Sala jadalna

[Tkacz Losu]

Duże pomieszczenie ze stołami i krzesłami. Za barem stoi wilkołak, Sylvan Vulkodlak. Przyjmuje zamówienia jak i rezerwacje noclegów. Posiłki nie są pierwszej klasy ale za te niedużą, kwotę jaką tutaj się płaci, są bardzo porządne.
Można tutaj skosztować domowej roboty mocniejszych trunków jak i za odpowiednią zapłatę spędzić ciekawie noc z kurtyzaną.

Płaci się tutaj za łóżko, nie cały pokój. Można więc nie wiedzieć, a dzielić pokój z kimś.

[Sylvan Vulkodlak]

Tak nie wypytywał za mocno, a mógłby. No niech sobie chłopaczyna podje spokojnie.
-A jak smakuje?- Tak trochę na inny temat. Bo w końcu klient i trzeba zadowolić, nie?
-Nie jest? ale mieszkacie razem- Tak stare podejście, jak mieszkają to są razem, na pewno- No i czemu miałby nie chcieć się napić?- No tego też nie pojmował. Jakby ją zaprosił albo zasugerował to czemu miałby odmówić?
-No to bądź pewny młody, że będę cię teraz trzymał za słowo- A tego bardzo pilnował.
-No tak na pewno o! Może doradzą coś innego- No kto wie, bo oni znają się lepiej.

[Morten Karsten]

Nawet jakby wypytywał Morten po prostu o na, niektóre tematy po prostu nie potrafił mówić. No chyba, że Sylvan znał jakieś metody perswazji czy jakiś tortur no, to wtedy chłopak by z całą pewnością się złamał ale przecież było to zwykłe spotkanie towarzyskie. No bo raczej na przesłuchaniu czy czymś obiadu ci nie zaproponują, prawda?
- Całkiem dobrze muszę przyznać - odparł choć oczywiście z domowym obiadem zrobionym jeszcze samemu nie mogło się to równać. Chociaż w zasadzie tego chłopak zaznał dosyć dawno bo w nowej miejscówce w zasadzie jeszcze nic nie gotował. Ewentualnie pił herbatę przygotowaną przez Nari ale to nie to samo.
- Wiem jak to brzmi ale nas naprawdę nic nie łączy - no a przynajmniej nie to co Syl wciąż sugerował .
- No nie wiem, chociażby z braku czasu - może i była to odpowiedź na szybko ale jakby nie patrzeć dziewczyna miała dwie prace a ostatnio to nawet do domu nie zaglądała.
- Dobrze, tylko nie oczekuj za wiele - podsumował nieformalne zaproszenie. Ze współlokatorką może nie wyjść ale czemu nie z nim? Oczywiście jeśli nie zacznie go przesadnie ściskać bo wtedy będzie pewnie po pracy.
- Może tak, w każdym razie na pewno wiedzą więcej od nas - stwierdził dopijając wodę aby następnie odsunąć od siebie wszystkie naczynia.

[Sylvan Vulkodlak]

Kto tam wie, są różne metody przesłuchiwań.
-No to kucharz się chwile pocieszy- Zresztą ile on miał tu pracy. No niech nie narzekać, że czasem musi popracować.
-Yhym- Sylvana i tka nie przegadasz, stary i wie swoje. Nawet jeśli to nie jest prawda-Jaki brak czasu, do mnie wpadłeś- Tak czyli jednak woli chłopców, dobrze, dobrze. Tak... Nie wypowiedział jednak tego na głos. Sylvek to specyficzna jednostka ale za to wesoła i no.
-Spoko po wielu latach pracy z młodzieżą, tą starszą też nauczyłem się aby nie spodziewać się niczego, w szczególności pozytywnego- Polerowanko talerzyka.

[Morten Karsten]

Chłopak nie znał się na metodach przesłuchań i na całe szczęście jak dotąd ich nie poznał więc miał prawo nie wiedzieć co jest w stanie go złamać. Nie złamał się jednak w sprawie spożycia alkoholu więc jak na razie skończyło się tylko na obiedzie.
- No ma z czego bo naprawdę dobre - ostatnią część wypowiedział głośniej by ten o, którym mowa miał szansę to usłyszeć. Aczkolwiek czy faktycznie zdołał to już nie jego sprawa. Jego sprawą natomiast było to jak go postrzegano więc gdy Sylvan źle go zrozumiał zaraz postanowił go poprawić.
- Ja mówię, że ona nie ma czasu - sprostował swoją wypowiedź po czym słysząc kolejne słowa towarzysza roześmiał się pod nosem.
- Skoro mówimy o niczym pozytywnym to rozumiem, że chcesz mnie upić? - wyszczerzył się nie bardzo rozumiejąc po co facet miałby to robić...

[Sylvan Vulkodlak]

No i dobrze gada. Sylvan sam się tutaj stołuje. W końcu jak seidzi cały dzień to normalne- Też chciałbym umieć tak gotować- Westchnął, bo wilkołak to w sprawach kulinarnych... bardzo słaby zawodnik.
-Aa.... to wiele wyjaśnia- Przytaknął mu lekko głową- A czemu w sumie?- Bo taka zapracowana?- Nie ma czasu bo tyle pracuje?- Tak to brzmiało. Może źle by zrozumiał. Ale cholera wie, Siwek już wiele razy przeinaczał słowa innych. Nie celowo, tak jakoś.
-A czy to jest czymś nie pozytywnym?- Zapytał unosząc lekko brew i oparł się jak plotkara na ramionach gapiąc się w chłopaka.

[Morten Karsten]

Sylvan może i stołował się sam i nie był ekspertem kulinarnym ale wcale źle nie wyglądał więc jak widać wcale nie potrzebował kucharza. No chyba, że to Erin go dokarmiała ale tego już Morten nie mógł wiedzieć.
- No bo ma dwie prace a od czasu naszego ostatniego spotkania to nawet w domu się nie pojawiła - wyjaśnił choć nie wyglądał na dobrze poinformowanego. Choć w obecności mężczyzny może nawet dobrze bo przynajmniej ma potwierdzenie, że on i Nari naprawdę nie są ze sobą tak blisko jak myśli. Aczkolwiek czy skoro w jego głowie tak to się ułożyło dało się to w ogóle zmienić?
- Wiedziałbym gdybym już kiedyś był w takim stanie a nie byłem - jedynie widział ale zdawał sobie sprawę, że każdy po spożyciu zachowywał się inaczej więc nie za bardzo mógł na tym się opierać.

[Sylvan Vulkodlak]

Z Erin był krótko. Żarł tutaj, żył tutaj i pił tutaj. No całe życie prawie toczyło się tutaj.
-Dwie? Czemu?- Wątpił aby on wiedział ale był zaskoczony. Dlaczego młoda aż tak haruje. Pokręcił lekko głową- Pogadaj może z nią o tym? To niezbyt zdrowy- Pomasował się po karku. Skomplikowana ta sytuacja. Eh.
-Hmm... - Aż się zamyślił- Aż dziw, ze nie byłeś- No taki chłopak, tyle alt i serio nie?- W twoim wieku to - No i znowu zaczyna- Dobra- Machnął dłonią- Nie będę zanudzał- zaśmiał się na swoje słowa.

[Morten Karsten]

Informacji jak długo Sylvan był z Panią Erin chłopak nie posiadał więc wytłumaczeniem dobrego stanu mężczyzny wydawała mu się właśnie ona. Z resztą nie raz słyszał, że miłość służy wszelkim stworzeniom więc jakby nie patrzeć miał ku temu podstawy. Nie miał natomiast żadnych podstaw by udzielić odpowiedzi konkretnej na kolejne pytanie barmana.
- Nie mam pojęcia czemu - przyznał bez bicia bo też taka była prawda. Może chciała więcej zarabiać? Nie, naprawdę nie wiedział.
- Zapytałbym ale jak mówię, na razie coś nie mogę na nią trafić - no bo nawet jak jej szukał niczego to nie przyniosło bo jedynie trafił na dziwnych strażników. Chociaż kto w tym mieście nie był dziwny?
- Tak wiem, że to dziwne ale no... - uśmiechnął się krzywo, drapiąc się za uchem by nieco odwrócić uwagę od swojej twarzy bo przez te pytania o alkohol nieco się zawstydził.

[Sylvan Vulkodlak]

No tak, mówił, mówił. No trochę nie fajnie.
-To może jak się zjawi to pogadaj- Na pewno w końcu wróci, bo ile można siedzieć w robocie. Nie jest to zdrowe. Może sam Siwek pogada z dziewczyną jak wpadnie. Miał nadzieję, ze rudej nic nie jest, ze tak znikła.
Widząc jego zmieszanie aż się uśmiechnął. Wyglądał tak słodko.
-Słodziak- Wyrwało mu się lekko-Dzisiaj ci daruje ale jak wypadniesz ponownie to postawie ci coś- Tak i był tego pewny. Nie to że chciał go upić czy coś, nic z tych rzeczy/

[Morten Karsten]

Mówienie o sprawie o, której na dobrą sprawę nic się nie wiedziało faktycznie było niefajne więc dobrze, że Sylvan ostatecznie zakończył ten temat.
- Taki mam właśnie plan - podsumował słowa towarzysza zamyślając się na moment i układając sobie w głowie co powinien Nari powiedzieć gdy w końcu ją spotka. Aczkolwiek ta chwila nie trwała zbyt długo bo zaraz usłyszał coś co zbiło go z tropu i czego w żaden sposób się nie spodziewał. Słodziak? No dobra, z jednej strony miłe ale z drugiej usłyszał to od faceta. Meh, znowu poczuł się niezręcznie co też znowu ukazała jego mimika. Chyba pora się zbierać...
- No niech będzie - odparł po czym powoli wstał, dając tym sposobem znak, że na niego już czas. Zbliżała się pełnia i w ogóle, chyba nie chciał już tu być.