Wizard's World

Odetchnęła gdy Heli zniknął za bramą. Nic do niego nie miała, ale czuła się przy nim dość niezręcznie. Zamknęła drzwi i wróciła do kuchni. Kwiaty włożyła do wazonu i skończyła jedzenie. Posprzątała i poszła do salonu z wazonem. Zostawiła bukiet na stoliku i otworzyła drzwi na taras. Było ciepło, uznała więc, że dobrze będzie przewietrzyć mieszkanie. Usiadła na tarasie ze szkicownikiem i oparta o filar zaczęła rysować.

Wielu dziś gości, słysząc pukanie, zebrała się z tarasu i ruszyła do drzwi, po drodze zostawiając szkicownik otwarty na stoliku. Pewniej niż wcześniej otworzyła je i zajrzała na zewnątrz. Jej twarz rozjaśnił uśmiech, gdy zobaczyła Fenka. Otworzyła drzwi szerzej.
- Cześć miło cię... widzieć. - Zacięła się widząc kwiaty. Aż jej się oczy zaświeciły i uśmiechnęła się jeszcze szerzej.
- Dziękuję. - Widocznie była ucieszona. Odebrała kwiaty i cofnęła się dwa kroki.
- Chodź, zapraszam. Jesteś głodny? - Spojrzała jeszcze raz zachwycona na kwiaty.

Widząc jak wyciera buty, weszła na stopień i ruszyła do kuchni.
- Zdejmij proszę buty. - W jej domu panowały trochę inne zasady. Z reguły raczej nie mówiło się o tym gościom, w końcu niby nie ładnie, ale choć wychowywała się w kulturze swojej matki, przez całe życie wokół miała również inną i była trochę miksem.
- W porządku, może w takim razie herbaty, albo czegoś mocniejszego? - Rzuciła jeszcze nim weszła do kuchni. Na pozostałe pytanie zamierzała odpowiedzieć jak już wróci z kuchni. Włożyła kwiaty do wazonu z wodą i ruszyła z nim do salonu, gdzie na swoim miejscu leżał Perrito. Przeniosła wazon z kwiatami od Heliego na szafkę, a te od Fenka postawiła na stoliku.
- Czuje się już dobrze. Przemiany z tym implantem są jeszcze trudne, ale daje sobie radę. - Każda kolejna była spokojniejsza i też nic już w domu nie rozwaliła.
- Ostatnio z Perrito codziennie ćwiczymy loty, świetnie się dogadujemy. - Podeszła do gryfa i potarmosiła go po łebku.

Uśmiechnęła się na jego słowa, miło jej było słyszeć, że respektuje zasady w jej domu. W kuchni nastawiła jeszcze wodę, nim ruszyła z kwiatami do salonu.
- Tak, Helion wpadł na chwilę zapytać jak się czuje i z przeprosinami. - Nic w sumie więcej na ten tamat nie było co mówić, nawet nie wszedł do środka. W ogóle była zaskoczona jego wizytą, a co dopiero tymi kwiatami.
- Oh... Jak najszybciej. - Jej nastawienie od ich ostatniej rozmowy o pracy zmianilo się zupełnie. Poradziła sobie z własnymi wątpliwościami, poczuła się dużo lepiej i znów zaczęło brakować jej pracy. Lubiła ją i czuła się w niej bardzo dobrze. Siedziała z szerokim uśmiechem patrząc na Fena.
- Jak w ogóle wyglądają sprawy w mieście? - Prócz ogólnych informacji jakie do niej docierały, niewiele wiedziała. Jednak będąc strażnikiem najwięcej dowiadywało się w pracy.

Skinęła głową na jego słowa. Wiedziała, że Fen nie przepadał za Helkiem, ale na te chwilę chłopak nic złego nie robił.
- Będę ostrożna. Jasne, idź. - Wiedziała, że musi być mniej lekkomyślna. Nie zatrzymywała Fena. Jak wrócił, też nie dopytywała o co chodzi, jeśli będzie chciał i mógł to powie. W międzyczasie wstała i ruszyła do kuchni. Woda się zagotowała. Przygotowała wsyztsko do zrobienia herbaty, w tym czasie woda ostygła do odpowiedniej temperatury. Zalała liście i zabrała do pokoju dzbanek oraz dwie czarki. Wróciła jeszcze do kuchni po talerzyk z ciastkami i postawiła go obok dzbanka.
- Jeśli to możliwe, chciałabym zacząć od następnego tygodnia. Będę potrzebować trochę czasu by się na nowo wdrożyć. - Jej wolne trwało dość długo, ale szybko się na nowo przyzwyczai.
- Cisza przed burzą? - Nie miała wątpliwości, że skoro udało im się przygotować taki atak pod samą strażnicą, mieli w mieście dobrze zorganizowaną grupę. Skoro teraz jej nie było widać, nie znaczyło, że się uspokoiło, a że coś szykują.