Brama i ogrodzenie

[Erin Wyrm]

Posiadłość otoczona jest wysokim murem z jasnego kamienia, nie jest to jednak jedyna przeszkoda czekająca na potencjalnych nieproszonych gości. Wokół terenu rozpoztarta jest bariera niemożliwa do przekroczenia bez pozwolenia Erin, stanowiąca blokadę zarówno wokół, nad jak i pod ziemiami należącymi do Wyrm.
W murze znajdują się dwie bramy, jedna duża, druga mniejsza, zwykle częściej używana przez właścicielkę. Prócz tego w murze znajduje się jeszcze jedno, mogące kogoś zainteresować miejsce, gdzie można zgłosić się do Erin. Niewielu wie gdzie się znajduje, tak jak i co można dzięki temu zdobyć.

[Erin Wyrm]

Zaczekała cierpliwie na Rogatą, ale widząc jak ta wraca z patykiem, przybrała surowy wyraz twarzy.
- Patyk zostaje na zewnątrz. - I tyle, bez dyskusji. Nikt jej go tu nie zabierze, może sobie z nim po ogrodzie biegać, ale do środka nie ma z nim wstępu. Na pytanie o ubrania skinęła głową. Nawet nie chodziło o to, że ma je teraz ubrać, bardziej o rozrzucanie rzeczy po ogrodzie.
Poczekała na wilkołaczycę i weszła do środka. Nachyliła się do Syla i pocałowała go w czubek głowy.
- Chcesz coś do picia? Kawa, herbata, alkohol? - Dziś zamierzała spędzić z nim trochę czasu, więc Rogata dostanie tylko podstawowe wytyczne, ale jutro będą musiały usiąść na dłużej. Ruda wiedziała, że pewnie kolejne zasady będą pojawiać się w trakcie, wychodzić w praniu, ale już na start było kilka istotnych kwestii.

[Rogata]

-Ale nowy skarb...-
Powiedziała cicho i nagle ją oświeciło. Miała pomysł i merdając ogonem pobiegła po rzeczy. Patyk został na zewnątrz, na parapecie. Sama Rogata weszła za panią i usiadła obok okna obserwując patyk po drugiej stronie. Teraz poczuła jak wraca do niej głód i straciła zainteresowanie patykiem
-Rogata może pomóc, Rogata umie nosić rzeczy i nie rozlewać-
Powiedziała chwaląc się i nagle jej żołądek dał o sobie znać. Łatwo dało się rozpoznać że wiedziała że zbliża się ten moment i chciała w taki drobny sposób przypomnieć że dalej jest głodna

[Sylvan Vulkodlak]

Czując pocałunek kobiety, na jego twarzy pojawił się lekki uśmiech.
-Herbaty- Miał ochotę na coś mocniejszego ale z drugiej strony nie chciał się wstawić, co byłoby trudne.
-Jak ci minął dzień?- Pewnie pytał ale jakoś tak wyleciało muz głowy. Za bardzo różne myśli przyszły mu do głowy.

[Erin Wyrm]

Nie ruszyło ją tłumaczenie Rogatej, pomysł z parapetem też raczej średnio przypadł jej do gustu. Już miała się odezwać, ale zamknęła jednak usta i postanowiła przemilczeć sprawę. Do głowy wpadł jej pewnien pomysł, do realizacji w późniejszym terminie, więc na te chwilę postanowiła pozwolić jej trzymać nowy skarb w ten sposób.
- W takim razie pomożesz. - Skinęła Rogatej i nim ruszyła do kuchni, przejechała jeszcze dłonią po ramieniu Syla.
- A jesteś głodny? - Mogła coś odgrzać. Wiedziała też, że Rogata jest i nawet miała coś, co powinno jej przypasować.
- W porządku, no i wizyta na arenie zdecydowanie była najciekawszym i najmniej spodziewanym w skutkach elementem. - Sama nie wiedziała co ją podkusiło.
//zt

[Rogata]

Rogata uśmiechnęła się i popatrzyła na Syla
-To patyk Rogatej, nie próbuj go brać-
Potem podeszła do Erin i ruszyła za nią
-Rogata pomoże...-
Widać było że wilkołaczyca zaczyna być lekko zaniepokojona. Niosła skarby pod pachą i wskazała na swoje oczy potem na Syla, a przynajmniej taki był plan bo zaczęła za blisko ciała i wsadziła sobie pysk miedzy palce, a potem udawała że zrobiła to celowo i pokazała język wilkołakowi
z/t za Erin

[Sylvan Vulkodlak]

Uśmiechnął sie lekko na jej gest.
-Nie trzeba- Nie będzie wymagał takich rzeczy od niej-Zostanę tutaj- Pomógłby jej ale w czym? Gotowanie i te sprawy nie były jego mocną stroną. No i do tego jakoś tak był zamyślony.
-Ta..- mruknął do miałem i tylko machnął dłonią na nią. Nie spoglądał nawet w jej stronę tylko gdzieś przed siebie.

[Erin Wyrm]

Wróciła do Syla i położyła mu dłoń na ramieniu.
- To zapraszam do stołu. - Uśmiechnęła się delikatnie i poczekała aż wstanie. Martwiło ją trochę jego zachowanie, był jakiś cichy i wycofany. Gdy już ruszył za nią, skierowała kroki do jadalni.

//zt

[Sylvan Vulkodlak]

Nie narzucał się, a kiedy wróciła, posłała jej delikatny uśmiech. Wstał i poszedł za nią. Przecież nie będzie siedział tutaj samemu.
zt

[Sylvan Vulkodlak]

No i rozejrzał się po posiadłości. Czas jednak mijał. Liczył na przyjemny wieczór z rudą. Spojrzał na zegarek. Chciał się pożegnać z kobieta i tylko na chwilę wstąpił do łaźni. Poinformował rudą, że musi lecieć. Dał jej buziaka i ruszył przed siebie.

zt

[Rogata]

Rogata radośnie rozpędziła się na dziedzińcu i nim ktokolwiek zdążył ją powstrzymać wpadła do domu by coś z niego wynieść. Biegiem wróciła do Erin mając na grzbiecie kocyk, w pysku torbę ze skarbami, a w kłębie rozmiar porządnego wilkołaka. Oczywiście zagadką pozostawało gdzie podziały się jej rzeczy ale można obstawiać miejsce między za drzwiami posiadłości. Zatrzymując się przed rudą wilkołaczyca sięgnęła do torby i wyciągnęła z niego swoje monety.
-O tyle Rogata ma krążków-
Powiedziała merdając ogonem i robiąc wilczy uśmiech
-A jak Rogata będzie grzeczna to będzie ją pani brać?
Kolorowo oka zrobiła wielkie oczy obniżając łeb tak by był poniżej zielonych oczu Pani
-Albo zostawać z kimś lub u kogoś?-