Dom Nari i Mortena

[Tkacz Losu]

Niewielki dom.
Pierwsze co wita gości to mały przedpokój z wieszakiem i szafką na buty. Kawałek dalej na całej dolnej powierzchni umiejscowiona została kuchnia z całym umeblowaniem, która jest połączona od razu salonem/jadalnią. Mieści się w niej stół, 4 krzesła i kanapa.
Na pierwszym piętrze zaraz koło schodów są dwie pary drzwi, po lewej wchodzi się do Mortena a po prawej do Nari. Oba pomieszczenia są tak samo umeblowane i tej samej wielkości. Łóżko, szafa, biurko, krzesło i szafeczka nocna. Na wprost schodów idą kawałek dalej znajduje się niewielka łazienka z prysznicem, toaletą i umywalką.

[Nari Orecev]

Siedziała z mężczyznami rozmawiając, świetnie spędziła ten czas nim Takaro zszedł na dół. Uniosła jedną brew do góry - Może tak grzeczniej - powiedziała z naciskiem na grzeczniej, zaraz uśmiechnęła się przedstawiając mężczyzn Blondynowi. Nie pokazała jeszcze chłopakowi co Ci dwaj specjalnie dla niego zamontowali.
- Bardzo mi pomogli - robiła do nich słodki uśmiech tak jakby nieświadomie z nimi flirtowała albo świadomie. Oczywiście nie omieszkała powiedzieć, że ich pomoc była nieoceniona i jest im bardzo za nią wdzięczna zaś Ci byli niemile zaskoczeni z widoku Takaro - Nie mówiłaś, że masz chłopaka - dziewczyna rozłożyła ręce na boki mówiąc, że nie pytali. Tak powinna zaprzeczyć ich słowom ale nie zamierzała się tłumaczyć.

[Takaro]

Może i powinien grzeczniej ale każdy samiec na kwadracie to konkurencja. No i to jego teren no. Nie jakiś dwóch dziwnych obcych mu typów.
-Tego.. miło było teraz wypad- Powiedział do nich i gestem kciuka zasugerował im aby obie poszli. No i tak, jest miły! Trochę się wybudził ale no.

[Nari Orecev]

Ruda oparła się o krzesło, przyglądając się jego poczynaniom. O dziwo nie przeszkadzała mu a tylko się przyglądała. Mężczyźni zaczęli się zbierać mówiąc gdyby czegoś jeszcze potrzebowała to ma im dać znać. Z Blondynem się nie pożegnali i opuścili domostwo. Nari wstała i bez słowa zaczęła sprzątać po swoich gościach.

[Takaro]

-Skąd oni?- Zapytał odkładając ręcznik, wcześniej wycierając włosy do końca. Nie pamiętał aby tutaj byli wcześniej.
-Długo spałem?- Zapytał jednak po chwili bo coś mu tutaj jakoś tak nie pasowało. Nie był poranek. Na pewno.

[Nari Orecev]

- Jak to skąd? z Cross - uśmiechnęła się zmywając naczynia. Nie mogła uwierzyć, że ten jeszcze tego nie zauważył ale to później.
Pokręciła głową na boki - Trochę - póki się nie skapnie nie powie nic. Podeszła do lodówki - Zjesz coś? - zapytała a kiedy się schyliła cicho synkęła z bólu ale zjeść tak czy siak wypada.

[Takaro]

-Nie o to mi chodziło- Tak on to trochę mało spostrzegawczy jest. Tak jakoś. Usiadł i rozejrzał się.
-Co to jest- Zapytał dostrzegając coś czego tutaj nie było. Chyba nie było. Nie wstawał jednak ale wpatrywał sie w to.

[Nari Orecev]

- To o co? - zapytała wyciągając z lodówki jajka, kiełbasę i cebulkę. Zrobi coś na szybko czytajcie jajecznicę.
Zabrała się za gotowanie za dłuższą chwilę było jedzenie. Wzięła porozkładała na talerze i chleb zanosząc wszystko na stół - Smacznego - powiedziała zaczynając jeść.
- Ale że co? - nie patrzyła się na chłopaka za zajęła się swoim talerze a dokładnie tym co na nim miała. O dziwo bardzo głodna była.

[Takaro]

-No- Tak odpowiedział nie myśląc, bo wpatrywał sie w nową rzecz. Jego umysł trochę tego nie ogarniał. Nie wiedział co to w sumie jest i do czego.
-No tamto coś nowe- Nie wiedział co to, to jak miał to nazwać.

[Nari Orecev]

Dokończyła na spokojnie posiłek. Posprzątała po sobie a wiedząc o co pytał Takaro spojrzała na worek treningowy. Powinna mu powiedzieć prawdę? Nie, nie ona - Jak to co? To Ty nie wiesz? - udawała zdziwioną - Jak kokon dojrzeje i popęka to wyjdzie z tego mężczyzna - tak się przy nim wyrobiła, że podczas kłamania nawet jej brewka nie tykła - I teraz musimy o niego dbać, wiesz opryskiwać wodą czy smarować takim czymś - mówiła cały czas poważnie.

[Takaro]

-Co?- Uniósł lekko brew patrząc na to a potem na nią. Co ona gada?
-Jak to niby- No może nie jest bystry ale takie coś? Jakoś no nie bardzo.
-Ja tego nie będę dotykać- Stwierdził stanowczo. Nie i tyle.