Mieszkanie Heliona

[Helion Kanavar]

Małe mieszkanie na ostatnim piętrze budynku 4 piętrowego. Posiada jeszcze poddasze. Budynek znajduje się blisko portu.

[Nari Orecev]

Czyli jej rozmowa z Zielonym nie przyniosła żadnego efektu. Zastanowiła się czy powiedzieć Blondynowi o wizycie w warsztacie. Na razie tego nie planuje - To mieszkanko jest całkiem, całkiem - małe ale własne. Dziewczyna może w przyszłości pomyśli nad własnym, obecnie to będzie z tym ciężko.
Wzięła kawę ze stolika ogrzewając nią zmarznięte dłonie - A chętnie - wzięła talerzy wcześniej odkładając kawę i nałożyła nieduży kawałek ciasta - Myślałam, że sam coś upieczesz bo pamiętasz o tym że wisisz mi obiad? - w końcu jej obiecał i Mortenowi.
Zaśmiałaś się - To chociaż tyle dobrze - czyli może być spokojna, zaćmienia nie miał. Ugryzła kawałek szarlotki - Pyszna - powiedziała po przełknięciu - Potrafiłbyś zrobić taką? - zapytała.

[Helion Kanavar]

Pokiwał tylko lekko głowa na boki. Może być. Ma chociaż cos swojego. Tylko ciągle go to boli...
-Przepraszam, nie mam głowy do bycia kucharzem- Ani nie upiekł ciasta ani no nie zrobił żadnego obiadu. Po prostu, nie miał do tego ani głowy ani chęci. Lubił robić coś dla innych ale jakoś nie mógł. Za dużo myślał o Mefisto. Czuł się jak skończony debil. Nie powinno nic być ostatnio. Nie siadał, bardziej krążył po salonie. Zamyślił się.
-Co.. a .. No myślę, ze tak robiłem kilka razy- W ciastach nie był aż tak dobry ale cos tam potrafił zrobić.

[Nari Orecev]

Widząc jak chłopak krąży gdzieś myślami odłożyła talerzyk z ciastem, oparła się o sofę - Dobra, co się dzieje? - zapytała już nie wysilając się na to czy mu się to spodoba czy nie. Zachowanie Heliona było dla niej sygnałem, że musiało coś się stać a on nie może sobie z tym poradzić.
Skinęła mu głową na to ile raz mógł przyrządzić takie ciasto. Poklepała miejsce obok siebie - Usiądź i powiedz co się dzieje? - chociaż widząc jak krąży po pomieszczeniu może być to dla niego ciężkie. Ciekawiło ją czy jest źle, bardzo źle czy tragicznie.

[Helion Kanavar]

Spojrzał na Nari i lekko zaśmiał.
-Jakby to ci powiedzieć...- Podrapał się po karku myśląc nad słowami. No ale sobie kucnął. No aby nie było- Tak nie bardzo z siedzeniem dzisiaj- No tak trochę no.
-Przepraszam. Zamyśliłem się trochę, co u ciebie, jak w robocie idzie, w obu- Ta przesadzał, stanowczo z tą całą robotą. Napił się kawuni. Może w sumie usiądzie. Nie będzie jakoś bardzo źle przecież. No a nie chciał aby ta sobie coś głupiego myślała. Wstał no i usiadł. Może nie jest to no.. ale no usiadł.
-Zadowolona?- Uniósł lekko jedną brew.

[Nari Orecev]

Nie bardzo rozumiała dlaczego - A co się stało, że siedzieć nie możesz? - ktoś go pobił czy się na coś nadział i uszkodził siedzenie? Było dużo możliwości.
Spojrzała na niego - Na prawdę? - teraz nagle się zainteresował jej osobą jak sama się go wcześniej zapytała - Helion, trochę Cię znam i nie odwracaj kota ogonem. Co się stało, że jesteś w takim stanie? - za gestykulowała pokazując na niego od stóp do głowy.
Zaśmiała się - Zrozumiałam, że jest Ci ciężko siedzieć i nie musiałeś ale doceniam - powiedziała lekko rozbawiona - No dobra to mów, jak tam Twoja sytuacja z Zielonym? - zapytała bez ogródek, pewnie gdyby o niego nie chodziło to by do niej nie wysłał zaproszenia albo się myliła.

[Helion Kanavar]

-Nic takiego- Nie będzie jej takich rzeczy opowiadać. Nałożył sobie ciasto i znowu napił kawy.
-Ej no nie chce aby było tylko o mnie no- Mruknął bo nie chciał być w centrum- A z nim no cóż...- Znowu napił się kawy- Nic się nie poprawiło, byłem u niego i było spoko... znaczy no tak myślałem ale no tylko myślałem. Powinienem odpuścić. Nie potrzebnie w ogóle powiedziałem mu, teraz wszystko się posypało i tyle- No i zjadł sobie ciasta. Nie było takie złe. Może jak się dorobi to otworzy cukiernie? Podszkoli się w cukiernictwie.

[Nari Orecev]

Jak na nią to o dziwo nie naciskała dlaczego boli go siedzenie.
- Już dobrze, dobrze jest w porządku - odpowiedziała na wcześniejsze pytanie odnośnie prac. W straży nie było kolorowo a w klubie zdziwiła się, że tak ją serdecznie powitali. Podrapała się po głowie, tych dwóch tak szybko chyba nie da się zrozumieć - Czekaj, czekaj. Było dobrze a później co się posypało? Wyrzucił Cię? Powiedział, że nie chce znać? - no jak się posypało to pewnie z grubej rury.
Sięgnęła po kawę upijając pierwszy łyk - Proszę powiedz mi po kolei co się stało i dlaczego byłeś w takim stanie w straży? - chciała go już wcześniej oto zapytać ale chłopak szybko uciekł i nie miała jak go złapać.

[Helion Kanavar]

-Na pewno?- No jak był z nią w straży to tak połowicznie to wyglądało na... dobrze.
-Nie wiem po prostu jak się za to zabrać wszystko. Nie chciałbym go stracić. Chyba pierwszy raz w życiu poczułem do kogoś coś takiego i nie wiem jak to ogarnąć. Nie umiem stać obojętnie czy coś. No a nie umiem też się zachować jak wcześniej, boję się, ze będzie to już odbierane tak, ze robię to bo się w nim zakochałem. Mam lekko dusze romantyka co mi nie pomaga- No chciała to ma. Nie powiedział co się stało. Bo nic się takiego nie stało. Mógł zostać i położyć się obok ale jakoś tak... Nie mógł.
-Byłem załamany- Pomieszał łyżką w kubku- Popiłem i wziąłem coś by móc spać jakoś i nie myśleć i tyle- Nie chciał się w to zagłębiać.

[Nari Orecev]

- Na pewno - upiła łyk kawy z lekkim uśmiechem. Straż to straż tam zawsze było dziwnie i mało sprzyjająco ale nadal ma pracę, więc nie jest źle.
To było dość ciężkie - Wątpię żeby Twoje zachowanie jak wcześniej zostało przez niego tak odebrane, może on sam też się w tym wszystkim pogubił? - nie sądziła aby tak było ale kto wie? Może ma trochę rozumu pod tą zieloną czupryną i jej słowa jakoś do niego dotarły. Dusza romantyka, co? Niby coś o tym słyszała ale jeszcze nie spotkała takiego osobnika - Nie mów mi, że przez to coś odstawiłeś? - spojrzała na niego podejrzliwie.
Było to po ich rozmowie i miał wrócić do siebie jak gdyby nigdy nic kładąc się spać ale po zachowaniu jednego i drugiego wiedziała, że tak się nie stało. Dzisiaj była na tyle miła, że nie będzie drążyła tematu, jeszcze nie dzisiaj.

[Helion Kanavar]

-Nie wątpię temu tym bardziej nie wiem jak mam się zachować- Temu chciał dać mu odpocząć od siebie i dać czas do myślenia ale.. no ciężko tak trochę. może i dobrze, ze nie pracują razem, mogłoby być niezręcznie.
-Nie jest sam w domu, więc myślę, ze ekipa jakoś go tam podbuduje- No zdziwiłby się jakby przeszli z tym od tak do porządku dziennego.
Po jej kolejnym pytaniu przestał bawić się łyżką- Nie chce o tym rozmawiać- Rzucił do niej, bo tak też było. Nie miał na to najmniejszej ochoty. Nie aby koniec końców nie było fajnie ale no.. koniec nie koniecznie no.
-Nawet nic nie brałem-a to coś, bo mimo starań, to ciężko było do tak całkiem to urwać.