Męski wypad

[Fenrir Labdakid]

Przygotowywał palenisko - Jeśli to nie problem - rzucił kończąc swoją robotę. Nie była ciężka a czasochłonna, zabezpieczył jeszcze ognisko przed ewentualnym zamoczeniem. Podniósł się otrzepując spodnie ze śniegu - Podziękuję mam śpiwór - wskazał na zawinięty i przyczepiony do plecaka w kształcie walca ciepły śpiwór. Jeśli coś będzie nie tak to z całą pewnością nie będzie się pchał do Sylvnowego namiotu. Widział jak przyjaciel jest rozbawiony, nie będzie mu psuł humoru, jeszcze nie.

[Sylvan Vulkodlak]

-No nie zostawię kumpla na zimnie, nie jestem takim okrutnikiem- Podszedł do ogniska- Możesz zajrzeć do środka i wybrać sobie gdzie chcesz potem spać- No aby nie było, ze ten rozwali się po całości czy coś. Wziął głębszy wdech. Taki wypad dobrze zrobi.
-Fajnie będzie trochę pogadać i takie tam- Rzucił już bardziej normalnym tonem i rozejrzał się dookoła.

[Fenrir Labdakid]

- Nie jesteś? - uniósł brew do góry, co prawda z niektórych lat Sylvan mało pamiętał ale w szkole też miał swoje za skórą, z resztą Fenrir też. Zajrzał do środka tylko po to aby położyć tam swój plecak z lewej strony - Już -wyszedł z namiotu.
Skinął głową zgadzając się z przyjacielem ale zaraz na niego spojrzał - Pogadać? - zdziwił się. Sądził, że wybiorą się na polowanie czy może jakiś sparing między sobą a ten wyskoczył o pogawędce. To coś nowego, ciekawe czym go jeszcze dzisiaj zaskoczy towarzysz.

[Sylvan Vulkodlak]

-No nie-Wzruszył lekko ramionami- za kogo ty mnie masz- Rzucił w stronę kumpla. Spoglądał jak ten wrzucił plecak. No dobra. Trochę jakby w środku był syf i zrobił to tylko dla spokoju.
-No a co w tym dziwnego?- Nie rozumiał. Nie spędzają ze sobą czasu, mało gadają czy robią cokolwiek.
-Wieczorem na przykład czy coś?- Zaproponował, bo nie cały dzień.

[Fenrir Labdakid]

Rozciągnął się po wyjściu z namiotu - nie wiem czy mam mówić głośno - uniósł jedną brew do góry z lekkim uśmiechem na twarzy.
- Spodziewałem się bardziej jakiegoś sparingu - wzruszył ramionami, może Sylvan miał rację i musiał bardziej się zrelaksować niż dobijać.
- Może być - wieczorem zazwyczaj i tak rozmawia ale z Bjorn. Dowiedzenie się co tam się dzieje w tawernie czy u przyjaciela też się przyda.
Usiadł na ziemi pokrytej śniegiem i się w nim położył patrząc się w niebo. Dawno nie czuł aby otaczał go taki spokój jak tutaj, choć z tyłu głowy miał to, że coś niedobrego może dziać się w mieście.