Wizard's World

-Mówiłem, że ululam- Zamruczał. Mizianie i głaskanie zawsze usypia. Wpatrywał się w chłopaka i jedną dłonią od tak głaskał go a druga miział. Nie potrafił ująć w słowa jak jest mu wdzięczny za wszystko. Może to troche niepokojące takie wpatrywanie ale no Heli, mimo ze śpiący no dużo myślał. Uniósł się i dał mu buziaczka w policzek, karczycho a dłoń powędrowała sobie w ciekawsze i milsze rejony.

Nadszedł ranek a mi się tak bardzo nie chciało wstawać. Normalnie, najnormalniej w świecie wolałem zostać jeszcze w łóżku. Popatrzyłem na kumpla i aż mu zazdrościłem, że ten se może jeszcze spać a ja już nie. Podniosłem się ociężale z łóżka, najpierw jedna noga później druga. No i musiałem się rozhuśtać jak staruszek aby wstać, czułem się wyczerpany a noc przecież minęła spokojnie. Ech....
Wstałem, poszedłem do łazienki się ogarnąć i no ten no, nie ma tak dobrze. Stanąłem koło Heliona i zacząłem go napieprzać łapą w polik jak kot - Wstawaj śpiochu - a jak nie chciał wstać to zrobiłem to jeszcze raz nim się ubrałem. Taki myk na poprawę humoru, no nic udałem się do kuchni, zjadłem śniadanie no i co? No i robota czeka. No to do niej poszedłem.

z.t

Blondyn był padnięty. W przeciwieństwie do zielonka, to spał jak zabity. Nawet te zaczepki nie skutkowały i wilkołaka spał dalej. Brak energii musiał sobie jakoś teraz odbić. Na szczęście do pracy nie musi iść i może spać cały dzień.

w końcu wstał. Z trudem ale jednak. Mefa nie było w domu. Blondyn ogarnąć sie. Postanowił, że może jak kumpla nie ma to pójdzie oddać poduszkę Ket. No to ją zabrał, była wyprana , na szczęście i wyszedł
zt.

Wrócił z zakupami. Nie były duże ale na obiad wystarczą. Odłożył torbę w kuchni są sam poszedł do pokoju. Walnął się na łóżku, rzucił sobie na łeb poduszkę i poszedł dalej spać. No po odpoczywa sobie jeszcze trochę.

Ech.. Co za dzień ale na szczęście bibliotekę mam już za sobą. Rozebrałem się z wierzchniego odzienia zostawiając je tam gdzie zostać powinno. Wyciągnąłem tylko książki a przechodząc obok kuchni zobaczyłem swoją torbę, czyżbym ją tam zostawił? Kurde nie pamiętałem, wzruszyłem ramionami idąc do pokoju. Zaraz po nią wrócę ale najpierw książki i zakupy z Puchatkie. Zaśmiałem się pod nosem maszerując do siebie albo może powinienem mówić do nas? Tak, pewnie tak.
Wszedłem z niemałym rozmachem do pokoju - Siema śpiochu - powiedziałem wesoło odkładając książki na biurko a później rzuciłem się na łóżko obok Heliona a może nawet trochę na niego. Kumam, że stary nie doszedł jeszcze do siebie ale spać tyle godzin to tak lekko za dobrze miał - Wtawaaaaaaaaj - zacząłem do szturchać łokciem w bok.

Chłopak spał sobie w najlepsze. Odpoczywał, w końcu powinien, przynajmniej teraz. Kiedy Mef zrobił swój skryty atak ten wydal z siebie odgłos zaskoczenia i bólu. Zaraz potem zaspany, chwycił poduszkę i trzepnął nią w chłopaka.
-Nie robi się tak- Rzekł nadal lekko zaspany i odwrócił się na bok, tak by lepiej go widzieć.

Zaśmiałem się czując poduszkę - Przepraszam - podniosłem się. Po robicie trzeba się ogarnąć wiec się podniosłe - Dobra idę się ogarnąć i możemy iść na zakupy - maszerując do łazienki. Wziąłem to trzeba nie przeciągając, mycie tez dużo czasu mi nie zajęło bo w sumie w robocie nie było tak brudno a sam się jakoś specjalnie nie wybrudziłem. Wróciłem do pokoju - Jestem gotowy - oznajmiłam ubrany i gotowy do wymarszu.

W tym czasie on sam się wybudzał już. Przeciągnął i takie tam. Jak zielonek wrócił, to zaśmiał się.
-No ja już byłem na zakupach- Rzucił szczerząc lekko ząbki do niego- No więc można zabrać się za ogarnianie obiadu- No niech młody wie, że blondyn to nie sierota i coś tam sama umie zrobić. Zresztą co to za wyczyn, nie spał w końcu cały dzień.

Wytrzeszczyłem oczy - Jak to już byłeś na zakupach? - zdziwiłem się nie mało. Myślałem, że ten cały dzień przespał a tu proszę taka niespodzianka na mnie czekała. Podszedłem do kumpla klepiąc go po główce - Dobry chłopczyk - powiedziałem rozbawiony - No dobra, to możesz mnie uczyć gotowania - mówiłem entuzjastycznie. Chociaż to ja bardziej będę chciał podkradać składniki ale tego mu nie powiem.

Znowu go trzepnął poduszką.
-No normalnie, zrobiłem, a co myślałeś, że nie dam rady?- No dał i co teraz zielonku ty mój, co.
-No nie wiem czy nauczę ale pokazać mogę- No czy on nadawał się aby kogokolwiek uczyć? Wstał z łóżka przeciągając się leniwie.