Dom Nari i Mortena

[Tkacz Losu]

Niewielki dom.
Pierwsze co wita gości to mały przedpokój z wieszakiem i szafką na buty. Kawałek dalej na całej dolnej powierzchni umiejscowiona została kuchnia z całym umeblowaniem, która jest połączona od razu salonem/jadalnią. Mieści się w niej stół, 4 krzesła i kanapa.
Na pierwszym piętrze zaraz koło schodów są dwie pary drzwi, po lewej wchodzi się do Mortena a po prawej do Nari. Oba pomieszczenia są tak samo umeblowane i tej samej wielkości. Łóżko, szafa, biurko, krzesło i szafeczka nocna. Na wprost schodów idą kawałek dalej znajduje się niewielka łazienka z prysznicem, toaletą i umywalką.

[Nari Orecev]

- Jeśli to partner ma nade mną kontrolę, rzadko się zdarza aby miała ochotę być tą na górze - przyznała bez najmniejszych ogródek. I tak nie sadziła, że on coś z tego zrozumie. Chociaż gdyby tak sobie przypomniał niektóre akcje gdy to ona wymiękała. Nie ważne, potrząsnęła głową wyrzucając te myśli z niej.
- Serio - wepchnęła chłopaka z powrotem pod prysznic. Miała się zacząć wycierać kiedy ten jednak zechciał być umymy jaśnie hrabia. Ściągnęła ręcznik odkładając go na miejsce wchodząc po wodę. Schyliła się po gąbkę, która wcześniej wypuściła z ręki. Opłukała ją pod wodą dając świeży żel, zaczęła myć Takaro począwszy od góry.

[Takaro]

Słuchał ją i rozumiał więcej niż ta sobie myślała. No i to sobie zakodował, bo warto wiedzieć takie rzeczy. Nie skomentował jednak jej słów. Skinął tylko głową na znak, że rozumie.
Cóż, było nie oferować takiej opcji. Sama na siebie taki los zrzuciła. On nic Nie narzucał. Skorzystał tylko z sytuacji od co. Zamruczał kiedy zaczęła go szorować, bo to było takie przyjemne. Takie mizianie, o. Może trochę inne ale no.

[Nari Orecev]

Zaczęła myć go od góry, dokładnie szorując. Uniosła mu rękę do góry myjąc pachę tak aby była czysta to samo zrobiła z drugą. Nie pominęła niczego na górze to teraz został jej dół.
Zeszła na partię od pasa w stronę stóp. Tam też się przykładała nie pominęła nawet rowa. Jak ma być czysty to cały albo w całe. Był delikatna jeśli chodzi o te wrażliwe miejsca a gdy skończyła podniosła się oplukujac Blondyna i siebie.
- Tak masz się myć - stwierdziła idąc po ręcznik.

[Takaro]

Dawał sie jej myć. No skoro miała to zrobić. Nie dyskutował przy tym ani na moment. Ona robiła swoje, a on po prostu współpracował. Kiedy nadszedł koniec i został obmyty, otrzepał się, trochę jak pies. Nie pozwolił jej też wyjść kiedy ogarnęła sama siebie. Chwycił ją za rękę i podciągnął do siebie. Nim ta mogła cokolwiek zrobić, to zaszalał. Zabrał się za pocałunek. Taki bardziej. Taki można ująć, jakby namiętny. W swym braku jakieś większej doświadczenia próby, no coś tam zadziałał. No tak po prostu no.

[Nari Orecev]

Zmrużyła oczy widząc co zrobił na szczęście była mokra i dopiero miała się wytrzeć - Wiesz, że od tego jest ręcznik? - upomniała chłopaka. Chciała wyjść ale on jej skutecznie to uniemożliwił. Była w szoku, nie spodziewała się też tego co nastąpiło później. Stała jak słup soli przytulona do niego z szeroko otwartymi oczami. Po wszystkim zamrugała kilka razy dalej wpatrując się w niego. Jakby jej mowę odebrało. A twarz dziewczyny przemalował się na czerwono.

[Takaro]

No on to był z siebie dumny. Przynajmniej no przez pewien czas. Potem widząc jej brak jakiś reakcji, speszył się. Nie był pewny co ma zrobić i czy nie zrobił coś złego. Bo tego no. Ta się trochę tam zaczerwieniła, ale uznawał, że to przez ciepło w łazience. Jego pewność siebie tak trochę spadła. Wiedział, że takie rzeczy to on w sumie to taki nieuk jest i nie ogarnięty ale no. Tak trochę tak jakby tego. No. Nie odezwał się.

[Nari Orecev]

Stała tam jeszcze przez chwilę, odchrząknęła kilka razy a później na niego spojrzała. Nie wyrywała się. Twarz cały czas miała czerwoną - Jeszcze raz - powiedziała ściszonym głosem starając się go nie załamać. Sama siebie nie rozumiała dlaczego chciała by ją jeszcze raz pocałował w ten sposób. Innemu pewnie od razu strzeliłaby w twarz, więc dlaczego mu tego nie zrobiła?

[Takaro]

No i stali tak. Trochę to krępująca, ta no cisza. Kobieta jednak, ów ciszę przerwała. Na szczęście. Jej słowa trochę go zatkały ale no skoro chce, to przecież nie może jej odmówić, nie?
-Jasne- wyszczerzył lekko ząbki. No bo fajnie o. Jednak nie odwalił bardzo i się chyba jej podobało. Zbliżył swoją twarz do jej, a potem ponownie pocałował ją z namiętnością, na jaką jest w stanie się wnieść.

[Nari Orecev]

Spoglądała na niego niepewnie nie wiedząc czy zaraz nie ucieknie od niej. Czy to co powiedziała na pewno było dobre.
Nie zareagowała na jego słowa czy uśmiech, po prostu czekała. Widząc jak jego twarz się zbliża do jej, serce zaczęło jej szybciej bić. Odnosiła wrażenie, że zaraz wyskoczy z jej piersi. To uczucie spowodowało, że poczuła wewnętrzny lęk. Choć gdy ich usta się spotkały odwzajemniła pocałunek a panika gdzieś zniknęła. Objęła go druga ręka.

[Takaro]

Czemu miałby no nie całować jej. Robił co chciał i no. No a chciał no pocałować ją, bo no. Przecież mówił jej, że ją kocha, no. To tego. No nie żartował, nie? Kiedy skończył, to objął i mocno ją do siebie przytulił, bo no.