Jezioro

[Tkacz Losu]

Na jednym z brzegów znajduje się wypożyczalnia łódek. Za mała opłatę można jedną wypożyczyć aby móc popływać sobie po tafli wody, która nie jest mała.
Samo jezioro jest wyjątkowo czyste. Możliwe, że wpływ na to miał fakt, że wcześniej należało wyłącznie do akademii, a tamtejsi magowie dbali o jej przejrzystość.

[Takaro]

-Czy ty mnie no.. obrażasz?- Tak czy powinien to tak odebrać? Musi mieć potwierdzenie czy dobrze to ogarnął czy jak zazwyczaj- nie bardzo.
No dobra ale czy to w sumie takie ważne? Chyba nie. W końcu tez przyznała, że jest zajebisty.
-A tego.. czy wiesz jaka jest teraz pora?- Zapytał idąc z nią na rękach.

[Nari Orecev]

Wskazała na swoją pierś - Ale, że ja? - zrobiła krótką przerwę - Ależ skąd - powiedziała sarkastycznie z lekkim uśmiechem. Była ciekawa czy wyłapie to z kobity wypowiedź. Tak, to miało na celu zobaczenie czy się czegoś nauczył do tego czasu.
- Oczywiście, że wiem. Mamy jeszcze lato - zastanowiła się chwilę - A dlaczego pytasz? - zwróciła się do Kanedy. Zamyśliła się czy uczyła go pór roku, w końcu to taka podstawa że mogła to pominąć i wziąć za oczywiste, że wie.

[Takaro]

-No ty- No przecież nie on.
-Jak nie stąd to skąd?- Nie złapał i chyba więcej niż to co powinien.
-Lato- Powtórzył cały czas idąc, bo po co się zatrzymywać?- Jest ciepło- Tak dość trafne spostrzeżenie.
-Ja uważam, że jest teraz pora na kąpiel- Rzucił szczerząc lekko ząbki i bez ostrzeżenia wrzucił ja do wody. Zrobił to w momencie kiedy sam wszedł ciut do wody. Chciał aby poleciał na tę głębsza jej część, od tak. Ma byc mokra a nie tylko zamoczona.

[Nari Orecev]

Zaśmiała się widząc jak jej odpowiedź sprawiła error w jego głowę - Stąd ale nie w tym kontekście - przyciągnęła go bliżej przytulając się - Kiedyś Ci wytłumaczę - przyznała.
- Spostrzegawczy dość jesteś, w końcu to lato - powiedziała uśmiechnięta.
- Po to tu… - nie zdążyła kiedy to bezczelnie została wrzucona do wody. Na szczęście zdążyła złapać oddech z przed zanurzeniem. Odbiła się od dna wynurzając, przetarła dłońmi twarz zabierając z niej kosmyki włosów - O Ty mendo! - krzyknęła do chłopaka. Nie była na niego zła a wręcz przeciwnie. Śmiała się zaczynając mocno chlapać Takaro. Nie próżnowała.

[Takaro]

-Kontekście?- No trudne słowo i cos tam obijało mu się w głowie. znaczenie w sensie ale jakiś tak obijało ale nie wybiło. no trudno. Uda, ze rozumie.
-No tak- Przytaknął, w końcu "rozumie", nie?
Patrzył ja leci i ląduje we wodzie.
-W końcu jest ciepło- Rzucił pewny zadowolenia, jak to mu sie to udało. No jak zaczęła go chlapać to no wycofał się.
-Nie ma takiego atakowania!- rzucił w jej stronę. No bo jak to tak!

[Nari Orecev]

- Jak to nie ma? - nie przestawała go chlapać - A już wrzucić do wody można? - mówiła rozbawiona. Przesuwała się do przodu dalej chlapiąc partnera. Nie odpuści mu tak łatwo za to, że teraz cała ocieka wodą.
- Nie wiesz? - przestała go chlapać podchodząc bliżej, chciała się przytulić taka mokra i chłodniejsza od niego - Woda Ci ochłody doda - uśmiech dalej utrzymywał się na jej twarzy.

[Takaro]

-Nie przystoi toi tak!- No właśnie. On jest bardzo grzeczny. No ale jak przestała go atakować, to on przestał sie wycofywać. No pozwoli jej podejść i no. Bo czemu by nie.
-Ja robię wszystko dla twojego dobra- Tak, wytłumaczenie znalezione na szybko ale no. Trafne! W końcu tak to jest.

[Nari Orecev]

- No właśnie, a Ty mnie tak wrzuciłeś - pokazała mu język opierając brodę o jego tors.
Zaśmiała się zamykając oczy - Tak, tak na pewno - teraz to ona miała plan. Chciała najpierw uśpić jego czujność ale to jeszcze chwila. Nim zrobi to co zrobić powinna wcześniej ale ją wyprzedził.

[Takaro]

-No tak- No jakoś tak to wyszło.
-No ale musiałem trochę ostudzić twój ten no. Ten- Tak i wszystko jest jasne. Objął ją jak ta tak oparła te swoja brodę o niego.
W końcu wszystko to robił no dla niej i w ogóle. Nie licząc paru tam wypadków czy innych takich. No i jakby był zmieniony to i tka majtałby ogonem aktywnie na boki.

[Nari Orecev]

Uniosła jedną brew do góry - Mój ten co? - co za menda jedna z niego. Nie ukrywała tego zaś on bronił się przed tym rękami i nogami.
Czując jak ten ma się pewniej i nieco rozluźniony. Uśmiechnęła się szeroko a oczy bardziej zaświeciły. W trymiga zmieniła postać w wielkiego wilka (na czterech łapach) aby swoim ciężarem przygnieść chłopaka aby i ten się skąpał w jeziorze. Miała nadzieję, że jej plan się powiedzie choć nie dało się ukryć merdania ogonem.