Sala jadalna

[Tkacz Losu]

Duże pomieszczenie ze stołami i krzesłami. Za barem stoi wilkołak, Sylvan Vulkodlak. Przyjmuje zamówienia jak i rezerwacje noclegów. Posiłki nie są pierwszej klasy ale za te niedużą, kwotę jaką tutaj się płaci, są bardzo porządne.
Można tutaj skosztować domowej roboty mocniejszych trunków jak i za odpowiednią zapłatę spędzić ciekawie noc z kurtyzaną.

Płaci się tutaj za łóżko, nie cały pokój. Można więc nie wiedzieć, a dzielić pokój z kimś.

[Sylvan Vulkodlak]

Spoglądał na nią i słuchał, nie przerywając na chwilę. To, ze mu obcinał pensje szef za mieszkanie i wyżywienie tutaj, to był fakt. Nie chciał się przyznawać ile tego jest.
-Rozmyślałem o tym i wiem, że to w pewien sposób wygodniejsze- Tak przyznał jej rację- Nie chodziłem i nie szukałem czegoś- W końcu mało ruszał się poza tawernę. Nie był przekonany czy ktoś mu coś wynajął, może to siedziano mu z tyłu głowy.

[Erin Wyrm]

Nie dopytywała. Jeśli nie chciał mówić nic więcej, nie zamierzała ciągnąć go za język. Wychodziła z założenia, że jeśli będzie chciał jej o tym powiedzieć, to to zrobi. Sama nie lubiła wypytywania. Gdy nie chciała o czymś mówić to i tak nic by to nie dało.
- Gdybym powiedziała Ci, że jest możliwość mieszkania gdzieś indziej, chciałbyś? - Nie precyzowała. Terach chodziło po prostu o mieszkanie poza tą kańciapką. Czy u niej? Sama jeszcze nie była pewna, jak jest do tego nastawiona, więc o tym nie mówiła.

[Sylvan Vulkodlak]

Spoglądał na nią pytająco. Tak dopytywała i tak badała grunt? Tak to siwek odbierał. Sam musiał się jednak chwilę zastanowić.
-To zależy gdzie- Bo to takie tajemnicze i w ogóle- Czemu tak tajemniczo?- No może nie było takie ale tak to odbierał. Jakoś do głowy mu nie przyszło, że to może być coś związanego z mieszkaniem u kobiety. Nawet z Silvią, która była jego żoną oficjalnie wiele lat, nie mieszkał długo, a później? A później to już w ogóle nie widział jej zbyt często nawet.

[Erin Wyrm]

Starała się by były to pytania neutralne, ale widać jej krążenie wokół tematu, jednak było widoczne. Nadal jednak nie chciała wychodzić z propozycją. Przesunęła się trochę i położyła, kładąc mu głowę na udach.
- Tajemniczo? Po prostu się zastanawiam. - Chciała wiedzieć, czy w ogóle ma zastanawiać nad dawaniem mu takiej propozycji. Nie znała jego podejścia, może wcale nie chciałby z nią mieszkać.
- Jeśli zależy gdzie... to właśnie gdzie na przykład? - Nawet jeśli nie z nią, to mogła mu coś wynająć. Chciała by mieszkał w lepszych warunkach.

[Sylvan Vulkodlak]

Kiedy tylko położyła się, ten zaczął ją głaskać po głowie.
-Nie zastanawiałem się nad taką opcją- Nie ukrywał tego faktu. Nie rozmyślał do tej pory nad tym aby zmienić lokalizację. Nie widział potrzeby takiej. Teraz jednak dała mu trochę do myślenia, w szczególności tym i pytaniami. W sumie fajnie było by gościć ją w normlanych warunkach czy coś. Nie myślał wcześniej o mieszkaniu w ten sposób.
-Szczerze?- No raczej takiej odpowiedzi oczekiwała-To z chęcią spróbowałbym mieszkać z tobą ale domyślam się, że może to być za szybko, możesz czuć się po prostu źle we własnym domu- Nie chciał być odebrany jako ktoś kto do razu pcha się komuś do domu-A tak to nie wiem, po prostu no tak abym mógł cię przyjmować w normalnych warunkach, w których czułabyś się lepiej- Mówiąc to cały czas ją głaskał.

[Erin Wyrm]

Podobało jej się głaskanie, nawet przymknęła oczy, słuchając go. Chwilę po jego słowach, wciąż się nie odzywała. Sama nie miała na tyle odwagi by zaproponować wspólne mieszkanie. Nie wiedziała jak ma na ten pomysł patrzeć, nie potrafiła sobie nawet wyobrazić, jak mogłoby to wyglądać. On jednak poruszył ten temat i teraz nie wiedziała co powiedzieć.
- Myślałam o tym... - Całkiem zamknęła oczy, zastanawiała się nad dalszą odpowiedzią.
- Sama nie wiem czy tego chce. Chciałabym mieć Cię przy sobie w domu, spędzać razem więcej czasu, ale od kiedy tam mieszkam, nikogo nie wpuściłam do środka. - Mieszkanie było jej prywatnym azylem, nawet opatrzyła je w najsilniejsze możliwe zabezpieczenia. Decyzja o dzieleniu go z kimś była dla niej trudna. Teraz jednak chciała się nad tym bardziej zastanowić. Nie da mu dziś jasnej informacji, nie była w stanie.

[Sylvan Vulkodlak]

Nie ponaglał ją z odpowiedzią. To nie byłą kwestia, która wymaga pośpiechu. Nie przestawał głaskać jej.
-Nic na siłę- Nie czuł urazy czy odrzucenia z powodu jej słów-Jeśli nie czujesz się na coś takiego gotowa lub po prostu nie chcesz, to ja to rozumiem i nie mam zamiaru na ciebie naciskać w tej kwestii- On sam może po prostu zacznie bardziej myśleć nad wynajęciem czegoś. Będąc "kawalerem" to mu trochę wszystko jedno było jak mieszka. W końcu nie gościł u siebie nikogo, no chyba, że Fenka ale no to nie były warunki i do tego.
-Szanuje twoją prywatność i na prawdę nie czuj się źle z tym, że chcesz zachować swój dom i prywatność dla siebie- W końcu to jej dom i jej oaza bezpieczeństwa.

[Erin Wyrm]

Odwróciła się na bok i wtuliła twarz w jego brzuch. Skarciła się w myślach za swój wcześniejszy brak zaufania. Jak mogła w ogóle pomyśleć o czymś takim, podczas gdy Syl był jedyną osobą, która była dla niej tak wyrozumiała i ciepła?
- To nie tak, że nie chce. Eh... możemy odłożyć ten temat? - Nie potrafiła się za bardzo teraz wypowiedzieć. Musiała sobie to ułożyć w głowie i zrozumieć czego sama oczekuje.
- Muszę się nad tym zastanowić. - Wróci do tego, gdy będzie mogła określić swoje stanowisko. Odchyliła głowę by na niego spojrzeć i uśmiechnęła się.

[Sylvan Vulkodlak]

-Rozumiem- Skinął do niej lekko głową- Pamiętaj, że ja nie naciskam, spokojnie- Posłał jej lekki uśmiech, a kiedy ta spojrzała na niego, dał jej buziak w czółko.
-Jesteś dla mnie ważna i nie chce byś czułą jakąś presje czy coś- To się tyczyło wszystkiego, nie tylko kwestii życia ze sobą pod jednym dachem.
-Zostaniesz dzisiaj ze mną?-Zapytał, nie będąc pewnym czy powinien po tej rozmowie zadawać takie pytania. Po prostu to mu wpadło do głowy, chciałby spędzić z nią noc, po prostu, nie samemu jak codziennie.

[Erin Wyrm]

Cieszyła się, że mogą na te chwilę zostawić temat mieszkania. Co prawda sama go zaczęła, ale gdy dotarli do możliwości mieszkania razem, stał się on dla niej zbyt trudny.
- Dobrze mi przy Tobie. - Trochę wyrwane z kontekstu, ale czuła potrzebę by to powiedzieć. Po jego pytaniu, podniosła się do siadu i pochyliła by go pocałować. Nie odsuwając się od jego ust odpowiedziała.
- Z wielką przyjemnością. - Właściwe dość często tu ostatnio nocowała. Lubiła przy nim spać i choć zwykle budziła się sama, poranki też były przyjemne. W sumie jeśli zdecydowaliby się zamieszkać razem, zdecydowanie trzeba by było przedyskutować godziny jego pracy. Pracował zdecydowanie zbyt dużo, to był niemal wyzysk.