Brama Miasta

[Fenrir Labdakid]

Reakcja niewolnika była zabawna dla dowódcy, aż prychnął pod nosem unosząc jeden kącik ust do góry. Pokręcił głową będąc w przestworzach rozglądając się zza powiedzianym miejscem. "Kto by się spodziewał, że taki wyszczekany nerwus będzie tak się bał"[/b] pomyślał Fenrir.
Nakazał wylądować wierzchowcowi a kiedy byli już na ziemi poklepał chłopaka po ręce - Możesz mnie już puścić? - rzekł spokojnie oglądając się na niewolnika z jedną uniesioną brwią. Powstrzymał się od zbędnego komentarza a kiedy mógł zszedł z gryfa - Gdzie dokładnie byliście? I kiedy to było? - zapytał wyciągając z jednej z sakwy pustułkę. Napisał notatkę a później wysłał wiadomość.

[Takaro]

Nie chciał patrzeć, to było wysoko i strasznie. nie dla niego. On to woli chodzić po ziemi i no. No i puścił go bo no.
-No już kurwa- no niech ten się tak no. Rozejrzał sie i wskazął meijsce.
-no z tydzień moze półtorej- No nie był pewny dokładnie ile minęło. Po prostu to było takie nagłe i nieoczekiwane. może miała go dosyć i po prostu opuściła miasto.

[Fenrir Labdakid]

Mężczyzna udał się we wskazane miejsce - Zauważyłeś coś podejrzanego? - rzekł spokojnie wiedząc iż to zbyteczne. Ten nie był na tyle rozgarnięty aby móc coś takiego dostrzec - Możliwe, że jest za późno - mruknął pod nosem gładząc się po brodzie. Rozejrzał się dokładnie lustrując całe otocznie miejsca, przechodniów, strażników, budynki. Zwrócił się do chłopaka - Dlaczego od razu nie przyszedłeś do nas? Takie rzeczy zgłasza się straży - pouczył niewolnika - W którą stronę poszła nim straciłeś ją z oczu? - podstawowe pytania, później zada inne ale najpierw sprawdzą cały teren.

[Takaro]

Czy coś zauważył? nie bardzo. Było fajnie i w ogóle no i to tak nagle.
-Nie wiem co jest podejrzane. To było takie no nagłe. Było dobrze i fajnie i tak nagle odeszła- Podrapał sie po łepetynie- nie wiem no przytuliłem ją i ona chwile potem no ruszyła tam- wskazał dłonią. Nie wiedział co miał robić, bo tka nagle bez słowa to się stało. On był skołowany sytuacją.
-Jesteście chujami, poza tym co ja miałem kurwa zrobić?- Nigdy nie był w takiej sytuacji. Nie miał pojęcia co powinien zrobić. nikt mu takich rzeczy nie tłumaczył.

[Fenrir Labdakid]

Dowódca powędrował wzrokiem w kierunku, w którym odeszła kobieta. Gdyby opuściła miasto wiedziałby o tym, tym bardziej dostałby wiadomość od pewnego działu. Pogładził się po brodzie a słysząc słowa chłopaka pokręcił głową ruszając w stronę w którą wcześniej udała się Orecev - Nie ukrywa, że sam jestem chujem - rzekł spokojnie - Ale nie każdy strażnik jest taki jak ja tak samo nie każdy niewolnik ma złe życie - spojrzał na niego wymownie.
Zatrzymał się przy bramie miasta wołając strażników aby przynieśli mu księgę służby. Wypytał się o kilka rzeczy, przestudiował owy dzień pytając się człowieka, który wtedy był na służbie czy widział Orecev. Ten tylko pokręcił głową, znał kobietę ale dawno jej nie spotkał. W końcu na miejsce dotarły posiłki grupka kilku śledczych, dowódca wyjaśnił im całą sytuację a ci wyciągnęli gps. Pochodzili wzdłuż murów i jeden z nich krzyknął, że złapali sygnał. Dowódca lekko się uśmiechnął - Mamy ją - ruszył w tamtą stronę.

[Takaro]

Trochę chłopaka zaskoczyło to co ten powiedział. W sensie, że przyznał, ze jest chujem, bo jest i do tego agresywnym. No a na kwestie, że blondyn ma dobre życie, nie zareagował jakoś. Wiedział o tym. Nie rozmyślał nad tym, bo inne rzeczy miał w głowie. Chodził za dowódca w milczeniu. Nie rozumiał ogólnie tego co oni tam gadali i takie tam. No ale jak powiedział, ze wie gdzie ona jest to sie bardziej ożywił.
-Gdzie? No i kruwa jak?- no jak oni ją znaleźli?

[Fenrir Labdakid]

Dowódca podążał zza strażnikiem niosącym lokalizator, co prawda tydzień czasu bez odzywania się do nikogo to dość podejrzana sytuacja. Sam znacznik nie przemieścił się ani o centymetr co zaniepokoiło Fenrira, w takich sytuacjach zazwyczaj osoba poszukiwana zaczyna się przemieszczać. A nie było to zbyt daleko od miejsca zniknięcia - Nie spodziewaj się za wiele - mruknął.
Strażnik wskazał skrzynie mówiąc, że powinna być tam. Fenrir spuścił głowę wypuszczając powietrze - Dobra, otwórzcie musimy to sprawdzić - machnął ręką spodziewając się ukrytych tam zwłok. Zapach mógł się wymieszać ze smrodem od kanalizacji przez to nikt nie zwrócił na to wcześniej uwagi - A Ty niczego nie dotykasz - zwrócił się do chłopaka.
Strażnicy otworzyli pierwszą skrzynie ale nic w niej nie było prócz zboża, w drugiej to samo, w trzeciej znajdowało się rozkładające się mięso. Smród był niesamowity co spowodowało, że niektórzy strażnicy musieli się pilnie wycofać. Fenrir wyciągnął z kieszeni chusteczkę zasłaniając nos, wziął od speców rękawiczkę zakładając na dłoń. Zaczął grzebać w prawie płynnym mięsie, za stare aby ona mogła tam być ale nie może wykluczyć, że ktoś użył chemii do zatarcia śladów. Nie wiedział czy wtedy by gps działał, tak czy inaczej znalazł kawałek ucha chyba ucha z kolczykiem. W każdym razie ten lokalizator należał do Nari Orecev - Zabierzcie to wszystko do straży i zabezpieczcie teren - rozkazał. Ściągnął rękawiczkę wydając resztę rozkazów, zwrócił się do niewolnika - Wracamy do straży - potarł kark spoglądając w niebo. Kolejny ciężki dzień z mnóstwem papierów, był wniebowzięty.

[Takaro]

No oczywiście, że nikt nic mu nie tłumaczył zaś słowa dowódcy sprawiły, ze ten tylko warknął. Nie robił jednak nic jak mu nakazano. Nie dotykał nie rwał się. Czując za to smród aż się skrzywił. milczał jednak cały ten czas, obserwując poczynania tutaj biegających ludzi.
-To nie ona?- no zapytał a miał siedzieć cicho. Nie wierzył jednak, że to tak mogłoby się skończyć. To było niedaleko. Poszedł za Fenrirem, co miał robić?
2zt.

[Fenrir Labdakid]

Dowódca dotarł pod bramy miasta gdzie ostatnio byli widziani poszukiwani. Zapytał się strażników na służbie jak to wszystko wyglądało i każdy się zdziwił a widok zastępcy. Wszyscy jak jeden mąż mówili, że przecież kilka godzin temu Ryu opuszczał miasto ale jeszcze do niego nie wrócił właśnie z poszukiwanym niewolnikiem.
Tak jak spodziewał się Fenrir, CC4425Z był zbyt głupi na wydostanie się z więzienia samemu. Bez zwłoki kazał strażnikom na wierzchowcach udać się śladem zza nimi. Co było jeszcze dziwniejsze wyczuwalny był tylko jeden zapach. Wilkołak zwrócił uwagę na to strażnikom, dlaczego nikogo to nie zaniepokoiło? Zdenerwował się, zagwizdał a z nieba zleciał gryf, zastępca zrobił to samo a jego wierzchowiec wylądował tuż obok. Obaj mężczyźni i reszta strażników wzbiła się w powietrze na poszukiwania.