Dom Nari i Mortena

[Tkacz Losu]

Niewielki dom.
Pierwsze co wita gości to mały przedpokój z wieszakiem i szafką na buty. Kawałek dalej na całej dolnej powierzchni umiejscowiona została kuchnia z całym umeblowaniem, która jest połączona od razu salonem/jadalnią. Mieści się w niej stół, 4 krzesła i kanapa.
Na pierwszym piętrze zaraz koło schodów są dwie pary drzwi, po lewej wchodzi się do Mortena a po prawej do Nari. Oba pomieszczenia są tak samo umeblowane i tej samej wielkości. Łóżko, szafa, biurko, krzesło i szafeczka nocna. Na wprost schodów idą kawałek dalej znajduje się niewielka łazienka z prysznicem, toaletą i umywalką.

[Nari Orecev]

Poleżała chwilę na łóżku, przekręciła twarz na bok. Ciężko jej się oddychało nosem w poduszcze. Po rozmyślałam nad kilkoma rozwiązaniami ale nic konkretnego nie wymyśli i w końcu zasnęła.
Obudziła się rano, szybko ogarnęła a widząc, że nie ma chłopaka na spokojnie zeszła na dół - Takaro? - zaczęła się za nim rozglądać.

[Takaro]

Nie spał. Resztę nocy poświęcił na sprzątaniu i doprowadzeniu kuchni do stanu w miarę normlanego. Po tej nocnej rozmowie nie miał ochoty na rozmowy. Zajął się w takim wypadku czymś, co pozwalało mu zająć jego myśli. Praca jest najlepsza do takich rzeczy. Nie jest może jakoś zdolny ale na tyle na ile potrafił, ogarniał kuchnię. Ściany już były, tyle dobrego.

[Nari Orecev]

Czuła jego świeża won więc był w domu, tyle dobrego. Rozejrzała się i przez wysepke zauważyła chłopaka w kuchni. Była pod wrażeniem, że tyle zrobił - Spałeś coś? - zapytała rozglądając się po kuchni. Nie przepychała się aby sprawdzić czy kuchnia jest w stanie użytku i czy znajdą się jakieś kubki na zrobienie napojów.

[Takaro]

Słyszał jak zeszła ale był i tka zajęty doprowadzaniem kuchni do porządku.
-nie, pani- Powiedział kucając i sprawdzając drzwiczki od szafki. Były chyba w porządku. Nie znał sie ale trzymały się jakoś. Nie jest specem do napraw. Znał się na niewielu rzeczach,. no ale starał się naprawić to co rozjebał.

[Nari Orecev]

Przyglądała się temu co robił, pomyślała że wrócili do punktu wyjścia - Idź się już położyć - chciała aby się coś przespał. Była samolubna nie wołają go wcześniej aby się położył. Widząc pudełka z jedzeniem zajrzała do środka - Dlaczego nic nie zjadłeś? - zapytała gdyby się nie ruszył. Myślała, że coś zje.

[Takaro]

-To polecenie- Zapytał nie spoglądając się na nią iw stał- Nie chce mi się spać- Jednak jeśli mu akrze, to pójdzie do tego pokoju i połozy się.
-Nie jestem głody, pani- Dodał na pytanie o posiłek. Spojrzał na pudełko, po czym wyminął kobietę idąc do przedpokoju.

[Nari Orecev]

- Nie - obserwowała co robi i jak się zachowuje.
- Co jest nie tak? Odpowiedz mi - ostatnie słowa nie dawały wątpliwość. Tak, nie rozumiała go teraz a bardzo chciała. Rozumie, że martwi się o siebie, że będzie musiał wrócić na arenę ale przecież nic nie zrobiła jak na razie aby coś takiego miało się stać.

[Takaro]

Skierował spojrzenie na nią kiedy kazał mu odpowiedzieć na postawione przez siebie pytanie. Milczał.
-Znowu spotkałaś się z nim i znowu naraziłaś się bez powodu- Nie znał celu jaki dostała. Nie wiedział co nią prowadzi i co ja pcha ciągle w takie rzeczy.
-Nie powinienem się tobą tak przejmować- A sam zauważył, że za bardzo ja polubił. Jest niewolnikiem i lubienie sie z panem to nie jest coś co przystoi.
-Jestem niewolnikiem i zaakceptuj ten fakt, nie wstydzę się tego- Nie miał ku temu powodów i tyle. Przywykł. Nie wolno mu ale i tak przypierdoli kilku osobom, bo tak. Zapracowały na to.

[Nari Orecev]

Chciała mu opowiedzieć jakąś bajeczkę, zrezygnowała z tego - Tak spotkałam się z Helionem, wiedziałam że jak Ciebie zabiorę to nie dowiem się pewnych rzeczy - i tak się nic konkretnego nie dowiedziała.
Spojrzała w dół latając wzrokiem od lewej do prawej strony przetwarzając informację i te wczorajsze - To nie martwisz się z tego powodu, że wrócisz na arenę? - wolno ale chyba załapała jak jej to potwierdzi - Odpowiedz - musiała to wiedzie, także i to nie wzbudzało wątpliwości.
- Ty to akurat mało czego się wstydzisz - może było tego więcej ale nie okazywał tego.

[Takaro]

Nie podobało mu się to, że spotkała się z nim. Nie może jej tego zabronić. Wolałby jednak być przy tym. No i tym razem jej pytanie było z poleceniem odpowiedzi.
-Nie chce tam wrócić- Nie ukrywał tego faktu. Polubił to miejsce, ją i w ogóle jest tutaj inaczej- Po prostu cię lubię- Tak powiedział to na głos. Zrobił to jednak tylko dlatego, ze ona wymusiła odpowiedz. Nie chętnie takie rzeczy mówił na głos-Ale i tak jesteś rudą wiedźmą- Niech sobie nie myśli, ze to coś zmienia.
-Zadowolona?- Rzucił i przewrócił oczami- Nie wstydzę bo nie mam czego, jestem zajebisty i tyle. Pogódź się z tym- Dorzucił by pamiętała o tym.