Pole Walk

[Fenrir Labdakid]

Gdy młokos się odezwał spojrzał tylko na niego, dzisiaj nie miał ochoty na jakiekolwiek rozmowy z gówniarzami.
- Następnym razem zgłoś, że tu idziesz aby mi później dupy nie zawracali - mruknął - Ludzie wciąż Ci nie ufają - rzucił już spokojniej. Bez słowa odwrócił się i ruszył w kierunku wyjścia z areny. Machnął tylko ręką na pożegnanie, wolał teraz skupić się na nadchodzącej pełni.
Kiedy tylko medyk skończył swoją powinność, także opuścił arenę.

[Primeval]

Hmn... Staruszek ewidentnie stanął dzisiaj lewą nogą, bądź może przez pełnię był taki rozdrażniony? Wzruszył ramionami tylko jak odchodził i znowu został sam z karczmarzem. Nieco również zdziwiła go relacja staruszków, zupełnie jakby ten drugi ogrywał rolę starszego brata? Oczywiście Primeval nie wiedział co to za rola oni jakie uczucia jej towarzyszą. Natomiast samo słowo "wybacz". Po co?
- "Wybacz"...? Jeśli to było trochę, to chce kiedyś zobaczyć twoje maksimum! - Rzekł z entuzjazmem, jednak bez uśmiechu, co jak co, ale staruszek parę w łapach miał oraz nie paczkowa się. A na pytanie czy Primeval zdawał sobie sprawę, z zagrożenia wynikającego z tego pojedynku narrator pozwoli sobie przemilczeć tą sprawę.
- Swoją drogą, ten twój przyjaciel ma zawsze tak kija w tyłku, czy dzisiaj masz... albo mamy pecha? - Zapytał prosto nie obwijając w w bawełnę, spoglądając na strażnicę, nie wiedząc za bardzo co myśleć o nim. Nie znał go wcześniej, a teraz się dowiedział, że jest Przywódcą Strażników. Natomiast z rozmów z Lilianną wiedział, że ten kto rządzi strażą jest Patronem tego miasta czy jakoś tak... Cokolwiek to znaczyło. Wzruszył ramionami po czym zaproponował...
- To co, wracamy? - Niby zadał pytanie, niby stwierdził. Aktualnie nie miał już czego szukać w tym miejscu, także opatrzony czekał tylko na reakcję karczmarza.

[Sylvan Vulkodlak]

-Oj nie bądź taki, nic się nie stało, to tak samo wyszło- Dodał lekko szczerząc do Fenrira ząbki-I tak.. wiem-westchnął tylko jeszcze i spojrzał za przyjacielem.
-nie zobaczysz- Skierował słowa do młodzieńca- Ja już nie walczę- Tak to skwitował. Tak lubił to i było to dużą częścią jego życia ale... Ale teraz musi odpuścić.
-Wiesz ma bardzo odpowiedzialną pracę ale tak, zwykle ma kij w dupie- Wzruszył ramionami- Ale wiedz, że mimo szorstkiego bycia i bycia bucem i nie raz gburem, to an prawdę spoko koleś, tlyko no.. szorstki- Jak papier ścierny nie raz.
-Postawie ci piwo jedno za to obicie- No taka rekompensata chyba starczy co ziomek?
-Idziemy- Skierował się do wyjścia.