Męski wypad

[Dariusz Wyrm]

Wypad za miasto do lasu w okresie bardzo wczesnej wiosny.

Uczestnicy: Fenrir, Sylvan, Morten?
Ekwipunek:

Sylvan

-Lina,
-Ubrania,
-nóż myśliwski,
-zapalniczka i zapałki,
-namiot,
-koc
-duży plecak
-podróżny palnik, czajniczek, kubeczek, łyżka, fasolka w puszce x3

Fenrir

Lina
Krzesiwo, zapalniczka
Ubrania
Apteczka
Sztylet z pochwą
Łuk
strzały x10
manierka
śpiwór
plecak

Wyślijcie mi co zabieracie. Wyprawa będzie między wami. Los będzie ingerował tylko w sytuacjach odpowiednich do tego.
Aby sprawie szło, oczekiwanie na odpisy to jeden dzień, jeśli post odnosi się do kogoś. W innym wypadku można osobę skipować.

[Fenrir Labdakid]

Przekazał pałeczkę nad odyńcem Sylvanovi, nie będzie mu się wciskał w pracę. Po mieszkaniu z Bjorn i jej gotowaniu nic mu już nie było straszne ale na szczęście kobieta powoli się przestawiała. Do tego towarzysz pracuje w tawernie, też coś gotuje to może nie będzie takie złe.
Przyglądał się poczynaniom przyjaciela w ciszy.

[Sylvan Vulkodlak]

Praca w tawernie nie nauczyła siwka dobrze gotować. Nadal jest marnym kucharzem ale upiec to chyba nie jest trudna rzecz.
-Tylko trzeba pilnować by się nie spaliło- No bo przypraw nie na. No jakby miał to by nie użył, bo pewnie by pogorszył tylko smak. Przytaśtał sobie jakiś odcięty pieniek i usiadł na nim.
-Zjadłbym sobie taki normalny domowy obiadek, w mieszkanku i takie tam- Trochę się rozmarzył i odleciał.

[Fenrir Labdakid]

Wręcz przeciwnie, zrobienie w piekarniku może nie było by wyczynem ale na ognisku trzeba bardzo pilnować pieczeni. Nie tylko aby się pięknie upiekł na zewnątrz ale i również w środku.
Wilkołak się podniósł stając obok ogniska, sprawdził mobilność rączki do obracania dzika nad ogniskiem a później zaczął nim kręcić. Chciał zjeść dobrze a nie surowiznę czy spaleniznę.
Uniósł jedną brew do góry słysząc słowa Sylvana - To może wpadniesz na obiad? Coś bym ugotował, obecnie to Bjorn to robi - rzadko gotował tylko dla siebie a teraz była też i kobieta ale sama gotuje więc on ma z tym wolne. Przeszły go dreszcze na wspomnienie pierwsztch posiłków jakie przyrządzała.

[Sylvan Vulkodlak]

Spoglądał jak tam Fenrir dogląda jedzenia. No widać woli nie zostawiać wszystkiego Sylvkowi.
Po jego propozycji zamyślił się. Wewnętrznie to chciał. Nie był u niego nawet na chacie a tutaj propozycja domowego obiadku? Z drugiej jednak strony nie chciał się narzucać. Tym bardziej, że nie mieszkał teraz już sam.
-Na pewno?- Zapytał nie precyzując jednak o co pyta.

[Fenrir Labdakid]

On nie miał żadnych obiekcji co do obiadu z przyjacielem a Bjorn na pewno to zrozumie tym bardziej jak ją uprzedzi.
- Jeśli chodzi o obiad to tak - rzekł spokojnie obracając zdobycz na ruszcie. Chciał aby dobrze się opiekła a i czasem dorzucił drwa do ognia aby czasem nie przygasł. Nie miał zamiaru znowu rozpalać chociaż tym się wcześniej zajął przyjaciel.
- A jak Ci się układa z Erin? - zapytał.

[Sylvan Vulkodlak]

-No dobra to skorzystam- No i może w końcu przekona się jak się Fenrir dorobił. Nim odpowiedzi mu na pytanie, sam musiał sobie na nie odpowiedzieć. Zdawało mu się, ze chyba dobrze? Nie był pewny. Miał ciągle obawy, ze ta się nim znudzi lub zostawi dla młodszego. W końcu Sylvan młodszy nie będzie.
-Na razie wydaje mi się, że jest dobrze- No powiedział jak to wszystko odczuwał.

[Fenrir Labdakid]

Zabrzmiało to tak z ust przyjaciela jakby mu robił łaskę, że przyjdzie na ten obiad - To teraz powiedz kiedy i zrobię - obracał pieczeń. Sprawdzał co jakiś czas czy dzik jest już gotowy do jedzenia. Dłuższa chwila ciszy ze strony towarzysza nie wydawała się dowódcy dziwna a tak na prawdę jej nie zauważył.
- To oby tak dalej - życzył jak najlepiej Sylvanowi pamiętając jaki zawód miłosny przezył.

[Sylvan Vulkodlak]

-Kiedy będzie tobie wygodnie, wiesz ja nigdzie nie wyjeżdżam czy coś- W końcu niby gdzie? No i kolejne pytanie po co?
-A co u ciebie?- W końcu jak tam jego związek. Miał nadzieję, że jakoś do przodu. Przeciągnął się i zasmiał.
-No zobaczymy ale liczę, że zostanie dobrze- A może i lepiej nawet

[Fenrir Labdakid]

Sam chciał aby ten się określił a ten znowu swoje. Wiedział doskonale, że nigdzie nie wyjeżdża i cały czas siedzi w tawernie - Wiem, ale pytałem Ciebie - jakiś taki niezdecydowany.
- Po staremu, czyli sam - on nie jest stworzony do związków, tym bardziej że sam miał takie opory przez pewne sprawy.
Skinął głową, dobrze by było gdyby mu w końcu się ułożyło tak jak powinno być.

[Sylvan Vulkodlak]

-No nie wiem- Zaczął się zastanawiać- Mi to raczej jakiś dzień tygodnia bo piątek, sobota i niedziela to mocne obłożenia i wątpię bym dostał chociaż trochę wolnego- Tym bardziej, że ostatnio to się tak trochę urywał w robocie.
-A nie byłeś przypadkiem z Ketuseki?- Kiedy go ominęła rozstanie?- Podtrzymać się na duchu po rozstaniu?- No coś opowiedzieć, zaśpiewać czy coś.