Dom Nari i Mortena

[Tkacz Losu]

Niewielki dom.
Pierwsze co wita gości to mały przedpokój z wieszakiem i szafką na buty. Kawałek dalej na całej dolnej powierzchni umiejscowiona została kuchnia z całym umeblowaniem, która jest połączona od razu salonem/jadalnią. Mieści się w niej stół, 4 krzesła i kanapa.
Na pierwszym piętrze zaraz koło schodów są dwie pary drzwi, po lewej wchodzi się do Mortena a po prawej do Nari. Oba pomieszczenia są tak samo umeblowane i tej samej wielkości. Łóżko, szafa, biurko, krzesło i szafeczka nocna. Na wprost schodów idą kawałek dalej znajduje się niewielka łazienka z prysznicem, toaletą i umywalką.

[Takaro]

No w końcu coś tam sie uczy i poznaje słowa. Nie używa większości bo są trudne ale co tam. Nadal szedł w jej stronę. Chciał uniemożliwić jej ucieczkę czy coś takiego. Cały czas wpatrywał sie w nią. No i sie już nie odezwał.

[Nari Orecev]

Na prawdę dzisiaj zachowywał się dość podejrzanie i widać było, że szuka jakiegoś kontaktu czy to wzrokowego czy innego. Za każdy razem kiedy się zbliżał robiła krok w tył. Próbowała go unikać na tyle ile mogła aż ściana jej uniemożliwiła to, chociaż mogła uciec jeszcze bokiem. Przeturlać się przez łóżko i umknąć mu, poczekała na odpowiedni moment próbując to zrobić jeśli jej nie przeszkodził.

[Takaro]

-Czemu tak uciekasz?- Zapytał się trochę zaskoczony jej zachowaniem. W końcu nie robi nic złego.
-Boisz się?- Dodał unosząc lekko brew, przecież nie dawał jej chyba sygnałów wrogości

[Nari Orecev]

- A nie mogę? - zapytała stojąc po drugiej stronie łóżka. Tak teraz zdecydowanie czuła się lepiej.
- Ciebie? - zaśmiała się - Nie mam czego - nie chciała tylko po raz kolejny zostać przytwierdzona do muru. Zaskoczyć się już nie da a ten ewidentnie coś kombinuje albo mu przeszło. Odwróciła się do niego tyłem wyciągając jedną rękę do góry w znak przeciągania się i powoli ruszyła do przodu w kierunku drzwi.

[Takaro]

-Jakbyś się nie bała to byś tak nie uciekała- Zaśmiał się i .. zagrodził drogę. Nie ma wychodzenia.
-Nie chcesz zostać ze mną w pokoju?- Zagaił ale pilnując przy tym drzwi.
-Jesteśmy już po śniadaniu, można trochę poleżeć- dodał zakładając dłonie an piersi.

[Nari Orecev]

- Nie uciekam tylko się subtelnie oddalam - przyznała nie mówiąc wprost, że jednak ucieka.
Nie spodobało jej się, że zagrodził jej drogę wyjścia. postąpiła krok do przodu w kierunku chłopaka - Przecież jestem z Tobą cały czas sam na sam - nie dało się tego ukryć.
Potykała go palcem w pierś - A zaprosiłeś mnie do wspólnego leżenia? Nie, to skąd mogę wiedzieć o co może Ci chodzić? - nie czytała mu w myślach a jego zachowanie nie było na tyle proste do odgadnięcia.

[Takaro]

Przekrzywił lekko głowę w bok. No nie zaprosił, a powinien? No tutaj to się nawet ciut zmieszał, bo dało to mu trochę do myślenia. Podrapał się po głowie rozmyślając nad tym, bo jakoś tak trudno się czasem myśli.
-A poszłabyś jakbym zapytał?- Bo no nie pomyślał, nie wymagaj za dużo.

[Nari Orecev]

Tak było widać jak trybiki w głowie chłopaka się obracają bardzo powoli, lubiła ten widok. Teraz to ona poczuła, że może jest lekko górą ale nie może jej to teraz pozwolić poczuć się za pewnie.
- Gdybyś się zapytał to tak a nie robił jakieś dziwne podchody - pokazała mu język sama splatając ręce na piersi. Nie mogła też zaprzeczyć, że mieli jeszcze kilka godzin nim wyjdzie do pracy więc można byłoby chwilę poleżeć a później jeszcze coś ogarnąć w domu.

[Takaro]

Nie stracił nastoju i humoru ale myślenie zmusiło go do przekierowania energii na analizowanie tego wszystkiego. Nie jest myślicielem i nie myśli szybko a czasem wcale ale no. Odgrodził jej drogę do drzwi.
-Nie pomyślałem- Przyszła się do tego faktu. W końcu faktycznie, nie pomyślał, ze mogłoby być to takie no.
-Em..- No.
-To ja się pouczucze- Skwitował i podszedł do stolika, siadł an ziemi i no.

[Nari Orecev]

Nie zdziwiły ją jego słowa ale czasem mu się zdarza.
- Dobrze a masz coś do prania? - zamierzała wstawić pranie a później zabrać się za sprzedanie domku. Będzie musiała wejść też do pokoju Mortena i pościerać tam kurze czy chociaż odkurzyć i przewietrzyć pokój. Poczekała na odpowiedź a potem zabierze się za robotę przed robotą. Pozbierała swoje ciuchy do prania, poczekała na Takaro zanosząc wszystko do prania. Nastawiła pralkę zabierając się do sprzątania, stwierdziła, że zajmie się najpierw pokojem współlokatora a na sam koniec zostawi ich. Nie będzie przeszkadzała Blondynowi w nauce.