Królestwo Aelthera

[Dariusz Wyrm]

Chętni zostali poinformowani o miejscu i dniu spotkania. Był to ratusz. Tutaj burmistrz czekał na "śmiałków". Miał do przedstawienie chętnym zadanie. Oczywiście do tego formularz do podpisania aby zabezpieczyć go przed tym co się może wydarzyć. Nie chciał aby potem były z tego powodu problemy.


-----
-Osoby biorące udział w wyprawie proszone są aby w podpisie wpisali ekwipunek jaki zabierają na wyprawę czyli np. lina, torba czy jakieś eliksiry.
-Fabularnie wydarzenie będzie osadzone dopiero na końcu wyprawy lub pod jej koniec aby unikać "przerwy" większej niż powinna zaistnieć.
-Bilokacja
-Proszę aby postacie starały się chociaż napisać jeden post na dzień.
------------

Mapa krainy
w posiadaniu Bjorn

[Kimi]

Kimi zmęczyła się już ta gadaniną, najchętniej położyłaby się i zdrzemnęła choćby jakąś godzinkę by naładować baterie społeczne. Ucieszyła się wewnętrznie, że przewodnik dał im czas do namysłu i prysł. Dosłownie.
Już miała iść do tawerny gdy ruda się do niej zwróciła. Uniosła lekko brew do góry. Teraz najmniej miała ochotę dyskutować o czymkolwiek, a już na pewno nie na zewnątrz.
- Eliksir może każdy mieć pod ręką. - Nie widziała sensu, skoro jak Nari twierdziła by latała do wszystkich. Co jeśli nagle by się rozdzielili przez jakiś osuw skalny czy inna pierdołę. Lepiej by każdy miał awaryjna fiolkę na wszelki wypadek. - Dokończmy rozmowę w środku. - Po czym weszła do środka a tam słysząc miejscówkę, udała się po schodach na górę wyprzedzając blondynę. Gdy tylko oberżystka uchyliła drzwi weszła pierwsza i zajęła łóżko znajdujące się pod oknem. Padając na nie jak kawka. Zamknęła powieki, choćby na pięć minut by się wyciszyć.

[Mephisto Kudo]

Przerzuciłem rękę przez ramię na bark kobiety - trochę tego było trzeba przyznać - czułem się swobodnie w każdym towarzystwie a móc się wesprzeć na powabnym barku to też dobra sprawa. No nie miałem złych intencji czy co tam kto wie.
- To fajnie, że teraz masz możliwość poznania trochę więcej świata - uśmiechnąłem się do rozmówczyni i no szedłem dalej. Na całe szczęście nie trwało to długo a i sam ziomek zniknął. No i spoko, będzie chwila na odpoczynek. Wszedłem do tawerny za innymi oczywiście olewając to co mówiła ognista. Życie pokaże co i jak i tyle.
Przepuściłem panie przodem lekko się kłaniając - Proszę bardzo - poczekałem na Różową idąc zaraz za nią.