co mówił, spojrzał w jej oczy. Zaraz potem jednak ominął kobietę.

[Nari Orecev]

Oczywiście, że było jej ciężko to zrozumieć przecież od zawsze była "wolna". Nie miała takiego życia jak on i nie przeżyła tego co on ale jednak coś było takiego, że po mniejszej niż większej części rozumiała o co mu chodziło.
Obejrzała się kiedy ją wyminął - Wiem, że będziesz na mnie zły czy mnie wyklniesz ale, ale... Przepraszam - nie dokończyła tylko poszła i go przytuliła tak mocniej od przodu. Nic nie powiedziała tylko tak stała bez słowa, miała to w nosie co sobie pomyśli ale jakoś czuła że czegoś takiego potrzebuje.

[Takaro]

Zatkało go i zamurowało. Najchętniej to odepchnąłby ją albo przywalił. Wiedział, że mu nie wolno. Woli chyba jak go już biją. Wie przynajmniej jak reagować na coś takiego. A tutaj? Nie wie ani jak się uwolnić ani to jak powinien zareagować. Jak mu wolno zareagować. Za bardzo traumy na niego wpłynęły i blokowały przed jakimkolwiek zachowaniem. Wszelaki dotyk czy coś takiego jak tutaj było dziwne. Przez jego ciało zaczęły przechodzić drgawki. Trząsł się, jakaś jego część bardzo się teraz... bała.