Dom Nari i Mortena

[Tkacz Losu]

Niewielki dom.
Pierwsze co wita gości to mały przedpokój z wieszakiem i szafką na buty. Kawałek dalej na całej dolnej powierzchni umiejscowiona została kuchnia z całym umeblowaniem, która jest połączona od razu salonem/jadalnią. Mieści się w niej stół, 4 krzesła i kanapa.
Na pierwszym piętrze zaraz koło schodów są dwie pary drzwi, po lewej wchodzi się do Mortena a po prawej do Nari. Oba pomieszczenia są tak samo umeblowane i tej samej wielkości. Łóżko, szafa, biurko, krzesło i szafeczka nocna. Na wprost schodów idą kawałek dalej znajduje się niewielka łazienka z prysznicem, toaletą i umywalką.

[Takaro]

Ryknął w jej stronę w twarz a następnie chwycił i rzucił nią gdzieś w głąb. Sam zaś wybiegł gdzieś na miasto w tej postaci, goniony niewidomo czym.

zt

[Nari Orecev]

Po rzuceniu dziewczyna poczuła jak jej ciało nie chciało z nią współpracować ale też wiedziała co ją czeka kiedy Takaro zrobi komuś krzywdę i to bez obroży, tej prawdziwej. Zwinęła dłonie w pięści podnosząc się na nich z trudem, za nim wyszła poszła do góry po fiolki jakie zakupiła niedawno. Było to dość ciężkie zadanie ale podołała tym bardziej, że teraz czas odgrywał kluczową rolę. Wstępnie polewając się silnie leczącym eliksirem ruszyła w ślad za Blondynem.
Wyszła przed dom zaciągając się powietrze aby ruszyć jego wonią i jakimikolwiek śladami jakie chłopak pozostawił.

zt

[Takaro]

Wrócił z nią do mieszkania i od razu skierował się do pokoju. Położył ją na łóżku. Zaraz po tym poszedł po ręczniki. Suche i mokre. Chciał ją obmyć, a potem zrobic opatrunki, no takie Ala opatrunki z tych suchych. Nie jest medykiem i nie zna się na takich rzeczach. Nie ma pojęcia nawet na ile to wszystko jest poważne. Nie odzywał się całą drogę jak i teraz.

[Nari Orecev]

Również nie odzywała się ani słowem dopóki nie dotarli do domu. A leżąc w łóżku położyła głowę na poduszce choć bardziej wypadało jej się umyć pod prysznicem. Nie miała na to siły.
Złapała Takaro za rękę gdy wrócił z ręcznikami - Łazienka, szafka z lustrem, płyn do odkażenia, przynieś - chciała mu przekazać prostą instrukcję, którą myślała że zrozumie. Sama nie była medykiem ale wiedziała, że musi rany polać czymś odkażającym.

[Takaro]

Skinął głową. Myślał, ze zapamiętał co ta chce mu przekazać. Sama instrukcja była dobra. Tylko będąc w łazience, musiał sie kupić. No bo jak to łazienka. Są tutaj różne rzeczy w szafkach. Otworzył ja i spojrzał na zawartość. Wystraszył się, bo są tutaj różne specyfiki. Znajdując, tak czytanie jakoś pomogło, wyjął i przyniósł dziewczynie. no trwało to. czytanie nie jest proste.

[Nari Orecev]

Wiedziała, że nie może teraz usnąć choć bardzo chciała. Sen na pewno jej pomoże ale musi najpierw się połatać. Czekała na chłopaka w międzyczasie ściągając z siebie koszulkę. Chciała mieć lepszy dostęp do rany położyła się podkładając pod nią ręcznik. Nie chciała ubrudzić całego łóżka swoją krwią. Ból był uciążliwy jeszcze bardziej ją męcząc - Odkręć i polej - powiedziała widząc chłopaka w pokoju pokazała na bok a sama włożyła sobie drugi ręcznik do buzi zagryzając zębami. Nie chciała głośnio wrzeszczeć kiedy to się stanie.

[Takaro]

odkręcił ale widząc jej reakcje, zawahał sie. Nie był pewny czy to właściwe i czy powinien w takim wypadku faktycznie dalej w to iść. No ale kazała mu. Zrobił to ale starał się szybko i w miarę no tak no łagodnie.

[Nari Orecev]

Na ciele dziewczyny pokazały się liczne siniaki od uderzenia w ścianę.
Była gotowa a widząc zawahanie chłopaka skinęła głową nabierając powietrza a kiedy środek odkażający dotarł do rany krzyknęła przytłumiającymi wrzaskiem. Łzy same popłynęły z oczu rudej a ból i pieczenie było niedoniesienia. Zamknęła oczy starając się leżeć spokojnie na tyle ile mogła.
Wypluła ręcznik z ust haustami nabierając powietrza, chciała aby Takaro wezwał medyka ale wiedziała, że to może na nich sprowadzić kłopoty. Na pewno nie obyłoby się bez pytani, dociekliwości są takie obrażenia.

[Los]

Rozległo się pukanie do drzwi, które mogło zostać zagłuszone jękami kobiety. Osoba za nimi odczekała chwilę nim zapukała ponownie wchodząc bez zaproszenia. Kierując się wonią wspięła się po schodach wchodząc bezbłędnie do pokój, w którym przebywały osoby.
- Moje uszanowanko Lisku - powiedział starzec o siwiźnie tak białej jak śnieg ze zmarszczkami na twarzy wspierający się o lasce zaś w drugiej trzymał torbę. Nic nie robiąc sobie z obecności zdrowego wilkołaka podszedł do łóżka - O jak ładnie Cię załatwił - rzekł szczerząc się ukazując ubytki w uzębieniu. Położył walizkę koło łóżka - Przy Twojej dolegliwości nie powinnaś dawać się tak obijać, zapomniałaś? - mógł darować sobie takie kazanie widząc w jakim stanie jest Nari.

[Takaro]

To miało niby jej pomóc? Nie był za bardzo przekonany ale stało się. Nie zdązył tez zareagowac na pukanie.
-kurwa- Warknął widząc obca sobie osobę. Oczywiście zagrodził mu dostęp do kobiety.
-Jaka dolegliwość i kim jesteś- Rzucił i nie miał go dopuścić do kobiety póki nie otrzyma odpowiedzi lub takiego polecenia od niej.