Dom Khalida Grayter

[Khalid Grayter]

Nie duże mieszkanie dwupokojowe i dwupoziomowe. Na dole znajduje się mała łazienka, kuchnia oraz salon. Da górze zaś sypialnia i mała biblioteczka.

[Erin Wyrm]

Znów pokręciła głową, nie przeszkadzały jej takie uwagi. Rozsiadła się wygodniej, sięgając po kolejne ciastko.
- Wszystko w porządku. Odpowiada mi tego rodzaju atmosfera. - Gdyby tak tylko sztywno siedzieli i kreślili krzaczki... No też nie byłoby źle. Ale wtedy traktowałabym te spotkania czysto formalnie, a chciała też poznać Khalida.

[Khalid Grayter]

Czyli jak na razie nie jest takim złym nauczycielem. Uśmiechnął się do niej szczerze. Skinął jej głową. Cieszyła go jej odpowiedź.
-To co chciałby Pani jeszcze wiedzieć?- Bo przerobili... Tak jakby. Przedstawienie się, krótki opis dnia, dał jej zwroty i cóż. Nie wiedział co może jeszcze, a chciał by kobieta była zadowolona.
W między czasie Rudi wyszedł w końcu zza szafy. Swobodniej podreptał aby wskoczyć na parapet przy narożniku.

[Erin Wyrm]

Zastanowiła się chwilę nad jego pytaniem. Dość dawno uczyła się języka i nie znała też konkretnie sposobów nauki, w końcu zawsze uczyła się sama, no i z mamą, ale to bardzo dawno temu. Z resztą tamta nauka była specyficzna, po prostu od dziecka uczyła się dwóch języków na raz.
- Czy są jakieś specyficzne zasady gramatyki, budowy zdań. - Na ten moment z tego co już czytała, nie zauważyła by odbiegało to od naturalnego układu.
Spojrzała za kotem z uśmiechem. Nie zamierzała bez jego inicjatywy wchodzić w strefę zwierzęcia.

[Khalid Grayter]

Gramatyka. Tak zapomniał. Aż oparł się oparcie. Zapomniał o tym aspekcie. Ta istniała jak wszędzie.
- Nie jest zbytnio skomplikowana- Tak mu się przynajmniej zdawało.
-Myślę, że ta sama przyjdzie jak zaczniesz mówić i czytać. Samo wejdzie- Taką miał nadzieję. Nie wiedział jakby miał jej to dokładniej wytłumaczyć.
-Odpowiada Pani taki format nauki?- Zapytał jednak po chwili. Na kolejne postara się lepiej przygotować. Nadal co prawda nie wie jak to ogarnąć ale postara się aby Erin była zadowolona.
-Posiada Pani pewna wiedzę, co na pewno ułatwi naukę- Będzie musiał sprawdzić jakie znaki zna, jakie sprawiają jej trudności i jak je składać.
Sam wyciągnął dłoń i pogłaskał kota.

[Erin Wyrm]

Z jej obserwacji nie odbiegała ona od jej znanej. Owszem były jakieś drobne niuanse, ale ogólny szyk zdania wyglądał tak samo.
- Tak, jak najbardziej. Z resztą już od początku uczyłam się sama na doświadczeniu. - Z resztą nauka przez praktykę była jej zdaniem najskuteczniejsza.
- Byłbyś w stanie na następne spotkanie załatwić książkę napisaną w waszym języku? - Sama posiadała tylko jedną i dzienniki. Wcale nie tak łatwo było dostać ich wytwory w ręce, przynajmniej póki nie stworzy jakichś znajomości. W końcu w ogólnodostępnych zbiorach nie udostępniano ksiąg Jaszczurów.
- Piękny jest. - Obdarzyka kota i jego właściciela szczetym uśmiechem.

[Khalid Grayter]

-Nie wątpię, mieszkając w zamku Lorda to chyba wychodziło samo z siebie jeśli nie chciało się być odciętym od otoczenia- Nie wątpił, że komunikowano tam się w języku wspólnym. Mimo to na pewno język jego pobratymców wybrzmiewał również na korytarzach. Tak mu się przynajmniej wydawało.
Jej kolejne pytanie wprawiło go w zamyślenie. Nie był przekonany do tego czy powinien pokazywać jej jakiekolwiek ich zapiski. Nadal jest człowiekiem i nie był pewnym co do tego czy nawet wolno mu cos takiego robić.
-Nie mogę obiecać- Nie chciał niczego obiecywać ale może wyśle ptaka do króla aby dowiedzieć się. nie chciał narobić sobie problemów.
Sam spojrzał na Rudiego.
-Jedyna istota, z która mogę szczerze mówić i nie boi się mnie w żadnej postaci- Sam uśmiechnął się patrząc na zwierzaka.

[Erin Wyrm]

Miał rację, choć akurat nie tak często słyszało się ich język. Większość służby była ludźmi, no do czasu, ale nikt nie przykładał uwagi po ich przemianie do ich nauki języka. Nie była to rzecz im potrzebna w tak wielkim stopniu.
- W porządku. Nie musi to być nic niezwykłego. - Mogła być to zwykła bajka dla młodszych, która była używana w nauce języka. W końcu nie rodzili się już z umiejętnością rozpoznawania pisma i mowy, nie? Z drugiej strony niby była żoną Darka, niby coś tam gadał o służeniu, niby miała jakieś znaczenie, a z drugiej wciąż była tylko losowym człowiekiem?
- Uważasz, że bym się wystraszyła? - Trochę żartem, trochę wyzywająco. Była ciekawa jego nastawienia.

[Khalid Grayter]

Przytaknął jej lekko głową.
-I tak tutaj nic nie mam, nie trzymamy takich rzeczy w domach- Będzie musiał i tak prosić o przesłanie jakiegoś pisma czy księgi-Jestem zbyt ryzykowne- Do tego sposób asymilowania się do społeczeństwa robiło swoje. Zaskoczyła go tym pytaniem. Spojrzał z widocznym zaskoczeniem na twarzy.
-Jakbym nie wiedział gdzie Pani żyła to tak.-Skinał głowa- Ludzie boja się tego co im obce, a my... cóż- Zaśmiał się pod nosem- Nie wyglądamy jak pluszowe zabawki- Pozwolił sobie na zaśmianie się.
-Jeśli Pani sobie tego będzie życzyć, ukaże swoją postać ale jedną, na drugą nie ma tutaj miejsca- Oj nie, trochę tak tu ciasno.

[Erin Wyrm]

Skinęła głową. Rozumiała, doskonale. Choć w je przypadku nikt by się może nie czepiał za posiadanie podobnych tekstów, w końcu wszyscy wiedzieli kim jest i czyją żoną. On jednak nie chciał ukazywać swojego pochodzenia. Z resztą nawet jeśli ona mogła posiadać coś takiego i do tego miała dom chroniony najsilniej jak to możliwe i tak trzymała dzienniki w ukryciu.
- Moim zdaniem wyglądacie majestatycznie. - Ona się nie bała i wcześniej. Cóż, Ruda wymykała się wielu zasadom.
- Jeśli to nie jest dla ciebie problem, chętnie zobaczę cie bez tej iluzji. - Uśmiechnęła się przyjaźnie. Skłamałaby mówiąc, że nie jest ciekawa.

[Khalid Grayter]

Nie ukrywał, że ta opinia była interesująca. Zaś on sam iluzji nie zdejmował przed innymi. Nie miał ku temu powodów. Jedynie będą wśród swoich to czynił. Nie musiał udawać kogoś innego. Wątpił by ludzie zaakceptowali ich istotę wśród siebie. Opuścił dla kobiety swoją iluzję, wcześniej wykonując lekki ruch dłonią i szepcząc coś pod nosem. Łuski miał ciemne tak samo włosy, które pokrywały jego głowę kark i część ogonową. Jedynie płyty na szyi i idące dalej miały odcień przechodząc od brunatnego po ciemny pomarańcz, przy krawędziach jasny dając iluzję magmy.