Dom Fenrir'a i Bjorn

[Fenrir Labdakid]

Spory dom z dużą ilością pokoi na dole jak i na górze, łazienkami, sporą kuchnią i salonem. Ze specjalną nadbudową dla ptaka gromu i gryfa. Altaną, tarasem, garażem i budynkiem gospodarczym.

[Fenrir Labdakid]

- Tak czy inaczej masz teraz inny przydomek niż morderca - rzekł spokojnie upijając nieco alkoholu.
Uniósł jeden kącik ust do góry - Nie wszyscy w straży są napakowani - skwitował a sama Bjorn, no cóż krzepy nie można jej odmówić. Fenrir nie raz się przekonał, że lepiej nie drażnić tej niedźwiedzicy.
- Mam odmienne zdanie ale nie zamieniłbym tego na nic innego - jak zawsze trochę musiał pomarudzić. Życie to życie, nie miał łatwo ale i siwek też nie.
- Z takim nastawieniem to na pewno - popijał szkocką - A skąd wiesz czy kolejna się nie nadarz? - rozumiał cierpienie przyjaciela pod względem stracenia ukochanej czy syna. Jednak oboje zostali wychowani inaczej, ojciec Sylvana a Fenrira diametralnie się od siebie różnili. Chociaż przez pierwsze lata dowódcę wychowywała ciotka a ten miał od razu survival.

[Sylvan Vulkodlak]

-No i dobrze, w końcu- Zaśmiał się. No ale za staruszka się nie uważał... no cóż.
-Nie wiem i nie chce mi sie juz tego sprawdzać- Napił się alkoholu- obecnie to czego bym chciał to spojone życie. O rodzinie nie myślę bo to strata czasu, przynajmniej dla mnie- Machnął ręką. Brakowało mu ciepła rodzinnego i kogoś u boku. No ale jest jak jest. Musi sie do tego dostosować i jakoś iść ku przyszłości.
-może jakbym kupił tawernę i przebudował, to założył bym szkółkę niedzielną dla młodych wilkołaków- Dodał i pokręcił głowa z rozbawieniem.

[Fenrir Labdakid]

- Sam nie chciałbym abyś to sprawdzał, nie chciałbym Cię wyciągać z paki - wysłuchał dalej przyjaciela, nie mógł się z nim i zgodzić czy nie. Sam nie szukał partnerki, sama się znalazła a o rodzinie jakoś specjalnie nie myślał. Wystarczy mu popełnionych błędów.
Zastanowił się - Kiepski z Ciebie nauczyciel ale dla młodych przyda się coś takiego. Dużo jest pseudo takich szkół, które błędnie nauczają naszych młodych - klepnął przyjaciela - To działaj z tawerną i jak będzie trzeba to pomogę w rozbudowie - będzie mógł jakoś szybciej przepchnąć papiery na rozbudowę.

[Sylvan Vulkodlak]

-Nie śpieszy mi sie do paki, mam swoje lata i swoja wiedze a wygłupy nastoletnie mam za sobą-Dopił swój alkohol- Ej, Ej z ciebie nie lepszy mój drogi. Ja się starałem na tyle ile sam umiałem- No ojciec nie uczył go jakoś szczególnie później. Siwek nie chciał zostawić mimo wszystko młode wilkołaki same sobie i cos starał się dla nich robic. Z różnym skutkiem ale jednak.

[Fenrir Labdakid]

Dolał alkoholu przyjacielowi, tempo mieli spokojne to dłużej posiedzą - Ty chciałeś być nauczycielem a ja nie i zostałem do tego zmuszony. Nie wspomnę przez kogo a teraz na moje nieszczęście mam taką samą funkcję i tutaj. Choć jej nie chciałem, powtórka z rozrywki - opróżnił do końca szkło dolewając i sobie. Odłożył butelkę na stół.
- Ale będę Cię wspierał jakiś byś planów nie szykował a szkoła dla młodych to dobry pomysł - w ludzkiej dzielnicy było kilka szkół dla nich. W tej nie uraczyło się takiego miejsca, młodzi chcieli albo nie chcieli wiedzieć nic o sobie a często Ci rządni wiedzy padali ofiarami oszustów itp. typów spod ciemnej gwiazdy.

[Sylvan Vulkodlak]

-Chciałem byc medykiem- Poprawił go- Nauczycielem stałem sie z powiedzmy, obowiązku- Zabrał pod swoje skrzydła innych, którzy mogliby gorzej skończyć jakby nikt sie nimi nie zajął.
-Zresztą nie było nam dane być tym kim się chciało być- No tak wyszło. Nie zawsze można spełniać marzenia.
-Zauważyłem, że wilkołaki w obecnych czasach często są porzucone i wiedza jest ostania rzeczą, która jest im potrzebna- Skupiają sie na przetrwaniu a nie na historii czy czymś takim.

[Fenrir Labdakid]

Na takiej zasadzie to i dowódca był z obowiązku nauczycielem. Na szczęście w straży miał już od tego ludzi, którzy go wyręczali w tej funkcji - Medykiem - powtórzył rozpamiętując tamte czasy. Je akurat znał z opowieści, nie było go w tym okresie czasu przy Sylvanie.
- Nie każdy może żyć tak jakby chciał - przyznał rację przyjacielowi. Każdy z nich miał własne plany ale los tak im krzyżował drogi, że nie w ząb mogli dalej do nich dążyć.
- Tu się zgodzę - nie raz natrafił na takich młodzików. Było to smutne ze względu nie tylko na ich rasę, której nie zostało zbyt dużo ale i na sam fakt zapominania ich historii.

[Sylvan Vulkodlak]

Przyglądał się na Fenrira- A co? Nie uważasz, ze jestem w tym dobry?- No był to okres kiedy ich drogi się rozeszły- Mam wykształcenie medyczne, pracowałem w Akademii jako pielęgniarz i potrafię leczyć- No nie robił tego od lat ale wiedza jakaś jest. No lubił to. Może powinien cos robić w tym kierunku, tak bardziej?
-Wiesz jak sie połamiesz, jestem w stanie cię połatać- Zaśmiał się unosząc szklankę jako taki toast.

[Fenrir Labdakid]

Odłożył szklankę splatając ręce na piersi - Mówisz w akademii? - ująłem dłonią brodę, zerknąłem na przyjaciela mocniej się zastanawiając - Znając Ciebie z tamtych lat i Twoje lepkie łapki do Pań, nie dziwię się że nim byłeś - podsumowałem. Nie pamiętał aby kogoś leczył, nie. Raz na wyprawie kiedy się zmierzyli pomógł dowódcy połatać swoje ciało - To może i tym się zajmij w swojej szkółce jak ją otworzysz? - zaproponowałem.
Zaśmiał się - Połatać czy bardziej poskładać? - ujął swoje szkło unosząc je w stronę przyjaciela. Upił łyk - A tak poważnie, to musiałbyś odświeżyć papiery na możliwość niesienia pierwszej pomocy innym jako mała przychodnia - przyznał, niestety bez formalności nic się teraz nie uda załatwić.

[Sylvan Vulkodlak]

-Co ja ci poradzę, że mam słabość do płci pięknej- Zaśmiał się, bo nadal miał ale teraz bardziej próbował trzymać dystans. No młode kobiety są jak zakazany owoc obecnie. Nie chce przegiąć czy cos takiego. Jeszcze to by która oskarżyła go o coś.
-Nie, nie będę bawił sie w lekarza. To co umiem będę używał bez licencji- Tak niech Fenrir ma tego świadomość- Przydaje sie to w różnych sytuacjach ale działalność medyczna to dużo papierów, kontroli i innych pierdół- Gdzie te czasy jak można było lekceważyć bhp.