Dom Nari i Mortena

[Tkacz Losu]

Niewielki dom.
Pierwsze co wita gości to mały przedpokój z wieszakiem i szafką na buty. Kawałek dalej na całej dolnej powierzchni umiejscowiona została kuchnia z całym umeblowaniem, która jest połączona od razu salonem/jadalnią. Mieści się w niej stół, 4 krzesła i kanapa.
Na pierwszym piętrze zaraz koło schodów są dwie pary drzwi, po lewej wchodzi się do Mortena a po prawej do Nari. Oba pomieszczenia są tak samo umeblowane i tej samej wielkości. Łóżko, szafa, biurko, krzesło i szafeczka nocna. Na wprost schodów idą kawałek dalej znajduje się niewielka łazienka z prysznicem, toaletą i umywalką.

[Nari Orecev]

Uśmiechnęła się pod nosem kiedy, w końńńńcu się położył obok niej. Nie czekała na zaproszenie tylko od razu się przytuliła a jak została okryta opatuliła się bardziej. Jak zaczął mówić przyłożyła mu palec do ust aby już nic nie mówił. Chciała poleżeć w ciszy, bez wyjaśniania czy rozmawiania. Potrzebowała chwili takiej cichej i ciepłe a ciepła chłopakowi nie można było odmówić. Był niczym kaloryfer, może obecnie nie puchaty ale dalej grzejnik.

[Takaro]

Uciszyła go. No dobra. Ma nie mówić. Nie będzie w takim razie no, bo no. Zaczął ją jedną dłonią głaskać po włosach. Nie wiedział co będzie i czy przypadkiem moze już kobieta nie jest chora czy cos takiego... No musi mieć ja na oku. No ale ma nie gadać bo moze czas nie mówić sobie w głowie też. To dobry pomysł.

[Nari Orecev]

Wtuliła się mocniej czując jak głaskał ją po głowie. Przymknęła oczy, usypiając. Kiedy zasnęła na dobre sapnęła głośniej. Nie wiedziała dlaczego czuła się tak wymęczona a ciało domagało się regeneracji w postaci snu. Pewnie powinna jeszcze coś zjeść ale nie miała na to siły, po za tym sen opatulił ją ciepłym kocykiem.
Nie śniło kobiecie nic ciekawego.

[Takaro]

Nie stawiał się im czując jak ta zasnęła, to ułożył ją wygodniej i oczywiście spał przy niej. Objął ją i no sam zasnął. Czuwał oczywiście ale no. Tak wyszło. musi jej pilnować i w ogóle.

[Nari Orecev]

Ona nie odczuwała potrzeby bycia pilnowaną, jest dorosła i potrafi sobie radzić. Nie mniej jednak nie widziała co myśli Blondyn. Sama spała, przebudziła się na chwilę w środku nocy ale widząc, że jest ciemno. Wtuliła się bardziej w chłopaka usypiając ponownie. Nie czuła potrzeby wstania. Całkowicie obudziła się nad ranem, nie otwierała oczu tylko sobie leżała.

[Takaro]

On sam mimo, że czuwał to nie wstał. kobieta ponownie zasnęła więc super. Rankiem za to przeciągnął sie i spojrzał na kobietę z zadowoleniem.
-Zrobic coś do jedzenia?- Zaproponował, nie umiał dużo ale coś już tak. Ten to jest gotowy do wszystkiego. No tak trzeba, nie.

[Nari Orecev]

Mruknęła niezadowolona, że odkrył iż nie śpi. Zapewne nie było to nic dziwnego, ponieważ ciało samo się napina i daje inne oznaki przebudzenia.
Gdy się przeciągał pozwoliła mu na to a jak zadał pytanie wtuliła się mocniej - Jeszcze tak z 15 minut - mruknęła pod nosem. Chętnie zje coś nie przyrządzonego własnymi rękami.

[Takaro]

-No nie ma problemu- No jak potrzebuje jeszcze trochę jego tutaj obecności to no. Nie będzie sie temu opierać. niech sobie odpoczywa i zbiera siły. Skoro jest to jej potrzebne to tym bardziej powinna.