Dom Nari i Mortena

[Tkacz Losu]

Niewielki dom.
Pierwsze co wita gości to mały przedpokój z wieszakiem i szafką na buty. Kawałek dalej na całej dolnej powierzchni umiejscowiona została kuchnia z całym umeblowaniem, która jest połączona od razu salonem/jadalnią. Mieści się w niej stół, 4 krzesła i kanapa.
Na pierwszym piętrze zaraz koło schodów są dwie pary drzwi, po lewej wchodzi się do Mortena a po prawej do Nari. Oba pomieszczenia są tak samo umeblowane i tej samej wielkości. Łóżko, szafa, biurko, krzesło i szafeczka nocna. Na wprost schodów idą kawałek dalej znajduje się niewielka łazienka z prysznicem, toaletą i umywalką.

[Nari Orecev]

- Pod ogromnym - przestała się uśmiechać widząc jak się zachowuje Takaro - Jak się czujesz?- zapytała.
- To leć - puściła mu oczko samej wstają. Złapała za plastikowe coś do malowania i wałek. Poszła dalej malować ściany a gdy skończyła poszła do następnej aż skończyła wszystko.

[Takaro]

No cieszyło go ale no.
-Nie wiem- Nie wiedział co ma powiedzieć i jak się w sumie czuje. Tak jakoś wyszło. No siedział na górze dość długo, bo jakoś musiał to sobie w głowie poukładać. No jakoś. W końcu zszedł na dół.
-NO!- Rzekł dumnie wypinając pierś, świeżutki umyty z włosami włącznie.

[Nari Orecev]

Zaczynała się zastanawiać czy to co uczyniła nie wyrządziło mu krzywdy choć zachowanie miał nieco inne niż poprzednim razem.
Starając się nie myśleć o tym zabrała się za malowanie, chłopak zszedł na dół kiedy była w połowie ostatniej ściany. Nieco ochlapana farbą spojrzała na niego - No no aleś czyściutki i pachnący - powiedziała wesoło - Ale czekaj chyba tu się nie domyłeś - podeszła bliżej, zamoczyła palec w farbie przejeżdżając mu po policzku - O nie czekaj chyba rozmazałam - zaczęła rozcierać mu kolor po całym policzku.

[Takaro]

No bo był taki. A co d tego jak się zachowywał? N cóż. Chciał spełnić jej oczekiwania. Tak, ostatnio mu przypomniała kim jest i stara się o tym pamiętać i mówić również to czego oczkuje. W pewnych kwestiach.
-Ej no- No przecież dopiero co sie umył. Wredne i rude no.
-Nie będę się mył znowu- Nie i tyle. Kurde nie po to tam siedział aby znowu- Powinnaś była poczekać i dać mi malować tę ścianę- Niech nie robi jak nie umie.

[Nari Orecev]

Nie tego chciała, najwidoczniej jej zachowanie było niewłaściwe i sama powinna się nad sobą zastanowić. Na pewno będzie musiała poprawić swoje zachowanie w stosunku do Blondyna.
Roześmiała się - Nie musisz - jak mu to nie będzie przeszkadzało na policzku to już nie jej sprawa. Uniosła wałek - To proszę, masz połowę dla siebie - nie uważała aby wyszło jej to jakoś bardzo źle. Nie powyjeżdżała zza linie kolor ładnie się pokrył z resztą ściany, była z siebie zadowolona. Podałam mu również paterę czy jak to się tam nazywało, w każdym razie dała mu to plastikowe coś na niewielką ilość farby.
- Przepraszam Cię za to, no wiesz tu - wskazała miejsce - Nie uszanowałam Twojej woli i za wolno nie raz do mnie dociera. Obiecuję a przynajmniej się postaram więcej nie dopuścić do takiej sytuacji o ile sam nie będziesz chciał - rozgadała się - Nie chce abyś czuł się źle przeze mnie, chce abyś też myślał o sobie i swoim komforcie. Na prawdę nie patrz na mnie jak na swoją Panią i nie nie podkładaj się bo tak Cię uczono. Jeśli coś będzie się działo wbrew Tobie proszę powiedz mi to tym - dała ręce wzdłuż tułowia kłaniając się Takaro - Proszę wybacz mi, postaram się nad sobą pracować - w końcu wypadałoby. Nie podniosła się czekając na odpowiedź chłopaka.

[Takaro]

Wziął do niej to co mu dała. No nie uniknie go praca ale to dobrze. Będzie miał co robić. Nim jednak zabrał sie do malowania ta zaczął mówić dalej. No zatkało go to wszystko. Jak to tak...
-Teraz to się dopiero czuje nie komfortowo- Rzucił, b jak t, że pani się kłania. No to trochę nie teges. No ale nie przytaknął jej. On swoje wie. No i swoje będzie robił.
-Nie kłaniaj mi się- No bo to takie no...

[Nari Orecev]

Nie wyprostowała się nawet po jego słowach - Na prawdę przepraszam - powiedziała, była wesoła nadal ale nie usłyszał tego w jej wypowiedzi.
- Dlaczego nie? Jesteś takim samym człowiekiem jak ja bez względu co uważasz, masz takie samo prawo do przeprosin co ja - nie uniosła głowy aby spojrzeć na Takaro. Ona też wiedziała swoie i też się tego trzymać będzie. A on lepiej niech się przyzwyczaja do bycia wolnym.

[Takaro]

-No dobra, dobra ale nie chce by ktokolwiek mi się kłaniał, nie ważne z jakiego powodu-Tak czuł się z tym źle i był zakłopotany tą sytuacją.
-Ponoć liczysz się z tym czy mi komfortowo- No coś takiego mówiła. No nie czuł się dobrze. Wlałby aby wyprostowała sie i no.

[Nari Orecev]

Uniosła głowę patrząc się na Blondyna - No dobrze to jak Cię przeprosić? - zapytała.
Skrzywiła się - No tak i właśnie o czymś takim mówiłam - w sensie, że musi nad sobą popracować. Chłopak też będzie musiał się przyzwyczaić do wolnego życia. Chociaż jak na razie szło mu nieźle.

[Takaro]

Odłożył przybory do farby i podszedł do niej. Objął ją i pogłaskał.
-Nie pierdol głupot- To mu wystarczy i aż ją podniósł- Jesteś panią o jakiej nie mógłbym nawet pomyśleć, nikt do tej pory nie traktował mnie tak i nie robił tyle abym jakoś mógł normalnie żyć- Uśmiechnął się ale nie opuszczał jej na ziemię. Może myśleć inaczej ale no, on powiedział co myśli.