Dom Nari i Mortena

[Tkacz Losu]

Niewielki dom.
Pierwsze co wita gości to mały przedpokój z wieszakiem i szafką na buty. Kawałek dalej na całej dolnej powierzchni umiejscowiona została kuchnia z całym umeblowaniem, która jest połączona od razu salonem/jadalnią. Mieści się w niej stół, 4 krzesła i kanapa.
Na pierwszym piętrze zaraz koło schodów są dwie pary drzwi, po lewej wchodzi się do Mortena a po prawej do Nari. Oba pomieszczenia są tak samo umeblowane i tej samej wielkości. Łóżko, szafa, biurko, krzesło i szafeczka nocna. Na wprost schodów idą kawałek dalej znajduje się niewielka łazienka z prysznicem, toaletą i umywalką.

[Takaro]

-No i co-No do pewnych rzeczy miał jakie miał nastawianie. Chociaż moze to nie samo nastawianie a cos w głowie, bardziej cos tam. Strach. Tak to bardziej cos w te stronę. Zaskoczył ja i zrobił tryumfalna minę.
-a co ma być?- Zapytał sie jej a potem obejmując złożył na jej ustach całusa. nie takiego buziaka niewinnego, bardziej winnego.

[Nari Orecev]

- No i to - pokazała mu język.
Nie spodobało jej się to, że ten poczuł nad nią triumf. Tak nie powinno być, to ona zazwyczaj go wkręcała a nie odwrotnie.
Chciała mu odpowiedzieć ale znowu została zaskoczona i do tego jak bardzo. Czując pocałunek na ustach zrobiła wielkie oczy a kiedy się skończył została z rozdziabioną buzią.

[Takaro]

No i teraz też czuł jak nad nią triumfuje. Tak to stanowczo jego poranek.
-Coś nie tak?- Uniósł lekko jedną brew i spoglądał na nią z cwanym i pewnym siebie uśmieszkiem. Tak jest zajebisty an tyle, ze ta zalewistość odebrała jej mowę.

[Nari Orecev]

Wpatrywała się tak w niego dopóki się nie odezwał, po trzasnęła głową aby się jakoś doprowadzić do ładu. Furknęła na niego widocznie niezawowolona faktem bycia na innej pozycji niż zazwyczaj - Wszystko gra - burknęła jak małe dziecko odwracając wzrok a ten jego pewny siebie wyraz twarzy i to to jak się zachowywał. Nie podobało jej się, straciła pozycję dzisiejszego poranka. Na cholere chciała się jeszcze tulić rano i teraz ma. Zapytała o śniadanie! Właśnie! Wróciła do niego wzrokiem tak była pewna siebie, że wybiej go tym z tego jego powiewu zajebistości - A co chcesz zjeść na śniadanie?

[Takaro]

-Właśnie widzę- Tak na pewno wszystko gra. Nie takie z nim numery. Spodobało mu się to, że to nie on jest tym co nie wie co ma zrobic ze sobą. Całkiem ciekawe to uczucie. Z cała pewnością dodało to mu bardziej pewności siebie. Chociaż kusiło aby dalej sobie z nią pograć i podroczyć sie. Powinien sobie zdawać sprawę, ze to zawsze jest miecz obusieczny ale pokusa była duża. Nie wytrąciła go! ba! nie da się.
Zbliżył sie do niej, patrząc w jej oczy z większą pewnością siebie.
-Powiedziałem już- Dodał ponownie szczerząc lekko ząbki i tym razem dziabnął je lekko w szyjkę, aby potem wydać z siebie pomruk zadowolenia tuz przy jej uchu.

[Nari Orecev]

No cholernie jeden! Myśli że coś na niego znalazła a ten wybija piłeczkę i to jeszcze jak daleko. A słysząc potwierdzenie pierwszych słów przełknęła ślinę. Pogubiła się, bardzo a czując ukąszenie na szyi aż cicho jęknęła a później to mruczenie. Przeszły ją przyjemne dresze chowając w torsie chłopaka już oblaną w czerwienią twarz. Palce u rąk zacisnęły się mocniej na ciele Takaro - Kawy - wydukała z siebie. To była ostatnia rzecz jaka jej przyszła do głowy.

[Takaro]

No i ma ją! ha! Dobrze się bawił, a jej zachowanie było urocze i jednocześnie podbijało jego zalewistość w kosmos. kiedy schowała swoja twarz w jego torsie, obejmował ją i pogładził po włosach. Przesadził chyba ale to było takie no... Nowe, tak takie nowe odczucie. nie był pewny czy jest właściwe ale bardzo mu sie podobało. Czuł taka no... Pewna władzę. Może nie powinien tego odczuwać. Tak na prawdę nie wiedział czy sam sobie mógłby ufać i czy jednak nie posunąłby się do czegoś okropnego. do czegoś czego sam doświadczał.
Dał jej buziaka w głowę.
-Dobra ale mocną- puścił ją i sam wstał aby sie przeciągnąć. Tak jakby w ogóle nie zaistniały te sytuacje niedawno.

[Nari Orecev]

Kiedy ten wstał jak gdyby nigdy nic a ona potrzebowała jeszcze chwili aby móc się podnieść. Zakryła twarz dłońmi nie mogąc uwierzyć, że dała mu się tak podejść. Następnego razu nie będzie, oj nie będzie. Wzięła głębszy oddech podnosząc się z łóżka a słysząc jaką chce kawę uśmiechnęła się nadmiernie słodko że mogło zaboleć - Oczywiście - powiedziała wstając z łóżka. Jakimś cudem wciąż czuła że ma nogi jak z waty ale jakoś zeszła na dół. Nastawiła wodę przygotowując kubki na kawę. A gdy miała gotowe napoje zawołała chłopaka na dół.

[Takaro]

Nie wyczuł niczego i niej i jak się tylko ogarnął zszedł na dół.
-Zapach kawy to to co lubię- Stwierdził dosiadając się do stołu.
-A jak się spało i jak się czujesz?- Zapytał się chwile po tym jak usiadł.

[Nari Orecev]

- Nie wątpię - powiedziała z przekąsem. Wracajac za blat kuchenny zaczynając przygotowywać śniadanie. Nie będzie dzisiaj jakies wykwintne, same kanapki. Do kroiła pomidora i ogórka na osobnym talerzyku ahy każdy sam sobie dodawał.
- Wszystko dobrze a u Ciebie? - odpowiedziała już normalnym tonem przynosząc stos kanapek z dodatkowymi talerzykami. Rozłożyła wszytko siadając przy stole.