Ulica główna

[Tkacz Losu]

Łączy dzielnice z innymi częściami miasta. W dzień przestronna, w nocy dobrze oświetlona.

[Nari Orecev]

Ta rozmowa jest cięższa niż się spodziewała, cicho westchnęła. Pochyliła się do przodu mogąc zasłaniać Blondynowi pole widzenia - A kierujesz się bardziej tym czy tym? - zapytała dotykając najpierw jego skroni a później starała się klatki piersiowej.
Nari uniosła się spoglądając we wskazaną stronę- Tak - jeszcze trochę i dotrą do pierwszego celu wycieczki. Chciała aby wszystko poszło pomyślnie, bez żadnych komplikacji.

[Takaro]

Stał i zamyślił się.
-Jak mnie czochrasz to jest fajnie- Tak na temat odpowiedź-A czym się różni kierowanie tym lub tym?- Zapytał bo nie bardzo teraz wiedział jakby miał jej odpowiedzieć. W końcu ruszył w dobra drogę.
-Pooglądasz ze mną w nocy chmury?- Zapytał sie jej, bo w sumie sam tego nie robił a skoro w dzień można to w nocy chyba też?

[Nari Orecev]

Zaśmiała się pod nosem, nie oto jej chodziło. Za to drugie pytanie było dość trudne - Mam nadzieję, że w miarę dobrze Ci to wyjaśnię - zaczęła, wskazała na głowę - Jeśli kierujesz się tym to nazywa się rozsądek. W sensie może się kłócić z odczuciami jakie masz ale robisz to ponieważ sądzisz, że tak trzeba albo musisz - zastanowiła się czy aby na pewno dobrze mu to tłumaczy. Wyciągnęła rękę zrywając liść z drzewa obok którego przechodzili - A jeśli kierujesz się drugim to znaczy, że sam tego chcesz i tak właśnie podpowiadają Ci uczucia - dlaczego on zadaje takie trudne pytania kiedy ona nie jest na to gotowa i myśli o czymś innym? Nie może mieć do niego pretensji w końcu sama zaczęła ten temat.
- Pewnie i na gwiazdy też będzie można popatrzeć - chmury to piękny widok ale gwiazdy jeszcze lepszy.

[Takaro]

Szedł z nią i musiał się teraz zastanowić czym sie teraz kierował mówiąc co mówił wcześniej. Rozsądku w nim nie ma za dużo.
-No to myślę, kurwa, że tym drugim- Mówiąc to był pewny siebie i oczywiście był dumny niczym paw, bo tak, no teraz wie.
-Gwiazdy mogą też być- chociaż on to średnio je oglądał wcześniej. Nie było to w zakresie tego co robił.

[Nari Orecev]

Zaśmiała się, ach jak ona lubi te jego przecinki. W senesie, że nie przepada za nimi - Niech Ci będzie - powiedziała wesoło czochrając go jedną ręką po głowie. Przyjrzała się wcześniej zerwanemu listkowi, zastanawiała się czy ludzka społeczność działa podobnie na wzór budowy zielonego kawała drzewa. Wszystko tworzy całość a poszczególne jego kawałki są niczym odrębne społeczności jak w mieście, miała jeszcze kilka spostrzeżeń ale to zostawiła dla siebie.
- Spokojnie chmury też będą a gwiazdy nocą się pokazują także będą miłym dodatkiem - powiedziała wesoło - O! Jak będziemy w bibliotece to możemy wypożyczyć książkę o nich i poszukamy na niebie gwiazdozbiorów - to była całkiem ciekawa myśli - A gwiazdozbiory to kilka gwiazd tworzące dany wzór przypominający na przykład jednorożca - wyjaśniła od razu. Nie pamiętała kiedy ostatni raz przyglądała się im.
Dochodzili do wyjścia na aleję główną, a z niej będzie jak rzut kamieniem do dzielnicy handlowej.

[Takaro]

-No i dobrze- wiedział co mówi, od co no. Tak przynajmniej myslał. Wysłuchał jej i aż zamilkł wszystko przetwarzając w głowie.
-Jak one mogą ułożyć się w taki kształt? No i tego kurwa czym tak na prawdę są gwiazdy?- Nie pamięta aby przyglądał się gwiazdom czy coś takiego. Nie patrzył do góry bo nie miał po co. Lepiej patrzeć pod nogi.

[Nari Orecev]

Sama na chwilę się zamyśliła, jakby mu to wyjaśnić - Miliony lat temu gwiazdy zostały rozmieszczone po całym wszechświecie tworząc pewne wzory, które inni nazwali kilka wieków temu a czym tak naprawdę są to będziemy musieli się dowiedzieć - Nari nie była pewna czy dobrze wszystko pamięta dlatego wolała nie mówić. Zajda do biblioteki tak czy inaczej to się wszystkiego dowiedzą. Nie będzie kłamać aby ukryć swoją niewiedzę.
Oboje już wyszli na aleję główną.

2xzt

[Erin Wyrm]

Zaśmiała się pod nosem, tym razem nie poprawiając Rogatej. Niech jej będzie, że to się tak nazywa, może kiedyś pozna poprawną nazwę.
Spojrzała na kamień w łapie wilkołaczycy i wyciągnęła dłoń. Nie zabierała minerału, wystawiła rękę i czekała aż Rogata jej go przekaże. Jeśli wilkołaczyca się na to zdecydowała, wyszła na ulicę i obejrzała kamień w świetle lampy nad wejściem do Tawerny. Kształt i budowa były wystarczająco charakterystyczne, by nie miała problemu z rozpoznaniem minerału.
- Wiesz co to jest? - Była ciekawa odpowiedzi. Wątpiła by Rogata znała poprawną nazwę.

[Rogata]

-To Dzwiekuś-
Uśmiechnęła się wilkołaczyca. Nie miała problemu dać kamienia do rąk Erin ale była cały czas o krok od niej i swojego skarbu.
-Był najśmieszniej dźwięczącym kamykiem jaki zdarzyło się Rogatej znaleźć-
Popatrzyła na swoją Panią i jej biżuterię. Wyglądała jakby się nad czymś zastanawiała. Jednak nie zadała pytania. Nie ufała jeszcze na tyle temu mięsu by zdać się na jego osądy i wiedzę. Przecież ludzie mogą kłamać!

[Erin Wyrm]

Zaśmiała się i pokręciła głową przecząco. Widziała wzrok Rogatej i choć może był to zły pomysł, wpadł jej on do głowy. Podrzuciła kamień i chwyciła go w dłoń. Znalazła kawałek płaskiej kamiennej powierzchni pod nogami i cisnęła tam kamieniem. Nie za mocno, ale na tyle, by w momencie uderzenia, spod minerału wydostało się kilka iskier. W tym samym momencie wzniosła też tarczę między sobą a Rogatą, tak na wypadek. Po wszystkim spokojnie podniosła kamień i wyciągnęła dłoń z nim w kierunku niewolnicy, by oddać jej jej skarb.
- To piryt i potrafi takie rzeczy. Jak ci się podoba? - Uśmiechnęła się, wciąż utrzymując spokojną i zrelaksowaną postawę, by Rogata mogła odczytać, że nie ma powodu do zmartwień.