Step

[Tkacz Losu]

Step rozciąga się tam gdzie jeszcze nie tak dawno temu były lasy, wielka równina, rzeki, jeziora. Niestety to wszystko zostało obrócone w pył, jednakże przyroda nie dała za wygraną. W niektórych miejscach widać jak z powrotem budzi się do życia w postaci kępki trawy czy niewielkich krzaków.

[Mephisto Kudo]

Znudziło mu się w mieście więc postanowił wybrać się poza miasto a nóż widelec coś upoluje albo chociaż poudaje. Zmienił się wielkiego wilka hasając sobie to tu to dam jednocześnie płosząc zwierzynę w obrębie pół kilometra. A co? Może, inaczej co to było by za polowanie gdyby miał za łatwo. Z wyszczerzonymi kłami i jęzorem na brodzie biegał, wył, kopał i inne takie dziwne różne rzeczy. Nikt na niego nie patrzył to se robił co chciał. Nie będą go oceniać! No chyba, że zwierzęta pomyślą że jakiś zjebo wilk się popsuł. A niech sobie myślą.
Gdy się w końcu wyszalał i uznał że ma już dość zabrał się za prawdziwe polowanie. Uniósł łeb do góry niuchając powietrze aby złapać jakiś trop. Później przy ziemi aby sprawdzić czy nie ma jakiś śladów itp. Nie był w tym najlepszy ale w końcu znalazł coś wyrazistego godnego uwagi do próby zapolowania. Podążał za zapachem aż go znalazł, znaczy się zając go pierwszy zobaczył i zaczął uciekać. No to śup za zwierzyną. Szarak był tak skubanie zwinny, że za każdym razem gdy Mep myślał, że go dorwie to ten bum i go nie ma. Bawili się w takiego kotka i myszkę aż młody stwierdził że nop. Zziajany wrócił do ludzkiej formy i potuptał na chatę.

[Helion Kanavar]

Trzymał się go mocno. No na tyle na ile mógł, bo w końcu musiał także utrzymać ciasto. To był jednak również pewnego rodzaju wyczyn. no ale było fajnie. Nie pamiętał kiedy ostatni raz był poza miastem. Nie pamiętał tego całkowicie. Powietrze było takie inne. Tak jakoś mężczyzna poczuł się tak lżejszy i taki jakby wolny.

[Mephisto Kudo]

No to se hasałem do przodu, najchętniej to bym se jeszcze po podskakiwał ale no. Nie będę kusić losu z tym ciastem no. Chociaż najchętniej to bym je zjadł i no. Zatrzymałem się odwracając w stronę już malutkiego miasta i zawyłem - Zostawiłem w kiblu żarcie na drogę - zaskomlałem. Ono było takie dobre, uj z tym że biegniemy na obiad czy kolację jak zdążymy ale żarcie zostało w kubli. takie cieplutkie i smaczniutkie.
Z opuszczonym ogonem pobiegłem w stronę chaty - Nigdy Cię nie zapomnę - zawyłem kładąc po sobie uszy.

[Helion Kanavar]

Lekko poklepał go po boku.
-oj nie ma dramatu, ugotuje ci cos dobrego ty mój wilczku- No i podrapał go za uszkiem. No tak, wiedział, ze dla Mephisto jedzenie to najważniejsza sprawa na świecie. Nie miał mu tego za złe. Był czasem z tego powodu dość uroczy. Spoglądał na miasteczko gdzie sie kierowaliśmy.

[Mephisto Kudo]

Uniosłem łeb - Na serio? - no aż się na niego obejrzałem podczas biegu. Łap nie pogubiłem żeby nie było ale on mi coś ugotuje i to dobrego!
- Jest dramat bo ciastem się nie podzielisz a nasz jeszcze czeka kawał drogi i co ja biedny zjem? - no właśnie! Co ja będę żarł przez kolejną godzinę? Jedzenie to ważna sprawa a nie, bez tego się umiera.

[Helion Kanavar]

-No tak- W końcu przecież mu to obiecuje. Miał zamiar dopełnić swoich słow.
-Oj nie dramatyzuj. Dasz radę mój odważny rumaku- Nie umrze jak nie zje czegoś w krótkim czasie. Zresztą w domu na pewno czymś go nakarmią i będzie dobrze.

[Mephisto Kudo]

te słowa mnie pocieszyły zjem coś i to dobrego! Ugotowanego przez Heliona! To na pewno będzie dobre.
- Taaa łatwo Ci mówić - wybąkałem pod nosem ale no biegłem dalej no. Matka i ojciec nas oczekują to nie będę im robił zawodu z tym no nieobecnością. Chociaż o wizycie wie tylko tata, prosiłem go aby no ten nikomu nie mówił ale no wiadomo jak to jest z dużymi rodzinami. Zawsze coś przecieknie. No i przestałem się odzywać napawając się no okolicą i tą ciszą. Nie to co w mieście wiecznie jakiś gwar a u Helka na kwadracie to już w ogóle drą japy całymi dobami.

[Helion Kanavar]

No tak, łatwo było mu mówić. Nie miał jednak jak go przekonać do tego, ze będzie ok. Nie odzywał sie i cieszył się ta przejażdżką. Tak wewnątrz się bardzo cieszył, jakoś tak.
-Nie pamiętam kiedy byłem poza miastem- nie potrafił sobie przypomnieć. Było to pewnie jak był mały. Zdążył zapomnieć jak to jest być w drodze.

[Mephisto Kudo]

Pobyt w mieście daje się we znaki komuś kto wychowywał się w drodze na otwartej przestrzeni, jednak no myślałem że się przyzwyczaiłem do życia tam ale jednak nie. Tak jak Helek dopiero teraz zauważyłem jak bardzo brakowało mi tego, nigdzie nie ma murów, bram, płotów jakiś tam ograniczników. Nic tylko pusta przestrzeń, dzika kraina. No i ten powoli się zbliżaliśmy bo no w oddali zauważyłem lasek zza który będzie już można dostrzec palisadę małej wioski.
- Ja za to pamiętam - warknąłem i to bardzo dobrze pamiętam. Ta menda zostawiła mnie na prawie rok mówiąc zaraz wracam. Sam mu kiedyś wytnę taki numer, pierdoła jedna.