Dom Nari i Mortena

[Tkacz Losu]

Niewielki dom.
Pierwsze co wita gości to mały przedpokój z wieszakiem i szafką na buty. Kawałek dalej na całej dolnej powierzchni umiejscowiona została kuchnia z całym umeblowaniem, która jest połączona od razu salonem/jadalnią. Mieści się w niej stół, 4 krzesła i kanapa.
Na pierwszym piętrze zaraz koło schodów są dwie pary drzwi, po lewej wchodzi się do Mortena a po prawej do Nari. Oba pomieszczenia są tak samo umeblowane i tej samej wielkości. Łóżko, szafa, biurko, krzesło i szafeczka nocna. Na wprost schodów idą kawałek dalej znajduje się niewielka łazienka z prysznicem, toaletą i umywalką.

[Takaro]

Mu sie spało dobrze do momentu kiedy ta zaczęła coś odwalać. Podniósł sie leniwie i spojrzał za nią. Ziewnął przy tym rozleniwiony. Nie szedł jednak, poczeka aż ta będzie dalej zdychać po tym jej no melanżu. On był wyspany, tak uważał.

[Nari Orecev]

Otarła usta ręką ładując od razu pod prysznic. Uniosła twarz do góry przecierając ją dłońmi, westchnęła głębiej. Nie spodziewała się, że po tym będzie czuła się tak fatalnie. Nie miała ochoty na nic ale jednak umyła się zahaczając jeszcze raz o klozet. Męczyło ją i to strasznie a jeszcze dzisiaj do pracy. Nie zważając na nic i na to że nie jest ubrana poszła do pokoju ładując się od razu na łóżko. Zakryła się kołdrę zwijając w kulkę.

[Takaro]

Poczekał aż wróci aby ją dobijać.
-No wstałaś to mogę cię kurwa teraz odpierdolić- Tak założył dłonie na piersi siadając na łóżku- Co ty kurwa sobie myślisz aby kurwa nie dość, że pić to jeszcze zadawać się z tymi pierodlonymi facetami, widzisz co teraz się dzieje kurwa, widzisz? Jesteś sama sobie kurwa winna, po chuja cię puszczać samą to odpierdolisz od razu- Tak dał jej teraz kazanie. Był z niego bardzo dumny. Treściwe i no prawdziwe, nie? No.

[Nari Orecev]

Głowa ją bolała a temu się coś wzięło na kazania - Odwal się - powiedziała po pierwszych słowach spod kołdry. Pomasowała skroń pod pierzyną słuchając jego wywodu życia - Weź się odwal, lepszy nie jesteś i mówisz też o sobie? - skwitowała dalej się nie odsłaniając. Nie miała ochoty na gadanie o tym co robiła wczoraj. Doskonale wiedziała co zrobiła a ten nagle się odpalił na coś takiego. Czyli co z nim też nie ma się zadawać bo jest facetem.

[Takaro]

-Nie odwale się, bo opierdoliłaś w nocy na całego- Nie robiło na nim wrażenie to całe jej gadanie i paplanina. Może mówić co chce- To nie ja kurwa przyszedłem nachlany w trzy dupy i nie ja macam innych- Rzucił dalej w jej stronę. Nie odpuści, ma wiedzieć co się stało i ze on nie jest zadowolony z tego.

[Nari Orecev]

- Skończ - powiedziała wciągając pod kołdrę poduszkę aby zakryć sobie głowę. Nie mogła tego słuchać, głowa jej pękała. Poduszka też średnio pomagała to zatkała uszy dłońmi - Nie była pijana jasne! - krzyknęła spod pierzyny i zaraz pożałowała. Przeszył ją ból, że aż ją zamroczyło. Nie chciała się zbytnio ruszać aby mdłości nie wróciły - Jasne i jeszcze powiesz że Ci się nie podobało - powiedziała ciszej. Zamknęła oczy bo to zmniejszało dolegliwości.

[Takaro]

-Jak to nie?- czuł od niej alkohol. Nie rozumiał już to co z nią było nie tak wczoraj? Poczochrał się po włosach. No nie rozumie, to co jest grane no.
-Jak nie pijana to czemu się tak dziwnie zachowywałaś?- Puścił mimo uszu to co tam jeszcze mówiła. Uda, ze nie dosłyszał tego. Siedział obok niej. Nie wiedząc co ma robić. Nie bywał w takich sytuacjach i było to coś dla niego innego.

[Nari Orecev]

- Nie była - powtórzyła przecierając skroń.
- Wzięła jakąś tabletkę i tyle - nie pytała się Heliona co to było a powinna - Bolała mnie głowa i myślałam, że to coś przeciwbólowego - pocierała skroń. Myślenie w takim stanie było okropne i nie do zniesienia. Zmarszczyła czoło - A co Cię obchodzi co robię? - tak jakoś jej przyszło do głowy i nie chciała się nad tym zastanawiać. Nie dzisiaj.

[Takaro]

-Bierzesz jakieś tabletki od obcych facetów? Przecież mógł zrobić ci krzywdę!- Oburzył się słysząc jej słowa. Tak wspominała, ze ten typ nie jest obcy i blasb la bla.
-Zajebie chuja jak spotkam- To mruknął do siebie i az się oburzył słysząc jej kolejne słowa- Jesteś moja panią! co za głupie pytanie!- Przecież to jasne i oczywiste, jak ona może tak mówić!

[Nari Orecev]

Musiała się teraz wytężyć i to bardzo, że aż cicho jęknęła pod kołdrą - Były na zapleczu w apteczce - miała ochotę dzisiaj umrzeć. Nie pamiętała kiedy ostatni raz była w takim stanie. Nie zdarza jej się to za często, nie myślała teraz o tym co mógł odczuwać Helion kiedy je brał czy odstawiał.
- Nie jestem, pamiętasz? - mówiła mu, że traktuje go jak zwykłego człowieka aby się przyzwyczajał do życia jak inni. Wyciągnęła rękę spod kołdry szukając jego. Jak jej nie napotkała to schowała ją z powrotem.