Wizard's World

Że co? To jakieś żarty?
- Nie wydaje mi się byśmy zdążyli już wykonać to co zostało nam zlecone. - Z drugiej strony, Ruda cały czas miała wrażenie, że oni nie do końca wiedzą, czego oczekują. Westchnęła i odebrała to co chcieli jej dać. Nie teleportowała się jeszcze, ale nie będzie długo czekać na odpowiedź.

Puściła ich, spojrzałam na Heliona - Co Ci się stało? - zapytała, przeniosła wzrok na Urd - Co wam się stało? - a zaraz obejrzała się na króla. Nie przerywała mu, był dość dziwny i to jego zachowanie. Chciała zapytać o kilka rzeczy ale nie zrobiła tego obejrzała się na Mortena, Urd i Heliona - Wracajmy do domu - wzięła kryształ pocierając go.

-To nic takiego- Posłał jej uśmiech- Takie tam- Dodał trochę zmieszany. Zabrał co jego.-Tak.. wracajmy- On nie miał ochoty czekać na odpowiedź króla. chciał już wracać. Potarł kamień licząc, ze to faktycznie działa czy coś.

Uniósła brew, ale już nie ciągnęła tematu. Skłoniła się w kierunku króla.
- W takim razie do zobaczenia. Miło było poznać. - Nie żeby to było całkiem szczere, ale no cóż. Potarła kamień i się teleportowała.

//zt

Czuła się źle, nie była specjalistą w biciu się a to do czego ich zmuszano pod potężnym zaklęciem, to chciałaby jak najszybciej wyrzucić z głowy. Była znachorem a nie mordercą, a tu musiała zatopić kły i pazury w czyimś ciele. Wzdrygnęła się i potrząsnęła głową jakby chciała o wszystkim zapomnieć. Bez większych oporów przyjęła zapłatę i dotknęła kamienia teleportującego.
Zanim zniknęła, rzuciła tylko ostatnie spojrzenie na króla.
z/t

Okolica może i wydawała się spokojna ale kiedy weszli do jaskini wszystko się zmieniło. Owszem, z początku było całkiem okej ale kiedy ziemia zaczęła się trząść a wejście zostało zasypane zrobiło się nieciekawie. Nie lubił takich sytuacji a już tym bardziej takich bez wyjścia. Mimo tego wszystkiego starał się jednak nie panikować i brnął w głąb podziemi z pozostałą trójką. Aczkolwiek gdy wstrząsy znowu się pojawiły wtedy już nie wytrzymał i pokazał swój strach. Chwycił się ściany i... i już miał zacząć panikować kiedy nagle w tunelu dało się słyszeć jakieś nienaturalne dźwięki a po chwili rozbłysło jasne światło. Nie miał pojęcia co to było ale nawet nie zdążył się nad tym zastanowić bo nim się obejrzał nagle zmienili swoją lokalizację i znaleźli się w sali tronowej. W sali w, której on sam wylądował na kamiennej posadzce bo przecież jeszcze przed momentem opierał się o ścianę jaskini, która właśnie zniknęła.
- Co do chu... - już miał wypalić nie lada epitetami gdy podnosząc się ujrzał Urd oraz Helliona, których mimo nadziei uznał już chyba za straconych co za tym szło naprawdę ucieszył się na ich widok. To znaczy może nie tak bardzo jak Nari ale też zaraz do nich podbiegł i ich powitał.
- Żyjecie! - wykrzyknął uradowany chwytając chłopaka oraz dziewczynę za ramię. Następnie jednak umyślnie lub nie spojrzał na króla bo ten powiedział coś dziwnego. Jak to koniec? Przecież my nic... A niech tam, idźcie w cholerę. Najważniejszym w sumie było, że przeżyli więc nie zamierzał już nad tą kwestią dywagować tylko również wziął kamień, potarł go i zniknął.

/zt