Uliczki

[Tkacz Losu]

Nie ma tutaj tak ciasnych ulic jak w dzielnicy nieludzi. Nie ma też typowo głównej drogi. Wszystkie są oświetlone. Co jakiś czas nawet znajduje się tutaj ławeczka koło rosnącego drzewa, który daje przyjemny cień latem.

[Sigrun]

-Całkiem ładny staż.- Był od niej starszy to nic dziwnego, że tyle przepracował, niektórzy to potrafią zmieniać pracę jak rękawiczki.
Zamyśliła się na jego pytanie. - Nieoficjalnie to od dziecka pomagałam mamie, lubię pracę przy roślinach. Dopiero po jej śmierci spadła na mnie cała odpowiedzialność za prowadzenie biznesu. Będzie jakieś dwa lata... Nie liczę czasu, mam do tego słabą głowę.- Zachichotała cicho, cyfry były jej słabością choć z liczeniem sobie radziła. W końcu musi wiedzieć jak wydać resztę i opłacić rachunki. - Teraz mam pracownika to jest dużo lżej.

[Khalid Grayter]

-Jednym słowem masz do tego rękę- Stwierdził bez ogródek.
-Mam dość długi staż ale robię to co lubię- poprawił sobie okulary.
-Pracownika? Widzę, że w takim razie to całkiem poważne już przedsięwzięcie- Skinął jej lekko głową. On sam pracował dla innych, jednak nie sprawiało mu to problemu. Ma wolną rękę do zbierania tego co najcenniejsze- wiedzę.

[Sigrun]

- W życiu o to chodzi by robić to co się lubi. - Choć wiedziała, że nie wszystkim jest to dane, ale ucieszyło ją, że Khalid też należał do grona tych szczęśliwców.
- Nie powiedziałabym, że to aż tak poważne przedsięwzięcie, ale za to mam więcej czasu dla siebie. Przez ostatni rok nawet nie wychodziłam z kwiaciarni. I nawet to co kocham robiło się powoli frustrująco uciążliwe. - Przypomniała sobie te czasy przemęczenia, aż przeszedł ją dreszcz i mimowolnie się wzdrygnęła.

[Khalid Grayter]

-A to już zależy od podejścia- Jedni żyją dla innych inni dla pieniędzy, nie zawsze dla tego co lubią.
Słuchał jej i lekki przytaknął.
-Wkradła się rutyna, znalazłaś sobie cos by ja przełamać?- Zagaił po jej słowach.