Uliczki

[Erin Wyrm]

No tak, złapać, przecież by tak po prostu nie zachwycała się potencjalnym jedzeniem, które same do niej przyszło. Na komentarz o zapachu tylko wzruszyła ramionami, jej się podobał i zamierzała używać nadal tego szamponu. Dla Rogatej może znajdzie coś bezzapachowego.
Z drugiej strony poczuła kolejny nos, tym razem ludzki i zaraz też inną część twarzy, tym razem nieco niżej. Zamruczała cicho zadowolona, samej też na moment zapominając o temacie mycia. Liczyła, że Syl zostanie dziś dłużej, a Rogata trochę zajmie się sobą. Jakby czytając w myślach Rudej, wilkołaczyca wyciągnęła kolejny ze swoich "skarbów". Spojrzała na niego kątem oka i niemal się zakrztusiła, starając się powstrzymać śmiech.
- No ładnie... - Czyżby czekała ją lekcja edukacji seksualnej dla niewolnika? Nie była pewna czy jest na to gotowa, to trochę jakby tłumaczyć własnemu dziecku... A matka byłaby z niej... Dlatego nie miała dzieci i nie czuła potrzeby ich posiadać.
- Mam nadzieję, że nie brałaś tego do pyska... - Raju oby nie. Czy dałoby się ją przekonać, że to nie skarb i należy to wyrzucić?

[Rogata]

-Rogata bierze do pyska tylko to co uważa za jadalne-
Lekko oburzyła się wilkołaczyca i dodała niewinnie
-A co Rogata sprawdziła i ma dziwny zabawny smak to zostaje skarbem-
Widząc Syla zaczepiającepanią lekko nastroszyła futro. Przecież to przez niego musiała zjeść zielone bo to on to podał zamiast porządnego kawałka mięsa
-Pani daleko stąd mieszka?-
Zapytała kolorowooka i celowo udała jak bardzo ją skręca z głodu. Można wręcz odnieść wrażenie że zrobiła to celowo by odwróci uwagę Erin od mężczyzny. Czyżby zazdrość? A może biała bała się że ruda może zapomnieć o jej misce?

[Sylvan Vulkodlak]

No on zaczepiał Erin dalej, bo czemu nie, kto mu zabroni. Sama kobieta jakoś nie broniła sie przed mężczyzną. Zamruczał i zrobił jej malinkę na szyjce. No taką niewinną. Dłonią sobie powędrował tu i ówdzie. Dostrzegł też reakcje białej. Rozbawiło go to trochę. Skierował jednak spojrzenie ponownie na rudę. Zaraz potem zatrzymał ją i pozwolił sobie na to aby ją pocałować, bardziej niż niewinnie.
-Częściej musisz do mnie wpadać- Stwierdził z dobrym humorem.

[Erin Wyrm]

No i teraz nie była pewna. Wzięła czy nie wzięła? A może lepiej tego nie wiedzieć. Z tą myślą postanowiła porzucić rozważania na temat kolejnego ze skarbów Rogatej.
Nie opierała się Sylowi, choć i ona zauważyła reakcje wilkołaczycy. Dziewczyna musiała jednak nauczyć się odpowiednio reagować, w końcu to do Rudej musi się dopasować, nie odwrotnie.
- Nie, już niedaleko.. Ooo. - Końcówkę przeciągnęła, zaskoczona pociągnięciem przez Syla. Wykręciła rękę za plecy, by nie puścić Rogatej, nie chciała jej bardziej drażnić, ale też nie opierała się Sylowi. Wspięła się na place by lepiej do niego sięgnąć i zarzuciła mu wolną rękę na kark, zatapiając się w jego ustach.
- A kto powiedział, że Ty nie możesz do mnie? - Wymruczała tuż przy jego ustach i chwyciła go zaczepnie zębami za dolna wargę. Po tym wpiła się w usta mężczyzny jeszcze raz.
- Chodź, w domu są wygodniejsze miejsca. - Wyszeptała nadal się nie dosuwając, dopiero po chwili decydując się samej pójść za swoimi słowami.

[Rogata]

Rogata z zaciekawieniem przyglądała się procesowi robienia malinki. Gdzieś w głębi jej umysłu czaiło się przeświadczenie że to coś raczej nie jest tak bezpieczne, a zarazem jest o wiele bezpieczniejsze od tego co sama by zrobiła mając tak blisko szczęki
-To dobrze. Rogata chciała by też się przebiec... Rogata lubi biegać ale myśli że nie może bez pozwolenia.-
Biała przyjrzała się Pani i zapytała
-To co pani zrobił to boli? Bo jak tak to Rogata może go ugryźć-
Czyżby kolorowooka z niewiadomego powodu czuła uprzedzenia do Syla? Kto ją wie. Pewne jednak jest to że propozycje złożyła nie na żarty, a wręcz może się zdawać że chce pozwolenia na takie działanie ale wcześniejsze słowa rudej ją powstrzymują. Bestia schowała "balon" i bardzo potajemnie ścisnęła misia szepcząc niemal niesłyszalne
-Wytrzymam. Tylko się na nią nie patrzeć

[Sylvan Vulkodlak]

-No tak, będę wpadał- No najwyższa pora na to aby i on wpadł do niej. Nie miał do tej pory okazję. Trochę jej ta willa go przytłaczała ale trzeba iść do przodu. Uwolnił ja aby ta mogła w spokoju pilnować te biała kupę futra.
No nie będzie ruda tak na ulicy tutaj zbytnio męczyć. Sa faktycznie lepsze do tego miejsca.

[Erin Wyrm]

Uśmiechnęła się, właściwie sama do siebie. Nie przyzna tego na głos, ale dziecinność zachowań Rogatej z jakiegoś powodu sprawiała, że Ruda odczuwała do niej pewnego rodzaju sympatię. Nie była pewna jakie składowe zmieniały jej odbiór, bo zwykle tego rodzaju zachowania raczej drażniły czarodziejkę, tu jednak zdawały się ją rozczulać.
- Nie boli, podobało mi się. - Kolejny uśmiech skierowała do Syla, przenosząc jednak wzrok i na Rogatą. Całkiem wygodnie będzie mieć tak chętne do obrony jej stworzenie. Dobrze by jednak było, by prócz chęci mordu, kierowały nią zaufanie i przywiązanie do Rudej, ale tym zajmą się w najbliższym czasie. Póki co dom, byli już całkiem niedaleko.

//zt

[Rogata]

-Rogata może go ugryźć nawet jak nie bolało-
Powiedziała wilkołaczyca i z przekorem spojrzała na Syla jakby oczekując odpowiedzi na zaczepkę. Zresztą spostrzegawcze oko mogło dostrzec że czuła się nieco pewniej i teraz stawiała na drodze od razu całe łapy, a nie delikatnie stąpała na poduszeczkach.
Musieli dochodzić już do domu i biała coś czuła że to miejsce może jej się spodobać.
Z/t