Ulica główna

[Tkacz Losu]

Łączy dzielnice z innymi częściami miasta. W dzień przestronna, w nocy dobrze oświetlona.

[Takaro]

No miał coś tam w tej łepetynie. Może mocno gdzieś ukryte ale coś było i czasem nawet się wynurzało na sekundy.
-No wiem- Nie skomentował jej reakcji bo ją już znał i o to mu chodziło! Ha! No ona mu to robi to czemu on nie moze?

[Nari Orecev]

Na pewno coś miał tylko szkoda, że tak rzadko to pokazywał.
- Dlaczego? - zapytała idąc obok chłopaka. Nie wie jak to wszystko będzie wyglądać ale jak częściej będzie to… No właśnie, to co? Oby się szybko przyzwyczaiła. O ile da się do tego przyzwyczaić? Zgodziła się na ten związek chcąc aby Takaro nieco wyszedł ze swojej strefy komfortu i pragnąć czegoś więcej. A że jej w ukryciu bardziej na nim zależało niż starała się to pokazać to już inna bajka.

[Takaro]

-Ale co dlaczego?- Bo się zgubił w tym wszystkim teraz. Znowu się zatrzymał i spojrzał na nią. Nie pytająco, po prostu. Nie załapał teraz po prostu czego tyczy sie jej pytanie. Której z wielu części tyczy się ów pytanie.

[Nari Orecev]

I wrócili do siebie. Nie zauważyła, że chłopak się zatrzymał co sprawiło że się cofnęła. Obejrzała się na niego - Ale co dlaczego? Dlaczego się pytam? Pytałam się dlaczego nie wiesz, że to dobrze że wiesz - sama się trochę zakręciła z tą odpowiedzią. Powoli zaczęła się zastanawiać nad tym co powiedziała.

[Takaro]

-No zapytałaś przed chwilą "dlaczego" a ja już nie wiem czego to się tyczy- Jak widać oboje się zamieszali w tym co mówili. No tak też się zdarza. Się chłopak pogubił i to w całości. No po prostu tak wyszło, Nie łapie juz o co chodzi.

[Nari Orecev]

Dziewczyna też przez to wszytko się pogubiła - Przyznam, że ja też - niby to kilka chwil dopiero minęło a ona czuła się dziwnie. Dawała jej tą sytuacją pewien dyskomfort, nie analizowała tego za szybko na to. Po za tym zobaczy jak to wszystko się rozwinie czy szybciej zakończy.
Powoli docierali do parku.

[Takaro]

-dobra to mniejsza, chodź- no on nie będzie drążył czy coś. Skoro sam nie ogarnia czemu to on tym bardziej. Do tego nie będzie rozpamiętywał czegoś czego nie ogarnia. No i wewnętrznie i tka cieszył sie no tak bardzo ale to tak w sobie

[Nari Orecev]

Puściła rękę chłopaka unosząc dłonie do góry chcąc się rozciągnąć wydając z siebie przy tym cichy pomruk. Poprawiła kurtkę na ramieniu ponownie łapiąc Takaro za dłoń tym razem próbując spleść ich palce. Była ciekawa czy tak będzie wygodniej czy takie zwykłe trzymanie jest wygodniejsze.
- A co chcesz na obiad? - w sumie ona w pracy nic nie jadła a znając życie blondyn też nic nie zjadł.

[Takaro]

No ten jakoś nie stawiał sie i pozwał kobiecie tam robić co chciała. No ale czuł dumę.
-A mi to obojętne- No co będzie to zje. Nie ma wymagań. Był to jej smakowało. On to no może żyć na kaszy czy innym ryżu i no.

[Nari Orecev]

Jak zwykle zero pożytku z tego faceta, nic tylko obojętnie a ta ma znowu sama się głowić co kupić czy zrobić na obiad. Furknęła niezadowolona pod nosem - Mógłbyś się czasem określić - widać było grymas na twarzy kobiety.
Wchodząc do parku rozejrzała się za jakąś budką z jedzeniem, jak mu obojętnie to dostanie obojętnie co zajdzie i już. Kiedy takową dostrzegła ruszyła żwawiej w jej stronę - Za karę nie dostaniesz kawy - wyraźnie się na niego oburzyła.