Główna Aleja

[Helion Kanavar]

No i znowu koszula przy mordzie. Westchnął tylko i skinął głową. bo zaraz go tutaj uduszą tym przykładaniem i tyle będzie.
-No dobra jak stawiasz... -Niech mu będzie przynajmniej nie będą męczyć go o ten nos.
-A trzeba ten lód?- Zapytał troche z nadzieją w głosie. Bo coś zimnego? W zimne dni eh....

[Mephisto Kudo]

No i dobra! Teraz wiemy co robić i Helion trochę odpocznie - No to do sklepu - powiedziałem wesoło machając dłonią ochoczo.
Ruszyłem jako pierwszy w kierunku sklepu, a co! W sklepie taniej a i się więcej kupi niż w jakimś barze.
Trochę będzie drogi ale będzie się opłacać, idą już głową droga co jakiś czas się oglądałem na towarzystwo czy aby nikogo nie brakuje. A będąc już przy sklepie wszedłem do niego robią nie małe zakupy. Kupiłem 3 butelki wódki, 3 soki, wodę, chusteczki, coś na ząb (chipsy, kabanosy i gotowe kanapki w liczbie 4), lód oraz tampony dla Heliona aby se nimi wypchał nos.
Miałem nadzieję, że wszyscy idą za mną i zaprowadziłem ich do lasku w parku.

z.t.

[Primeval]

/Przechodzę sobie...

Jak najszybciej trafić do szpitala? Nie błądząc zbyt długo po dzielnicy Ludzi, gdzie patrzą na ciebie wilkiem... choć to raczej jego dola. Plus przynajmniej taki, że mało kto zwraca uwagę na to co się tutaj dzieje. Ruszył przed siebie przechodząc przed wejściem do głównej siedziby łowców. Tak jak bardzo nie cierpiał ich, no może poza jednym, to w szczególności szkolenia tych "nowych" nabytków... Uch... Na samą myśl, miał ochotę komuś przywalić. Chociaż jak niedługo później wyczuł, ktoś już tutaj go ubiegł. Trochę krwi na ziemi w pobliżu wejścia do głównej siedziby, to przecież piękny obrazek. Ciekawe kogo tutaj spałowali do krwi? Pojawiło się w jego głowie tak szybko jak znikło, zbyt dużo zapachów, aby coś więcej wysunąć. Natomiast jeśli to był ktoś ważniejszy to pewnie dowie się najszybciej w półświatku. Przeszedł obok, nie myśląc już o tym więcej...

/Efekt Regeneracja: +5 HP; - 5 do percepcji na czas trwania.
/ZT

[Los]

Wczesnym rankiem przez ulice przechodziło wielu ludzi. Jedni śpieszyli do pracy inni na zakupy a inni sprzątali. Przy budynkach rosin ludzie robili różne rzeczy, w każdej dzielnicy. Rzeczy mniej lub bardziej podejrzane. Ciężko jednak w takim mieście wyłapać tych prawidłowo podejrzanych

[Ketsueki Ōkami]

Nie spieszyła się, wyszła w końcu z piętnaście minut za wcześnie. Spojrzała na słońce wskazujące, że jest już po godzinie piętnastej. W restauracji do której chodziła już doskonale wiedzieli o której się zjawi, zawsze wysyłała im informacje o rodzaju dania i godzinie, choć ta była stała. Zmieniała się tylko gdy Fen musiał gdzieś wyjść w porze obiadowej. Dziś jedyną różnicą była ilość porcji. Zawsze też pakowali jej jedzenie nie gotowymi zestawami, a do kilku pudełek każdą część oddzielnie. Ket w razie potrzeby zawsze mogła wtedy podgrzać danie i sama wyłożyć je na talerz.

[Primeval]

Udał się do restauracji, zamawiał już tam od długiego czasu, chociaż wolał zazwyczaj sobie sam gotować. Zapłacił za obiad dla siebie i Lilianny, spakował do koszyka, po czym ruszył spokojnym krokiem w stronę Głównej Kwatery. Miał nadzieję, że ją tam zastanie i dostarczy jej obiad, bo drugie śniadanie zostawiła w domu. Ech... Ona kiedyś pewnie głowy zapomni, a teraz pewnie siedzi głodna. Także teraz nie zostało mu nic, jak tylko ją znaleźć.

[Los]

Na ulicy jak zwykle było sporo ludzi. W tym ktoś kto wyczekiwał na odpowiedni moment.
Kiedy dostrzegł jak srebrnowłosa kobieta robi krok przy wyjściu ze strażnicy, nastąpił potężny wybuch. Okoliczne budynki za trzęsły się. Fragment ściany areny się zawalił tak samo jak dolna część strażnicy, która przylegał do ów muru. Wszędzie dookoła unosił się kurz, dum i dało się słyszeć jęki rannych osób.
Ketsueki odrzuciło się na sąsiedni budynek i otrzymałaś bardzo poważne rany. Byłaś bardzo blisko centrum wybuchu. Miałaś krew na twarzy. Wszystko cię bolało, w uszach piszczało i leciała ci z nich krew. Miałaś w ciele wiele ostrych odłamków wielkości gwoździ. Przed śmiercią uchroniła cię osoba, która akurat w tym momencie cię mijała i przyjęła pełny impet odłamków. Jesteś ledwo przytomna.

-86 hp oraz co post tracisz -10 hp
masz

74/160

Dokładniejsze informacje ostatnie otrzymasz jeśli dostarczą cię do szpitala na czas.

Primeval, byłeś skierowany drogą i nie przewidziałeś tego co się miało stać. Byłeś an tyle daleko, że impet wybuchu cię nie dosięgnął. Jednak trochę piszczało ci w uszach. Otrzymałeś obrażenia jednak niezbyt groźne. Kilak gwoździ wbiło ci się w ciało i kilak kamieni uderzyło.

285/315

[Somali]

Wampirzyca szła właśnie do pracy kiedy nastąpił wybuch, kobietą aż ją cofnęło i upadała. Była na tyle daleko, że samo powietrze w nią poleciał a gdy usłyszała jęki zerwała się na równe nogi. Pędziła ile miała sił w nogach aby sprawdzić co się dokładnie stało. Będąc na miejscu otworzyła szerzej oczy, nie stała jednak jak kołek, obserwował stan ludzi i tym którym nic się poważnego nie stało szła dalej kierując ich do szpitala.
Czując intensywność świeżej krwi podążyła za tym zapachem, jej oczom ukazała się kobieta, u której niedawno była. Przyklęknęła przy niej sprawdzając puls i orientując się dokładnie w jakim jest stanie.

[Ketsueki Ōkami]

W życiu nie spodziewałaby się, że w środku dnia, zaraz pod strażnicą, ktoś podłoży ładunek. A już na pewno nie sądziła, że to ona jest powodem tego zajścia. Nie miała szans w żaden sposób zareagować, ostatnie co zrobiła to szybki obrót i osłonięcie twarzy rękami. Zaraz potem poczuła ogromny ból, nie była w stanie stwierdzić czy leży, siedzi, a może stoi, choć w ostatnie bardzo wątpiła. Dopiero po kilku chwilach zaczęła orientować się w przestrzeni. Rozchyliła powieki i zaraz je zamknęła. Nie wiedziała jak bardzo jest ranna, ale po bólu jaki czuła, z cała pewnością mogła stwierdzić, że bez szwanku z tego nie wyszła. Słyszała przytłumione krzyki, które jeszcze do niej docierały, ale z każdą chwilą były coraz bardziej odległe. Jeszcze kilka sekund i nie słyszała już nic, niby trzymała się resztkami świadomości, ale nie docierało do niej prawie nic.

[Primeval]

Ruszył spokojnie przed siebie, już nawet widział drzwi do strażników, gdy nagle coś huknęło. Eksplozja! Światło! A teraz piszczenie w uszach. Szybko zasłonił oczy ręką, a wbijające się gwoździe bądź lecące kamienie szybko zignorował, nie miał się czym przejmować. Trochę otępiały, zaczął rozglądać się wolną ręką poszukując i wyjmując wbite w jego ciało gwoździe. Część jego wizji rozmazywała się, a jeśli miałby coś usłyszeć, to raczej nici z tego. Stał tak niezruszony przez pewien czas, szybko dochodząc do siebie, starając poukładać co właśnie zaszło. Aczkolwiek ciężko było myśleć, gdy wokół ludzie krzyczeli jakby właśnie jakaś bomba wybuchła... a może. Nie zwlekając podszedł ku "wejściu" jakkolwiek by nie wyglądało, w poszukiwaniu świeżego zapachu Lilianny. Oj! Teraz to dopiero chciał, aby jej jednak tutaj nie było. Przede wszystkim chciał się rozejrzeć jak wygląda sytuacja.

/Efekt Regeneracja: +15 HP | -5 Percepcji na czas trwania