Sala jadalna

[Tkacz Losu]

Duże pomieszczenie ze stołami i krzesłami. Za barem stoi wilkołak, Sylvan Vulkodlak. Przyjmuje zamówienia jak i rezerwacje noclegów. Posiłki nie są pierwszej klasy ale za te niedużą, kwotę jaką tutaj się płaci, są bardzo porządne.
Można tutaj skosztować domowej roboty mocniejszych trunków jak i za odpowiednią zapłatę spędzić ciekawie noc z kurtyzaną.

Płaci się tutaj za łóżko, nie cały pokój. Można więc nie wiedzieć, a dzielić pokój z kimś.

[Sylvan Vulkodlak]

-Dokładnie- Przytaknął ci lekko.
-Hmm..- Spojrzał na zegar na ścianie- Jakoś za godzinę mam wolne- No więc w sumie to już niedługo.
-Tak więc albo poczekasz tutaj albo spotkamy się w jakimś miejscu- Na silę nie będzie jej trzymać. Wszystko zależy co tam będzie chciała i jak wybierze.

[Nari Orecev]

Nari powędrowała wzrokiem za mężczyzną na wiszący zegar na ścianie. Zastanowiła się chwilę jakie rozwiązanie byłoby najlepsze - Mogę poczekać, jeżeli to nie problem? - uśmiechnęła się już bardziej radosna. Wolała jednak zostać niż później mieli by się szukać po całym Cross a tak to przynajmniej już na miejscu zadecydują gdzie pójdą czy zostaną. Nie wiedziała od czego chciałby zacząć swoją naukę.

[Sylvan Vulkodlak]

-No to świetnie-Skinął jej lekko głową.
-Szybko minie, ja się uwinę z klientami i sprzętem- No w końcu trzeba zostawić po sobie porządek i inne takie. Zaraz po tych słowach zabrał się do pracy i ogarnianie swojego stanowiska, jak i klientów.

[Nari Orecev]

Nari już nie przeszkadzała mężczyźnie w ciszy sącząc swoją herbatę, obserwowała jakie to on ma kontakty z klientami. Jak widać nie tylko z jednym a kilkoma gośćmi dobrze mu się gadało czy dogadywało. Nari wzruszyła ramionami dopijając spokojnie zimny już napój, nie przeszkadzało jej to w niczym także bez żadnego skrzywienia wypiła ostatni łyk.
Popatrzyła na Sylvana - A może pomogę? - zaproponowała widząc jak ten się uwija. Przecież mogłaby mu pomyć kufle czy coś a on na spokojnie zajmowałby się resztą.

[Sylvan Vulkodlak]

Zajmował się obsługą i innymi rzeczami.
-Nie dzięki, dam radę- Rzekł posyłając jej lekki uśmiech-To mi płaca za prace tutaj- Nie aby był z tego powodu zakłopotany czy coś.Miło z jej strony. Jednak on nie miał do niej na tyle zaufania aby pozwalać na pomoc, w takim miejscu. Zaczął uwinąć się szybciej i lada moment będzie koniec, w końcu.

[Nari Orecev]

Skinęła głową na odmowę mężczyzny, nie będzie się narzucać choć ciężko tak się patrzeć kiedy on pracuje a ona tylko siedzi. Mimo wszystko postanowiła nie być nachalna a poćwiczyć swoją cierpliwość, to zawsze się przydaje. Nie raz właśnie z takich pobudek jak zbyt szybkie działanie wpędza w kłopoty. Nari odesłała uśmiech do barmana grzecznie czekając, aż skończy.

[Sylvan Vulkodlak]

No i nastała ta odpowiednia godzina.
-No to ja jestem wolny tylko przebiorę się- No w końcu jakieś zwykłe ciuszki nie te barowe. Skierował się do swojej kanciapy i po przebraniu i ogarnięciu się wyszedł.
-no to idziemy nan tę randkę z kawą- Dodał lekko szczerząc ząbki. Mówił to dość żartobliwym tonem.

[Nari Orecev]

Dziewczyna uśmiechnęła się kiedy to nastała ta wyczekiwana godzina. Poczekała, aż ten się przebierze czy tam wyszykuje. Bądź co bądź pójdą ją nauczać o tym co ważne dla wilkołaków itp.
Podniosła się z krzesła ochoczo - To ruszajmy - nie przejęła się stwierdzeniem randko-kawowym. Uśmiechnięta stanęła obok mężczyzny ruszając zaraz za nim.

[Sylvan Vulkodlak]

Wyszli z tawerny i od razu mężczyzna lekko się rozejrzał.
-A więc jakie tematy interesują cię najbardziej?- Zapytał kierując się do kawiarni, o której istnieniu wiedział. Dawno sobie nie spacerował po mieście, poświęcał prawie cały czas na pracę. Jakoś wolał unikać niepotrzebnych konfrontacji.

[Nari Orecev]

- Jakie tematy? - powtórzyła po mężczyźnie. Szczerze kobieta nie zastanawiał się wcześniej od czego chciałby zacząć naukę. Przypominała sobie czego ją uczono w sierocińcu ale może i to było kłamstwem? Tego nie wiedziała.
- Chętnie poznam patronów, znaczy się coś więcej iż w jakiej fazie księżyca jest jaki - bo tylko tyle jej przekazano albo tylko tyle zapamiętała. W każdym bądź razie lepiej wiedzieć więcej niż mniej, przynajmniej w tym kontekście.