Dom Fenrir'a i Bjorn

[Fenrir Labdakid]

Spory dom z dużą ilością pokoi na dole jak i na górze, łazienkami, sporą kuchnią i salonem. Ze specjalną nadbudową dla ptaka gromu i gryfa. Altaną, tarasem, garażem i budynkiem gospodarczym.

[Fenrir Labdakid]

No tak Bojrn długo żyła z dala od ludzi, na pewno odzwyczaiła się od takich sformułowań - Strefa komfortu to tak jak Twoja strefa bezpieczeństwa, to miejsce w którym czujesz się pewnie - rzekł spokojnie zastanawiając się czy odpowiednio dobrze jej to wytłumaczył.
Wysłuchał podejścia kobiety - To jest dobre ale za długo też nie możesz zwlekać z próbą dotknięcia jej - rozumiał jak najbardziej o co chodziło Blondynce ale gdy zwierzę się przyzwyczai tylko do samej obecność bez prób kontaktu może się równie źle skończyć. Założył ręce na klatce piersiowej - Pracujesz z nią od miesiąca, czy dłużej? - nie wiedział czy dobrze pamięta. Jak będzie miał czas to podejdzie zobaczyć jak im się układa, tak na sucho też nie ma co jej doradzać czy mówić jak ma robić.

[Bjorn]

-Rozumiem- No ale czy w tym mieście można czuć się bezpiecznie? Chyba nie o coś takiego chodzi wilkołakowi ale zobaczy.
-Aktywniej, tak jakoś miesiąc- Wcześniej skupiała się bardziej na obserwacji czy szukaniu jakiś informacji. Nie koniecznie były dla niej zadawalające. Tresura zwierząt nie była jej konikiem. Jednak starała się wypełniać powierzone jej zadanie.

[Fenrir Labdakid]

Ucieszyło wilkołaka, że był w stanie jakoś to wyjaśnić Bjorn.
- I co udało Ci się o niej dowiedzieć? - zapytał, zastanowił się chwilę - Z tego co pamiętam to za świeżego zająca da sobie zrobić wszystko ale ciężko oto - nie chodziło o żywe stworzenie ale ubitego w tym samym dniu najlepiej ze wszystkim. Gryf był uparty ale to był chyba jedyny smakołyk, za którym tak szalała. Kto wie, może posmakowały by jej ciastka jakie robi Blondynka?

[Bjorn]

-Nie wiem czy to dużo ale to co lubi jeść, jaką ma rutynę, czym lubi się bawić no takie raczej rzeczy- Mogło to nie wydawać się dużo. Kobieta jednak sądziła, że jak dla niej, to jest faktycznie sporo. Na pewno pomoże to we wszystkim. Skończył robić co robiła.

[Fenrir Labdakid]

Tak, zdecydowanie było tego sporo jak na pierwszy miesiąc zapoznawania się z gryfem - To widzę, że nie potrzebujesz mojej pomocy - stwierdził sięgając po herbatę. Podmuchał na gorący napój próbując go nieco ostudzić a później wziął niewielki łyk - A wracając do pytania. Gryfy są dość trudne w utrzymaniu czystości, jak już sama widziałaś jest w połowie ssakiem i ptakiem. Tak więc o tą kocią stronę dbasz nieco inaczej niż drugą. Pióra najlepiej jakby czyścił w piasku, na arenie jest go w bród wiec zazwyczaj tam się leci aby mogły się oczyścić zaś futro musisz wyczesać. Myć je można ale nie za często. Jak dobrze się zgrasz ze swoim wierzchowcem będziesz mieć wtedy dodatkową parę oczu, uszu i kończyn. Co nie zmienia jednak tego, że nie zawsze będzie się słuchał ale będzie Ci wierny. Jak raz zyskasz zaufanie Gryfa to już na zawsze, aż do końca jego lub Twojego żywota - opowiedział tak z grubsza. Najwyżej kobieta się jeszcze dopyta tego czego nie powiedział. Sięgnął po cistko.

[Bjorn]

Słuchała jego słow. W miedzy czasie podmuchała sobie do herbaty. Do pielęgnacji jeszcze nie dotarła. Nie przeszła jeszcze aż tak daleko. Będzie musiała teraz skupić się bardziej. Postara się.
-Dziękuję Fenrirze za radę- No i cenne informację. Wzięła łyk herbaty. Była całkiem dobra.

[Fenrir Labdakid]

Skinął głową upijając kolejny łyk herbaty - Proszę - rzekł spokojnie.
Grom miał dość siedzenia w kącie, przedreptał kawałek dzielący go z kobietą a widząc ciastka na stole ładnie o nie poprosił.
Na dworze było zimno, wiatr wiał jak szalony sypiąc śniegiem. Księżyc już dawno był na niebie.

[Bjorn]

Piła spokojnie herbatę. Zamyśliła się trochę, przez co milczała. Przekazane jej informacje się przydadzą. Eh, głowa ją trochę nadal bolała. Dzisiaj dorobi trochę ciastek dla wszystkich. Może nawet popracuje nad przepisem aby był trochę inny.

[Fenrir Labdakid]

- Czy coś się stało? - zapytał odkładając herbatę na stół. Dość nietypowe było dla kobiety takie milczenie. Wziął kolejne ciastko dzieląc się nim z Gromem, gdy to zauważył Junior podszedł czekając na swoją porcję. Mężczyzna niechętnie ale i z nim podzielił się jedzeniem.
- Bjorn jak się czujesz? - zerknął na Blondynkę.

[Bjorn]

z tergo takiego zamyślenia, otępienia, wyrwały ją słowa mężczyzny.
-Słucham?- Spojrzała na niego i posłała mu lekki uśmiech. Zaraz potem napiła się herbaty.
-Wszystko w porządku, zamyśliłam - Posłała mu przepraszające spojrzenie- wybacz- No tak ni