Dom Nari i Mortena

[Tkacz Losu]

Niewielki dom.
Pierwsze co wita gości to mały przedpokój z wieszakiem i szafką na buty. Kawałek dalej na całej dolnej powierzchni umiejscowiona została kuchnia z całym umeblowaniem, która jest połączona od razu salonem/jadalnią. Mieści się w niej stół, 4 krzesła i kanapa.
Na pierwszym piętrze zaraz koło schodów są dwie pary drzwi, po lewej wchodzi się do Mortena a po prawej do Nari. Oba pomieszczenia są tak samo umeblowane i tej samej wielkości. Łóżko, szafa, biurko, krzesło i szafeczka nocna. Na wprost schodów idą kawałek dalej znajduje się niewielka łazienka z prysznicem, toaletą i umywalką.

[Takaro]

-co?- Powtórzył bo chwile zajęło nim dotarło o co pytała- Musiało mi sie przysnąć- Przyznał, no bo co ma powiedzieć innego.
-z chęcią-Zjeść coś zje. Żywił się czymś tam kiedy nią się zajmował. Nie był wiec wygłodzony.
-Jakie laki?- Trudne pytanie i chwile przetwarzał je- Ta...- Mruknął i machnął na nią dłonią.

[Nari Orecev]

- Rozumiem ale dlaczego? Przecież na łóżku byłoooo... właśnie - wyciągnęła rękę z kubkiem kawy do chłopaka jeszcze raz - Kawy? - zapytała.
- To zaraz przyniosę - podniosła się lecz nim zeszła na dół podeszła do skrzynki z lekami wyciągając te jego. Włożyła mu w dłoń - Weź - a sama udała się na dół po jedzenie. Nałożyła porcję taką jaką myślała, że zje. Wszystko dalej było ciepłe, w sam raz do jedzenia. Wróciła do pokoju, osunęła leki kładąc talerz - Smacznego - poleciła a sama poszła do szafy.

[Takaro]

-Było nie było jest dobrze- Nie chciał do tego wracać. Starał się jak mógł no.
-Kawunia- Tak dotarło to do niego. Wziął kubek i napił sie od razu. No aż miło.
-Po co mi to?- Zapytał sie jej, jakoś sobie radził bez tego i no. Wziął je jednak aby no nie dyskutować z kobietą.
-Wzajemnie, kurwa- Powiedział i zabrał sie za jedzenie. Nie spieszył się z tym- Jak się czujesz?- zagaił do niej.

[Nari Orecev]

- Żeby Cię nie bolało - jak dostał to ma brać, na szczęście nie musiała jakoś specjalnie go przekonywać bo jednak wziął.
- Ja już po ale dziękuję - wyciągnęła spodenki od piżamy - Bywało lepiej ale nie jest źle - wciągnęła portki na siebie.
- Jak zjesz wytłumaczysz mi dlaczego miałam rozciętą koszulkę i na łóżku nie było za wesoło - nie wiedziała co się działo przez ostatnie dni. A chciałby wiedzieć, czy było by to miłe czy nie.

[Takaro]

No i musiał poruszyć ten temat. Jadł myśląc co powiedzieć. Nie ma opcji aby powiedział jej o białym. To to, to nie. W końcu skończył posiłek i napił sie kawy.
-Bo ten kurwa no- Tak spokojnie mów dalej- Byłaś nie przytomna długi czas- Wziął łyk kawy i nie patrzył na nią- I ja no- No myśl i mów szybciej debilu- Wykorzystałem cię, bo jak spałaś to nie bałem sie- No dobra głupie to w chuj ale kurde nie miał pomysłu, zero!

[Nari Orecev]

Podeszła do niego słuchając całych tych bezsensownych wyjaśnień. Byłaby uwierzyć w to, że była nieprzytomna i to tłumaczyłoby jego spanie na podłodze ale ta druga część. Próbowała się powstrzymać od śmiech ale nie dała rady, zaczęła się śmiać aż ją brzuch rozbolał. Zajrzała tak aby na niego popatrzeć - Dobry żart ale ja pytam na poważnie - tak nie uwierzyła mu. W co jak w co ale w wykorzystanie przez Blondyna nawet by jej przez myśl nie przeszło. Miała świadomość tego, że on nie zrobiłby czegoś takiego.

[Takaro]

Nie patrzył an nią a trzymał kubek z kawą. unikał jej spojrzenia.
-Ta bardzo zabawne- Mruknał do niej- A co uważasz, ze kurwa, co nie jestem facetem i nie mam swoich, kurwa potrzeb?- Warknął na nią i chwile patrzył na nią ale potem znowu na kubek kawy.
-Miałem taka ochotę już od dawna ale kurde nie mogę jak tak patrzysz. No i leżałaś taka no... Nie mogłem się kurwa potrzymać przed tym aby cię dotknąć i dalej poszło- Mruknął i nie miał zamiaru mówić prawdy, kurwa nie. Nie umiał tez nic innego i wewnętrznie był na siebie wkurwiony i zarazem spanikowany.

[Nari Orecev]

Wysłuchała wszystkiego. A widząc jego spojrzenie jej zrobiło się bardziej czułe - Po prostu wiem, że byś tego nie zrobił nie ważne jak bardzo byś tego chciał - położyła swoją ręką na jego co trzymał kubek. Przykucnęła lekko się krzywiąc - Nie jesteś taki, nie dlatego że uważam to co przed chwilą powiedziałeś ale się za bardzo o mnie martwisz i nie zrobiłbyś tego samego mi co Tobie robiono - czy był zły czy nie. Podniosła się przytulając się do jego pleców a ręce przerzuciła przez jego barki obejmując go - Nie potrafisz kłamać - wsparła głowę na barku chłopaka - Ale widzę, że jest to dla Ciebie trudne dlatego poczekam - dała mu buziaka w policzek. Uwolniła go od siebie kładąc się na świeżej pościeli, potrzebowała tego.

[Takaro]

Nie odzywał się. Czemu nie chciał w to uwierzyć. Jej słowa były dla niego no bolesne. cieszyło go to, ze widział, ze ten chce dobrze dla niej. Tylko jak ona m wypełnić umowę. Nie jest w stanie tego zrobić, no kurwa nie umie jej skrzywdzić w żaden sposób. Cały czas siedział nie ruszając się. Dopiero kiedy kobieta położyła się, westchnął. Dopił kawę i położył sie obok niej. Skoro mu nie wierzy to nie ma nic do powiedzenia w tej sprawie.
-Śniła mi się moja rodzina- Powiedział aby zmienić moze minimalnie temat.

[Nari Orecev]

Wpakowała się pod kołdrę nim chłopak do niej dołączył. Obserwowała go a kiedy jej powiedział o rodzinie przybliżyła się do niego przytulając - Kiedy? - zapytała. Nie do końca wiedziała jak ma się zachować, co mu powiedzieć czy ewentualnie wesprzeć - A co dokładnie Ci się śniło? - udało się Takaro odciągnąć uwagę Nari od poprzedniego tematu. Zastanawiała się czy to co się śniło było dobre czy złe.