Dom Nari i Mortena

[Tkacz Losu]

Niewielki dom.
Pierwsze co wita gości to mały przedpokój z wieszakiem i szafką na buty. Kawałek dalej na całej dolnej powierzchni umiejscowiona została kuchnia z całym umeblowaniem, która jest połączona od razu salonem/jadalnią. Mieści się w niej stół, 4 krzesła i kanapa.
Na pierwszym piętrze zaraz koło schodów są dwie pary drzwi, po lewej wchodzi się do Mortena a po prawej do Nari. Oba pomieszczenia są tak samo umeblowane i tej samej wielkości. Łóżko, szafa, biurko, krzesło i szafeczka nocna. Na wprost schodów idą kawałek dalej znajduje się niewielka łazienka z prysznicem, toaletą i umywalką.

[Takaro]

Odczekał do momentu kiedy mógł zabrać się za mycie jej pleców. kiedy była gotowa, wziął gąbkę i zaczął ją myć.
-Jak chcesz- mu to było obojętne. Najchętniej to w gole sie by dzisiaj nie mył ale wiedział, ze to nie przejdzie. Mu nie zrobi to różnicy. nom ale czuł, ze mu tez siły schodzą. W końcu cały dzień i energia zaczynała schodzić. Będzie dobre spanie.

[Nari Orecev]

Pokręciła głową - Ciebie się pytam bo to Twoje plecy nie moje - nie przeszkadzała mu w myciu. A nawet taki miły masaż dla plecków kiedy ktoś inny je myje niż samemu. Kiedy skończył odebrała od niego gąbkę szybko dokańczając mycie. Zakręciła wodę wzięła ręcznik zaczynając się wycierać - To jak, chcesz czy nie? - jak nie to nie będzie nalegała nie dzisiaj. Teraz to najchętniej schowałaby się pod kołdrę i poszła spać przytulając się do podusi.

[Takaro]

No jego ale miał dylemat. Bo to w sumie fajne ale z drugiej strony... no trochę to takie no. Nadal w części krępował sie i wstydził swoich blizn na plecach. Ale no. aż myjąc ją tak sie zamyślił, że dopiero kiedy skończyła sie ocknął.
-No..-Przeciągnął trochę- dobra- Skinął, niech będzie. wygrała ochota na trochę miłej chwili. Zaczął sie rozbierać.

[Nari Orecev]

Zdążyła się wytrzeć i częściowo ubrać w piżamę kiedy się zdecydował. Nie będzie ściągała już tego co założyła - Okey - odpowiedziała wesoło czekając aż będzie gotowy. Sama w tym czasie sięgnęła po jego gąbkę namaczając i dając płynu a widząc jego blizny zapytała - Opowiedział byś mi o każdej - wskazała na jedną była ciekawa za co ma je wszystkie.

[Takaro]

Sam zajął odpowiednie miejsce i no się obmył tak pobieżnie a potem no usiał tak by kobieta dała rade mu te plecki ogarnąć.
-Nie są czymś co jest warte eksponowania czy mówienia o nich- Tak uważał. Traktował je bardziej jak ślady wstydu. Nie są zdobyte w walce czy czymś.
-Są śladami nieposłuszeństwa i kar- Nie ma za nimi niczego głębokiego. Jeśli liczyła na jakaś taką historie, to niestety ale nie od niego.

[Nari Orecev]

Poczekała aż chłopak zajmie miejsce a później zaczęła mu szorować plecki - Ale umyjesz się później jeszcze prawda? - wolała się upewnić a nie że tylko tak lekko opłukany się właduje do łóżka.
Słuchała tego co mówił - Jak chcesz to możemy się ich pozbyć - jeśli to dla niego jest takie nieprzyjemne. Na chwilę przestała go szorować przytulając się do niego od tyłu. Położyła mu głowę na barku wcześniej dając buziaka w policzek nic nie mówiąc.

[Takaro]

-No tak, tak- Inaczej to pewnie by go zabiła albo nie wpuściła do pokoju.
-Nie trzeba- On po prostu przywykł, a nie rozbiera się publicznie, wiec co mu tam. Do tego nie wiedział czy coś takiego jest możliwe. W pierwszym momencie kiedy przestała zajmować sie jego plecami, myslał, ze skończyła. Nie protestował temu co zrobiła. Zaskoczyła go. Uśmiechnął się na chwile pod nosem, a potem przybrał swój zwyczajny wyraz mordy. Wyciągnął dłoń i pogłaskał ja po głowie.

[Nari Orecev]

Oby tak jednak było jak zapewniał. Nie chciałby spać koło śmierdziucha.
Jeszcze tak się do niego potuliła nim puściła dokanczając szorowanie pleców chłopaka - Gotowe - oddała mu gąbkę a sama się wytarła. Ubrała się do końca - Przemyśl to jeszcze, obecnie jest możliwe pozbycie się blizn - powiedziała opuszczając łazienkę. A sama udała się do pokoju nie zwlekając położyła się na łóżku przytulając do dużej poduszki.

[Takaro]

Wziął od niej gąbkę.
-Pomyślę- Postara się. Myślenie czasem bywało dość trudne i ciężkie. Umysł sie dokładniej aby nie było gadania. Kiedy skończył, wytarł sie i wyszedł. Wczesnej ubrał sie na noc tak jak trzeba. Poszedł do pokoju.
-No i gotowe- No.

[Nari Orecev]

Uniosła głowę znad poduszki - Super to teraz kładź się - szczerze wątpiła żeby miał z tym problem. Ona sama z powrotem przyłożyła głowę do poduszki wtulając się w nią. Czuła się zmęczona ale pozytywnie, dzisiejszy dzień ładnie ją wykończył. Same zakupy były męczące a później zabawa i wygłupy. Mogłaby tak spędzać każdy dzien ale jutro trzeba wrócić do pracy.