Brama Miasta

[Ketsueki Ōkami]

Nie odczepił się. Warknęła pod nosem, już tak całkiem po wilczemu. Spod kaptura wystawały jedynie białe włosy, a gdy odwróciła głowę, na Mepha spojrzały srebrne ślepia z wilczym blaskiem. Mógł zobaczyć je tylko przez ułamek sekundy, zaraz schowała ponownie twarz w cieniu i przyspieszyła kroku.

[Mephisto Kudo]

Eee tam warknięcie, kim bym był gdyby coś takiego miało mnie odstraszyć? Na pewno nie sobą a spojrzenie nawet nie wywołało u mnie dreszczyku. Za to jak najbardziej się szeroko uśmiechnąłem, na złe samopoczucie najlepiej się śmiać - Co Cię gryzie Piękna? - tuptałem sobie za nią. Tak, nie wiedziałem kiedy się wycofać. Czy to głupota czy moje wrodzone coś. No taki byłem i jakoś specjalnie z tym nie walczyłem. Lubiłem Ketsueki a jej los nie był mi obojętny.

[Ketsueki Ōkami]

Jej spojrzenie z pewnością nie mogło wywołać strachu. Wyglądała raczej jak przerażone zwierzę i to samo odbijało się w jej ślepiach. Minęła strażników, wtedy jej chód przeszedł w zupełny bieg. Nie odpowiedziała, nawet gdyby miała na to ochotę, nie sądziła by dała radę. Gdy tylko minęła linie muru, pozwoliła bestii przejąć całkowicie kontrolę. Przemieniła się błyskawicznie z cichym jękiem. Peleryna pękła i została za nią, reszta ubrań skończyła w strzępach. Już jako wilk biega w nieznanym kierunku, byle dalej.

[Mephisto Kudo]

Coś centralnie nie grało i nie grzało. Zawsze się z nim przywitała czy coś tam odpowiedziała a tu kompletny klops. Nie wiedziałem czy ją zostawić czy nie, czasek ludzie potrzebowali czegoś tam no.
To spojrzenie, kurczę coś w nim było nie tak. No pięknie przemieniła się za murami, stałem tak chwilę przekrzywiając to w jedną stronę to w drugą głowę. A co mi tam, przekroczyłem mury miasta i sam też się przemieniłem. Dogonienie kobiety nie było jakimś tam mocniejszym wyczynem. No i co teraz? Tak biec przed siebie to taka straszna lipa a ona nie wyglądała aby chciała się prędko zatrzymać. Więc co zrobiłem? Podciąłem jej przednie łap. Tak, dokładnie inteligentny ja! Chwała mi!

[Ketsueki Ōkami]

Nie sądziła, że za nią ruszy. Z resztą po przemianie już w ogóle o tym nie myślała. Jej ludzka część siedziała gdzieś głęboko z tyłu umysłu, jakby w hibernacji. Warknęła na niego, czując go w pobliżu. Od razu szybko odbiła w bok, dając jasno znać, że nie życzy sobie jego towarzystwa. Gdy ją podciął, odepchnęła się tylnymi nogami by skoczyć i zachować równowagę. Gdy opadła zrobiła kilka krzywych szybkich kroków, ale dalej biegła. Warknęła na niego wyraźniej. W jej oczach widać było jedynie bestię. Przyspieszyła jeszcze bardziej, biegnąc w kierunku linii lasu.

[Mephisto Kudo]

Biegłem tak sobie za nią no i warknięcie. Okey ale za niedługo było kolejne, no dobra. No ja nie wiem co z tymi kobietami się dzieje, jakieś marcowanie czy jak? No nic, przestałem za nią biec. Usiadłem drapiąc się tylną nogą za uchem, może potrzebuje teraz samotności? Nie miałem bladego pojęcia. No nic podreptałem z powrotem do miasta gdzie przed murami wróciłem do ludzkiej postaci.
Przeciągnąłem się idąc do domu z założonymi rękami za głową. No można uznać, że miałem udany dzień.

Zt.

[Ketsueki Ōkami]

W końcu ją zostawił. Nie oglądając się za siebie, pognała w kierunku linii drzew. Zaraz zniknęła między pierwszymi pniami. Z czasem zniknęła gdzieś głęboko w lesie.

//zt

[Helion Kanavar]

-W nocy liczę na powtórkę- Rzucił do zielonka. No nie oczekiwał niewidomo czego. Fakt, może być trochę ciężko ale co tam. Nie ma to jak dobra adrenalina. Zresztą zadba dobrze o chłopaka.

[Mephisto Kudo]

- hahaha a ja nie - pokazałem mu jęzor. No oczywiście, że się zgrywałem. W nocy to się będzie można dopiero pobawić i to nie tak że no na chwilę czy dwie.
pokazałem dokumenty strażnikom i no, mogłem przejść dalej teraz to tylko no Helek czy na pewno może opuścić miasto.

[Helion Kanavar]

-No wiesz co- Zaśmiał sie- a co rodzice posadzą nas w osobnych pokojach?- Niczym małolaty? Pokazał wszystkie dokumenty jakie miał. No te od zastępcy tez miał przy sobie. Nie chciał nabawić się problemów czy cos takiego.