Wizard's World

Ciężko było się nie zgodzić z szefem, szkoda że mają takie ograniczone umysły ale co zrobić? Nic. Pewnie zdarzy się wyjątek podkreślający regułę, że nie wszyscy są źli ale no cóż. Tych złych jest więcej co przyćmiewa na ich wizerunek.
Zastanowiłem się chwilę przed odpowiedzią szefa - W sumie pracuje i nie - zaśmiałem się wiedząc co Helion robi w domu - Ogólnie to szuka pracy ale nam gotuje - powiedziałem z wyszczerzonymi ząbkami. Pomyślałem - Na prawdę dobrze gotuje - mówiłem szczerze - O! Może szef wpadnie do nas na obiad? Helion na pewno się ucieszy - no mógłbym się zapytać najpierw Blondyna ale no. Samo wyszło.

- Oczywiście i smacznie - przytaknąłem szefowi. Na prawdę nie mogłem narzekać na gotowanie Heliona z reszta nie tylko ja, cały dom był zachwycony jego potrawami. Coś czuję, że nie prędko będą chcieli go wypuściła. Ba pewnie szybciej mnie wyrzuca niż jego, zaśmiałem się w myślach.
No nie mogłem się nie zarechotać, to co powiedział Reno było zabawne - W sumie to sam to zrobił - mówiłem rozbawiony, gdyby wtedy nie ugotował pierwszego obiadu to byłoby inaczej a teraz? Teraz to nasz kucharz.
Wyrzuciłem ręce do góry z zadowolenia - To świetnie - tylko teraz dowiedzieć się kiedy szef może i obgadać to z Helionem. A może nie!? Powiem mu tylko, że będziemy mieli gościa specjalnego i ma się postarać. Tak! To dobry plan.

- Coś w tym stylu - pomyślałem nad dalszą odpowiedzią - Chociaż bardziej wyglądało to tak, że zaoferował że zrobi dla wszystkich obiad i tak zostało do dzisiaj - tak, tak to wyglądało a w sumie nie specjalnie trzeba było go prosić o dalsze gotowanie. Widać było, że Helionowi się to na jakiś sposób spodobało.
Zaśmiałem się - Możliwe bo lekko to na pewno nie było - strasznie był poobijany jak wrócił i w ogóle cud, że przeżył. No chłopak na jakiś sposób ma to swoje szczęście. Zainteresowałem się tym o czym mówił szef ale zaraz się skrzywiłem, papierkowa robota. Eh.... Nie jest to fajne zadanie, no nic jak trzeba to trzeba. Podszedłem do Reno a dokładniej do swojej kawy wcześniej wycierając ręce w szmatę - A dużo tego się wypełnia? - głupi ja, pewnie że dużo bo i dużo mamy rzeczy do naprawy.

Wykrzywiłem usta w uśmiech - Do takiej to nie bardzo - wolałbym się taplać w smarze niż wypełniać jakieś papiery. No ale jak będzie trzeba to to zrobię, z bólem serca ale zrobię. Niby praca jak praca ale no papiery to nudaaaaaa okropna nudaaaa. To za mną nie przemawiało ale za to grzebanie w maszynach to było coś. Zawsze się trafiło na coś ciekawego a do tego wiedza z książek się troszkę już przydała.

No nie mogłem się nie zgodzić z szefem, chciałem się nauczyć tego co on ale papiery? Dlaczego wszędzie są te głupie papier? Nie dało by się żyć bez nich? Na pewno tak ale pewnie po pewnym czasie zapanowałby chaos.
- Jak lubił - nie miałem specjalnego ciśnienia aby być taki jak on, bo będę lepszy! Hahahahaha może dłużej mi to zajmie ale będę lepszy, na pewno. On nie chce się kształcić a ja i owszem, uważam że już potrafię ponad połowę tego co on. Jeszcze trochę to go dogonię a później przegonię.
Westchnąłem - No dobra Szefie, dawaj te papiery - przecież nie będę się zachowywał jak szczeniak (chociaż nim jestem ale ciiiii) wezmę to na klatę i no załatwię jak trzeba. To mnie nie zniechęci do mechaniki nie ma takiej opcji a pod skrzydła szkoleniowe matki też nie zamierzam wracać.