Wizard's World

Dziewczyna skinęła głową i popędziła na pomoc innym, którzy teraz bardziej potrzebowali jej pomocy. Zapytała się co ma robić i bez większej zwłoki zabrała się za to. Przenosiła gruz taki, który była w stanie podnieść. Pomagała w budowie podparcia dla ścian, które mogły się zawalić i nie tylko. Nari pracowała ciężko, tak bardzo że w pewnym momencie się potknęła ale na szczęście złapała równowagę. Chce się wykazać, chce pokazać że też jest pomocna nie tylko do wyrzucania gnoju ale i w takich sytuacjach. Chciała w końcu awansować, robić coś bardziej odpowiadającemu jej fachu. Taniec lubiła to była jej pasja ale chciała się spełnić w tym co przez tyle lat była uczona.

Kobieta robiła co osoby jej mówiły. Pootrzymywała ściany czy podnosiła ciężkie rzeczy. Bez słowa zabierała się za każdą nawet tą ciężką robotę. Miała krzepę, może nie taką jak faceci ale mimo to chciał pomóc. Chciała aby Fenrir był zadowolony i nie zamartwił się o wszystko. Nie chodziło jej o imponowanie czy coś. Chciała swoim po prostu pomóc. Głownie swoje siły kierowała na zapewnieniu stabilności murom. Podpieranie belkami i innymi rzeczami.

Pomimo bycia wampirem odczuwała niemałe zmęczenie dzisiejszym dniem, to wszystko działo się tak szybko że Somali zaczęły drżeć dłonie ze zmęczenia. Na szczęście udało się jej ustabilizować stan niektórych pacjentów przed dotarciem do szpitala, nie mniej jednak sama do niego nie dotarła a miała mieć zmianę. Nie odczuwała wyrzutów sumienia, twierdziła że tutaj przydała się bardziej w tej chwili niż tam. Dopilnowała aby ostatni pacjenci dotarli do szpitala a sama umazana we krwi i brudzie postanowiła, że uda się do domu. Nie dlatego że chciała odpocząć ale nie przyda się cala brudna i umazana krwią tam gdzie trzeba być sterylnym, a miała na sobie niezliczoną ilość bakterii. Wampirzyca rozejrzała się za swoją torbą, zabrała ją i poszła do domu. Musi coś zjeść bo jak wyczuje krew to nie z własnej woli może się na kogoś rzucić.

Z.t.

Skoro jej nie wpuścili, skinęła głową i odeszła. Może w najbliższych dniach zorientuje się, czy jest opcja jakiegoś wsparcia straży i areny. Ta druga w sumie jej nie interesowała. Straż jednak była istotnym instrumentem w mieście i dobrze by działa sprawnie.

//zt

Nosiła gruz przez cały czas pomagając podeprzeć ściany, nie zwracała uwagi na otarcia jakich się nabawiła. W obecnej sytuacji takie powierzchowne rany nie miały znaczenia. Wykonała każde powierzone zadanie bez zająknięcia, tak bardzo chciała się wykazać aby nikt jej później nie zarzucał że się nie słucha.
Straciła poczucie czasu przy takim natłoku pracy a kiedy dobiegła końca i została oddelegowana wróciła do domu. Będzie musiała się jeszcze wytłumaczyć w klubie.

Z/t

Praca była mecząca ale dawała tez kobiecie satysfakcję. Nie lubiła bezczynności. Chciała działać i to, ze teraz mogła było dla niej dobre. Była gotowa nawet przepracować noc jeśli będzie trzeba. Sen może poczekać, na pierwszym miejscu obowiązki i niesienie wsparcia tym, którzy tego potrzebują. Tak czy siak zrobi/ła to co dowódca karze.

Wszyscy uwijali się jak mrówki, pełni zaangażowania i powagi sytuacji. Dowódca nie słyszał z żadnej stron ani razu skargi i pretensji, był dobrej myśli kiedy tak wszyscy razem pracowali. Nie wiedział dlaczego tak się działo ale nie zamierzał wchodzić głębiej w temat, grunt że robota szła i ranni mieli opiekę.
Przed zakończeniem całej pracy rozdzielił zadania, wyznaczył pierwszą wartę i następną. Po załatwieniu wszystkich spraw odebrał raport czytając co było w nim zawarte. Nie było tego dużo a obecna pogoda nie pomagała w poszukiwaniach pozostałych śladów.
Odszukał Bjorn - Zadałaś a teraz chodź - rzekł spokojnie i zabrał kobietę ze sobą.

2xz/t