Salka lekarska

[Tkacz Losu]

Salka nie jest może tak duża jak ta w dzielnicy ludzi. Można tutaj jednak spędzić miło czas w trakcie dochodzenia do siebie. Sala ma podstawowe zaopatrzenie i można ją przekształcić w coś innego jeśli wystąpi taka potrzeba.

[Nari Orecev]

- To i niczym nie świadczy - wiecznie będzie wybraniał się tym samym. Nie mogła jednak powiedzieć, że jak on ją przytrzyma tu siła to da redę uciec.
- I wciąż żyję - powiedziała pewnym siebie głosem - Czyli to co robisz, robisz dobrze - próbowała wstać. Tak, dalej chciała uciec z tego miejsca. Nadmuchała policzki - Ale ja nie chcę - wyglądała jak małe dziecko.
Próbowała wykorzystać sytuację, że ten się zajął wołaniem lekarza otwierając księżycowy most do domu.

[Takaro]

-Zrób to dla mnie- Powiedział do niej i nie pozwał jej oczywiście ruszyć się z łóżka. Mogła by nie byc tka uparta, no jak osioł czy inny taki uparty zwierz, o.
-Nie jestem medykiem i nie umiem się tobą zająć. Zostań jeden dzień, jutro nie będę cię powstrzymywać- Powiedział patrząc na nią z uwaga.

[Nari Orecev]

Dziewczyna najchętniej wróciłaby do domu ale ten za żadne skarby nie chciał jej stąd wypuścić.
Machnęła ręką zamykając portal - Dobra, zadowolony? - usiadła wygodniej na łóżku. Zrobi to ten jeden raz dla niego, zapewne i tak teraz przysporzyła mu nie jednego zmartwienia. Nie chciał konfrontacji ze strażnikami. Nie miała do tego głowy a skoro tutaj jest to na pewno coś chcą. Nie ma tak że od tak biorą kogoś do siebie.

[Takaro]

Odetchnął z ulgą widząc, że ta jednak ustąpiła. Cieszyło go to. Raczej nie prosił ją o takie rzeczy i w summie nie miał wymagań. no ale chciał aby było z nią dobrze. No po prostu martwił się o nią.
-Bałem się, że cię stracę- Przyznał w końcu i powiedział część ze swoich obaw.

[Nari Orecev]

Spuściła wzrok - Przepraszam - wyciągnęła rękę łapiąc w nią jego - Wiem, że to nie wystarczy - przyznała po krótce.
- Postaram się stwarzać mniej problemów - powiedziała z nikłym uśmiechem. To że teraz tutaj są to tylko i wyłącznie jej wina. A lekarza jak nie było tak nie było.

[Los]

Po chwili, moze ciut dłuższej, do sali przyszedł lekarz pi pielęgniarka. Kobieta strofowała kobietę, że ta robi sobie tylko krzywdę i tak nie można.
-Jak sie Pani czuje?- Zapytał lekarz widząc, ze kobieta jest już wybudzona.

[Takaro]

-Cieszę się- no i znowu dał buziaka ale w policzek i kiedy przyszedł lekarz, odsunął się. Nie chciał przeszkadzać kobiecie, która zajęła sie rudą.
-Jak wrócimy zrobię ci dobra kawę- dodał zadowolony z siebie.

[Nari Orecev]

-Chociaż Ty - mruknęła cicho pod nosem.
Najchętniej powiedziałaby aby kobieta dała jej spokój ale mimo wszystko się nią zajmowali, przeprosiła i obiecała, że postara się więcej tego nie robić.
Zastanowiła się - Nieco skołowana ale po za tym wszystko jest dobrze - przyznała szczerze, w najgorszy momencie była tylko z Blondynem a teraz wszystko się powoli normowało. Przekrzywiła głowę zaglądając zza lekarza na Takaro - Serio teraz myślisz tylko o kawie? - powinna mieć do siebie pretensję a nie do niego w końcu to ona mu ją pierwszy raz zrobiła.

[Los]

Pielęgniarka poprawiła jej poduszkę i powiedział, że niedługo przyniesie jej posiłek. Po tym wyszła do innych pacjentów.
-Dobrze, Otrzyma Pani wieczorem jeszcze dwie kroplówki z eliksirami wspomagającymi i myślę, że jeśli do jutra nic się nie pogorszy, będziemy mogli panią wypisać do domu- Nie widział przeciwskazań. Już wcześniej jak byłą nieprzytomna otrzymała końskie dawki tego co miało pomóc. Jak widać poskutkowało.
-Jeśli coś będzie nie tak, proszę wcisnąć ten przycisk- wskazał na niego- I ktoś zaraz się zjawi- Na razie zostawi ją ale będzie miał na nią oko, dosłownie, bo system działa. Wyszedł.zt

[Takaro]

Blondyn w niczym nie przeszkadzał i zaśmiał się.
-No tak ale dla ciebie i kanapki- Tak mówił to z wyraźna duma w głosie. Sam to przygotuje. Nie widział niczego złego no w tym, że chce zrobić jej dobrze, no.