Kuchnia

[Erin Wyrm]

Z holu wchodzi się do pomieszczenia ze stołem, pełniącym funkcję jadalni. Stół jest rozkładany, może więc zmieścić więcej osób, niż się wydaje. Po drugiej stronie pomieszczenia jest łukowate przejście, za którym znajduje się kuchnia. Kuchnia nie jest bardzo duża, ale funkcjonalna i dobrze wyposażona. Meble są ustawione wzdłuż ścian, a na środku znajduje się wyspa kuchenna.

[Erin Wyrm]

- Później ci je pokaże, dużo tego nie ma. - Uśmiechnęła się na jego gest. Pogłaskała go delikatnie kciukiem po dłoni, na tyle na ile mogła nim manewrować, gdy jej dłoń znalazła się między jego.
- Nawet bardzo... Choć jestem zaskoczona, że mi to nie przeszkadza. - Gdyby ktoś ją wcześniej zapytał, jak reagowałaby na takie zachowania, zapewne stwierdziłaby, że irytacją i niechęcią, a tu proszę, bawiło ją to.
- Jeśli chcesz o niej pamiętać, nie widzę przeszkód. A i ja chętnie posłucham, jeśli będziesz chciała opowiedzieć. - Tylko czy sobie przypomni, czy może ma już tak silną blokadę, że nie ma na to szans? Widząc jej nakręcenie, nie poczekała nawet na koniec odpowiedzi, w końcu i tak wiedziała co usłyszy. Podsunęła jej talerz i zachęciła Rogatą ruchem głowy. Wszystkiego nie da jej zjeść, co za dużo to niezdrowo, tym bardziej, że chyba jadła coś takiego pierwszy raz. Mimo wszystko coś tam jeszcze skubnąć mogła.
- Coś wymyślimy w najbliższych dniach. - Musiałaby znaleźć jakieś miejsce na jedzenie, do którego Rogata miałaby swobodny dostęp. Nie chciała jej jednak dawać miski... Drażniło ją, że traktowano ją jak istotę niższą.
- Będziesz mogła, o ile mi pomożesz w pieczeniu. - Sięgnęła po ciastko i zastanowiła się chwilę. Czy takie surowe ciasto jej nie zaszkodzi? Nie powinno, skoro jadła surowe mięso, no i już kiedyś wyjadała takie resztki z miski.
- Chcesz zobaczyć, gdzie będziesz spać? - Chyba powinna być już najedzona.

[Sylvan Vulkodlak]

-Nie spodziewam się niczego zaskakującego- taka była prawda ale zajrzeć zawsze mógł. Nic go to nie kosztowało. Nachyliłby sie aby dać jej buziaka ale teraz trzeba zając się "dzieckiem". Tak raczej taki etap rozwoju posiada biała i wątpił aby wskoczył na wyższy. Na pewno nie za szybko.
-No to nieźle- No ale i dobrze, tak.

[Rogata]

-To Rogata może już pamiętać o Rogatej zanim Rogata była Rogata?-
Zapytała wilkołaczyca z lekkim nie powierzaniem i sięgnęła po kolejne ciastko i zastanowiła się
-Kocyś i misio jest Rogatej zanim Rogata była Rogata
Stwierdziła biała jakby to miała być jakaś kluczową informacja. Co do obietnicy lizania miski głównym potwierdzeniem jej chęci to pomocy był mocno latający na boki ogon i radosne skinięcie łbem
-Rogata chętnie zobaczy. To będzie klatka, buda czy cela?
Zapytała kolorowooka z zainteresowaniem i skierowała wzrok na czworonoga
-Rogata może pogłaskać pieska?

[Erin Wyrm]

Skinęła głową do Syla. Miał rację, w aktach nie było nic, co mogłoby zaskoczyć. Domysły jakie miała Ruda, były zdecydowanie ciekawsze niż zawarte w aktach suche dane, które ewidentnie ktoś cenzurował.
- Oczywiście, że możesz, to też część tego kim jesteś. - Zastanawiała się jak ciężko będzie pracować z jej powracającymi wspomnieniami, nie chciała jednak odcinać jej tak jak poprzedni właściciele. Wyciągnęła rękę, trochę bezwiednie, prowadzona raczej instynktem i dziwną chęcią, niż logicznym myśleniem. Położyła dłoń na ramieniu Rogatej i przesuwajac palcami do góry, zaczęła ją drapać aż dotarła za przestrzeń za uchem.
- Żadne z tych. - Jakaś duża cela była nawet dla Rudej zrozumiała, o ile zapewniłoby się jej tam odpowiednie warunki, ot kraty jako element bezpieczeństwa. Klatka, a tym bardziej buda, budziły w Rudej wręcz wstręt.
- Myślę, że teraz nie koniecznie ci na to pozwoli. Daj mu trochę czasu, niech się do ciebie przyzwyczai. - Rem był bardziej narwany, obecny pupil dłużej zachowywał dystans, za kilka dni pewnie już przywyknie. Póki co Tsuki nadal stał tak, że Ruda odgradzała go od Rogatej.

[Sylvan Vulkodlak]

Skinął lekko głową i wstał.
-Pozwól, że sie przejdę- Powiedział posyłając jej lekki uśmiech. Może się też jakoś orzeźwi czy coś takiego. Liczył, ze nie będzie miała mu tego za złe. Będą mogły swobodnie sobie porozmawiać. Zatem skierował swoje kroki bardziej gdzieś w głąb korytarza.
zt

[Rogata]

Rogata zaczęła się zastanawiać po czym zapytała
-Jeśli to nie buda, klatka ani cela to co? Rogata dostanie Terrarium? Rogata lubiła być w terrarium-
Wilkołaczyca poparzyła na psa lekko smutna
-Szkoda, Rogate podoba się piesek-
Gdy Syl wstał kolorowo oka zaczęła go obserwować i powiedziała
-Rogata cię widzi, nie próbuj zabierać patyka Rogatej-
W jej głosie było słychać źle maskowaną przekorę. Wręcz wiadome od razu się stało że celowo zaczepia Sylvana. Tylko czemu to robiła? To już zagadka którą ciężko odgadnąć

[Sylvan Vulkodlak]

No i już prawie wyszedł kiedy to biała sie odezwała.
-Patyk?- Zdążył już zapomnieć o tym jej skarbie.
-A nie wolałbyś dostać coś innego?- Zapytał zatrzymując sie u progu pomieszczenia.

[Rogata]

-Wielki pluszowy piesek!-
Palnęła Rogata zanim pomyślała i w momencie sie spięła obserwując uważnie Syla
-Rogata ma swój patyk-
Powiedziała ale jakby nie białe futro to widać by było zarumienienie na pysku. Zresztą i tak jej postawa świadczyła że i teraz się nieco zawstydziła. Przecież jest bestią, a bestia nie powinna mieć wielkiego pluszowego pieska

[Sylvan Vulkodlak]

-O- No to powiedziała co by chciała. No to moze dostanie niedługo jakiś prezent, bo czemu nie?
-A nie pogryziesz takie pluszaka?- Zapytał obserwując białą i dalej stał w tym samym miejscu. Może powinien zapytać bardziej, czy ta będzie grzeczna ale wyszło inaczej.
-To pomyśl jak go nazwiesz, a patyk jest twój, wiem- No nie będzie go ruszać.

[Erin Wyrm]

Uśmiechnęła się na pytanie Rogatej i pokręciła głową. Terrarium też nie. Z resztą Ruda nie miała tu za bardzo infrastruktury przystosowanej do trzymania niewolników. Przed dzisiejsza wizytą na arenie, nawet jej przez głowę nie przeszło by jakiegoś sobie sprawić.
- Przekona się do ciebie, ale musisz szanować jego granice. - Jak będzie chciała na siłę go głaskać, z pewnością jego nastawienie pozostanie negatywne.
Obserwowała wymianę zdań między wilkołakami i uniósła brew spoglądając na Syla. Będzie jej rozpieszczał niewolnika? We wzroku Rudej było raczej rozbawienie, nie miała nic przeciwko prezentowi dla Rogatej. Obawiała się z resztą, że i ona sama może zacząć mieć tendencje do niekoniecznie pasującego podejścia do Rogatej. Formalnie widziała w niej niewolnika, ale tylko formalnie, odczucia Rudej były trochę inne i nadal dla niej samej nie do końca odgadnione.
- W takim razie my przejdziemy się na górę, pokaże ci gdzie będziesz spać. Szukaj nas później piętro wyżej. - Wstała i podeszła do Syla. Pocałowała go w policzek i odwróciła się do Rogatej, czekając aż ta ruszy za nią. Pies ciągle trzymał się nogi właścicielki, spoglądając z zaciekawieniem i niepewnością na niewolnice.