Dom Ketsueki

[Ketsueki Ōkami]

Nie najmniejszy, ale też niezbyt duży dwupiętrowy dom, otoczony ogrodem. Sprawia wrażenie, jakby ogród zajmował większą przestrzeń, niż sam budynek - to jednak efekt powodowany bujnością ogrodu. Dom utrzymany jest w stylu japońskim, widać to zarówno od zewnątrz, jak i w środku. Za wejściem znajduje się miejsce na buty i nieduży korytarz, na którego końcu widać drzwi do łazienki. Drzwi obok prowadzą do niewielkiej toalety, która jest oddzielnie. W łazience znajduje się prysznic i wprowadzona w podłogę wanna z podgrzewaną wodą, mogąca pomieścić trzy osoby. Można tam znaleźć też umywalkę czy lustro. W łazience znajdują się drzwi zamykane na zatrzask od środka, które można otworzyć na ogród. Po prawej znajduje się izba pełniąca rolę salonu z wnęką na ołtarzyk. Znaleźć tam można kilka komódek, niski stolik czy poduszki. W miejscu stolika jest płyta, którą można zdjąć, pod spodem znajduje się palenisko kotatsu. Z salonu niego wyjść na ogród. Po lewej stronie korytarza jest kuchnia z jadalnią i paleniskiem.
Na piętrze po prawej znajduje się sypialnia Ketsueki z dużym łóżkiem, z jednej strony jest ścianka odgradzająca sypianie od niedużej garderoby. Obok jest jeszcze jedna sypialnia, przeznaczona dla gości. Po drugiej stronie korytarza Ket urządziła sobie coś pomiędzy gabinetem a pracownią. Rozstawiona jest tam sztaluga, stolik na farby, biurko z wieloma szufladami i szafa na przybory, wszystko jest tam poukładane w nienagannym porządku, chyba, że właścicielka domu pracuje. Po tej samej stronie znajduje się też niewielka łazienka z prysznicem i tym razem też razem z toaletą.

[Somali]

Nie odczuwała dyskomfortu czując zapach dwóch wilkołaków, mieszkając tutaj zdążyła się przyzwyczaić plus mogła zwyczajnie przestać oddychać co właśnie uczyniła.
Słysząc kroki do drzwi wyprostowała się - Dzień dobry - uśmiechnęła się delikatnie do domowników. Wyciągnęła swoją legitymację medyka pokazując ją kobiecie - Jestem medykiem ze szpitala, na prośbę Dowódcy Straży przyszłam Panią przebadać - mówiła spokojnie. I tak szła do domu to po drodze zaszła do mieszkania wskazanego przez mężczyznę.
Somali spojrzała na przeziębiona - Mogę wejść? - nie chciała się narzucać ale też nie chciała badać jej w drzwiach. Chyba że chora nie miałaby z tym problemów to i wampirzyca nie. Klient nasz Pan.
Była sowa zdziwiła się widząc prawie wybiegającego mężczyznę "Czyżbym w czymś przeszkodziła?" mimowolnie zrobiła większe oczy, nie komentując tego. Powróciła wzrokiem do kobiety.

[Ketsueki Ōkami]

Spięła się na przytulenie, co mógł bardzo dobrze poczuć. Gdy ją puścił, wycofała się, nie zwracając nawet uwagi, że zajumał jej poduszkę. Z resztą teraz to był jej najmniejszy problem.
Chwilę jej zajęło, nim pozbyła się z twarzy wyrazu strachu. Patrząc na wampirzycę, zamrugała i spróbowała się uśmiechnąć.
- Fen... - Powiedziała trochę jakby do siebie. Poczuła zarówno lekkie rozdrażnienie, ale też przyjemne ciepło rozlewające się po klatce piersiowej. Skinęła głową i odsunęła się od drzwi, by przepuścić medyczkę.
- Proszę wybaczyć, kolega jest... Nerwowy. - Nie wiedziała jak ma wytłumaczyć zachowanie Hela. Tak się przecisnął obok niej i uciekł. Znów zakaszlała zarywając usta przedramieniem.
- Czy może chciałaby się Pani napić herbaty? - Ta w dzbanku już była trochę chłodna, zaraz mogła zaparzyć nową.

[Somali]

Dalej nie komentowała tego co widziała ale nie przemawiała do niej nerwowość "kolegi".
Skinęła głową wchodząc do pomieszczenia - Dziękuję bardzo ale podziękuję za herbatę - nie to że nie chciała ale dla osoby chorej ważniejsza jest cisza i spokój. Uprzejmość ze strony Białowłosej była miła ale wampirzyca też by chciała w końcu dotrzeć do domu.
- Gdzie mogę Panią zbadać? - stała w korytarzu nie chcą się wpraszać do pokoju.

[Ketsueki Ōkami]

Skinęła głową na odmowę i wskazała ręką na drzwi do salonu. Sama tam weszła i ze stołu zgarnęła kubki oraz dzbanek. Zaniosłe je szybko do kuchni i zostawiła na blacie.
- Jeśli Pani to odpowiada, może być w salonie. - Odpowiedziała gdy wróciła do pokoju. Właściwe jeśli byłoby jej wygodniej gdzieś indziej, Ket to nie robiło różnicy. Kichnęła odwracając się do kobiety tyłem. Pociągnęła nosem i wróciła wzrokiem do medyczki.

[Somali]

Somali grzecznie ruszyła do wskazanego pomieszczenia - Nie ma problemu - mówiła grzecznie z uśmiechem. Poczekała aż kobieta sobie wszystko ogarnie a ona w tym czasie przygotowała wszystko co potrzebowała, czyli stetoskop, patyczki, światełko oraz rękawiczki.
- Proszę podnieść koszulkę i odwróci głowę w bok głęboko oddychając - powiedziała zakładając rękawiczki, wzięła stetoskop. Poczekała aż kobieta wykona polecenie a później zaczęła badanie.

[Ketsueki Ōkami]

Stanęła przed medyczką i zsunęła koc z ramion. Złożyła go na pół i odłożyła obok na podłodze. Na polecenie kobiety, podciągnęła koszulkę, trochę się przy tym rumieniąc. Niby kobieta, ale sama nagość bywała dla Ket problemem. Odwróciła głowę i zaczęła głęboko oddychać, starając się przy tym nie zacząć kaszleć. Drapało ją od takiego oddechu w gardle.

[Somali]

Somali od razu przystąpiła do badania przykładając zimny czubek stetoskopu do ciała kobiety. Nasłuchiwała uważnie z każdym jej wdechem i wydechem, nie spodobało jej się to - Proszę się odwrócić - poleciła uprzejmie. Kiedyś może sama była by zawstydzona osłuchiwaniem kogokolwiek ale w szpitalu bardzo szybko staje się to rutyną. Poczekała, aż chora wykona to o co ją prosiła i zaczęła dalej osłuchiwać pacjentkę. Skupiła się aby wyłapać każdy szelest jej oskrzeli czy płuc.

[Ketsueki Ōkami]

Ket nie czuła się aż tak źle. Jakiś niewielki kaszel, ale raczej z powodu drapania w gardle, niż wyczuwalnego problemu z płucami. Katar był bardziej męczący. Wytrzymała osłuchiwanie klatki piersiowej i z ulgą odwróciła się do medyczki plecami. Tak było dużo bardziej komfortowo.

[Somali]

Dokładnie osłuchała pacjentkę, ściągnęła stetoskop - Proszę się odwrócić i powiedzieć aaaa - odruchowo zademonstrowała o co dokładnie jej chodziło. Odłożyła przyrząd biorąc patyczek i światełko, poczekała aż pacjenta wykona polecenie a później zajrzała jej do gardła. Chciała się upewnić nim powie chorej co jej dolega, co nie było jeszcze złe ale na pewno pomoże aby ta szybko doszła do siebie. Wampirzyca zazwyczaj nie robiła wizyt domowych, chyba że pacjent był bardzo chory i sam nie mógł się zgłosić na wizytę ale to już inna kwestia.

[Ketsueki Ōkami]

Ket spokojnie mogła udać się do lekarza. Nie czuła jednak potrzeby. Wyszła z założenia, że przeleży jeden dzień w łóżku i poczuje się lepiej. Czyżby się pomyliła? Przecież nie czuła się tak źle. Nawet chyba gorączki nie miała. Co prawda było jej zimno, ale jej często było zimno.
Posłusznie otworzyła usta czekając na dalszą część badania.