Ścieżki

[Tkacz Losu]

Odchodząc od głównej trasy można odkryć piękne miejsca ale i niebezpieczne. Tutaj trzeba uważać, nie wiadomo kto może zaczaić się w zaroślach...

[Nari Orecev]

Skierowała kroki na ścieżkę odbiegającą od głównej drogi parkowej. Zastanowiła się chwilę - Hymmm... Na około 30? - a po chwili dodała - Ale patrząc na Twoje zachowanie to góra może z 20 - opuściła ręce na dół nie chcą się gdzieś zahaczyć. Nie zamierza się wywalić tym bardziej, że w lesie powinna poruszać się płynnie a nie pełzać po glebie.
Jak już sobie tak rozmawiali zapytała - Jacy są Twoi rodzice? - była ciekawa, no ona swoich średnio pamięta ale wiedziała, że ją bardzo kochali. Bo gdyby było inaczej nie chodziła by tu i teraz.

[Helion Kanavar]

-Hmm...- Pogładził się pot ej swojej bródce- A jak według ciebie zachowuje się taki trzydziestolatek, co?- Tym samym nie odpowiedział jej na pytanie.
-Ja po prostu jestem pełny zycia i chęcią do niego i bym ci mordę wysmarował śniegiem- Lekko wyszczerzył swoje zębiska. Może zachowanie nie miał jakoś poważne ale nie miał powodu aby takim być tu i teraz?
-W jakim sensie?- Nie do końca załapał pytanie- Są spoko, ale jestem za stary na kieszonkowe- Dodał pół żartem pół serio. Nie wiedział co ma o nich powiedzieć. No sa normlani i tyle? Nie sprecyzowała, a on nie przepadał za takimi typami pytań.

[Nari Orecev]

- Czyli nie trafiłam - wykrzywiła usta w grymas - A bo ja wiem, jak będę miała tyle lat to wtedy Ci powiem - wzruszyła ramionami idąc przed siebie.
- Widać - zaśmiała się i spojrzała na niego badawczo. Zlustrowała Heliona z góry na dół - No nie wiem czy Pan dałby radę, staruszku - powiedziała zadziornie, schyliła się po śnieg i rzuciła w niego. A później zaczęła uciekać przed siebie, lekko się łudząc, że może mu ucieknie.
Nie zadała więcej pytań odnośnie rodziny, może lepiej niech takich rzeczy o sobie nie wiedzą.

[Helion Kanavar]

-No nie trafiłaś, do trzydziestki troche to mi jeszcze brakuje- No ale ponoć mamy tyle na ile się czujemy, nie? Przynajmniej tka mu czasem ojciec gadał.
-Skoro aj staruszek, to ty gówniara... nawet pasuje bo sprzątasz gówna- Taki kolejny przytyk do jej "pracy" w straży-Ej...- Mruknął i strzepał z siebie śnieg. Widząc, ze ta mu ucieka, nie miał zamiaru od tak jej na to pozwalać. Zmienił swoją formę. Ubrania zostały na miejscu oczywiście, znał to "zaklęcie". Zaraz potem pobiegł do niej abt skoczyć na nią swym cielskiem.

[Nari Orecev]

Chyba powoli zacznie żałować tego, że mu powiedziała czym się zajmuje ale w końcu jak nie będzie zwracała uwagi to mu się to znudzi.
Biegła przed siebie nawet się nie oglądając, myślała że będzie ją gonił "normalnie" a tu jednak się przeliczyła. Gdyby się obejrzała pewno zrobiła by unik a tak poleciała plackiem na ziemię. Aż stęknęła pod naporem jego masy - Ile Ty ważysz? - próbowała się spod niego wyczołgać. Nie ma to jak oświecenie nie w porę, sama też się przemieniła zostawiając swoje ciuchy na miejscu. Zaparła się mocniej łapami wyciągając dupsko spod Heliona.

[Helion Kanavar]

Nie traktował tego jako oszukiwanie bo niby dlaczego miałby? Nikt nic nie mówił, ze tka nie wolno na mieście była an to zgoda. Wiedział aby nie przeginać ale co tam, to tylko zabawa. do tego nie chciał tego gadać ale taka młoda to niech nie uważa, ze od razu będzie kimś. Na wszystko trzeba zapracować. On sam tyle już pracuje a nie wolno tknąć mu co lepszych kąsków w warsztacie.
-Nie wiem ale tyle ile trzeba- Kiedy to sotni raz widział wage? Zresztą zarabia tyle, że nią ma opcji an tłuszcz. No ale zlazł z niej.

[Nari Orecev]

Nari poczuła ulgę, kiedy ten z niej zszedł - Ta na pewno - bąknęła. Otrzpala się. Stanęła na przeciwko Heliona, rozłożyła łapy na boki w lekkim przukucku z wypiętym zadkiem merdając ogonem. Skoczyła w jedną stronę to w drugą, aby zaraz pyskiem podważyć trochę śniegu i ciskając nim w stronę wilka. Wyszczerzyła kiełki.

[Helion Kanavar]

Machnął lekko ogonem przyglądając się temu co ta wyczynia. Dziwna była ta jej zabawa ale Helion nie oceniał. Zaśmiał się pod nosem tylko i Sam w tym czasie zrobił ze śniegu kule i rzucił w nią. Co będzie czekał aż ta będzie się wyginała dziwnie. Zrobił troche kroków do tyłu i otrzepał się ze śniegu.

[Nari Orecev]

Obserwowała bacznie poczynania chłopaka a widząc w jego ręce śnieżną kulę, próbowała schować się za ogołoconymi z liści krzaków. No na nic jej się zdała ta kryjówka bo i tak, i tak oberwała. Zmieniła formę na wilkołaka, zaczęła lepić kulę a następnie rzuciła nią w Heliona.
Nie podda się bez walki! Gdy tylko wyrzuciła śnieżną pigułę zaczynała lepić kolejną.