Wizard's World

W końcu dotarł do fabryk. Adrenalina zeszła. nie był krytycznie ranny i rany w drodze powrotnej przestały krwawić. To jedyny plus swego żywota, ten regen. Liczył, ze śnieg jaki miał padać zakryje jego ślady lub je zmyje. Był załamany, kupił kolejne tabsy, które pomagały nie myśleć i nie słyszeć głosów. Zażył sobie do razu ze dwie i położył się wczesnej zmieniając się w hispo. Było zimno i nie chciał zamarznąć. Położył się przytulając do swojej torby. Wyciągnął sobie z torby dwie ukradzione poduchy an jednej się jakoś położył a drugą dał se pod mordę. Nie tylko wygodnie ale zapach z niej jakoś tak dobrze mu dodatkowo robiła.

No kurka wodna, szukałem tego dziada przez całą pełnie ale dopiero przechodząc koło jego domu wyczułem krew śmierdziela co mi ukradł kochaną poduszkę. Niezwłocznie ruszyłem tym śladem jednak gdzieś z tyłu głowy martwiłem się o Heliona, przecież to była jego krew. Nie dało się tego ukryć a wiedziałem, że nie ma go w domu bo ślady prowadząc były w całkiem innym kierunku. Przemierzałem pośpiesznie uliczki szukając kumpla, dotarłem do fabryk? Podejrzana dzielnica a ta okolica w szczególność, co jakiś czas jakieś ziomki mnie czepiały i póbował coś sprzedać. No gdzie ta menda się wałęsa.
No na reszcie znalazłem gościa, był w wilczej formie no super. Podszedłem do niego - Stary wstawaj - powiedziałem wesoło i dopiero teraz zajarzyłem po co mu była ta torba.

Był naćpany. Może temu nie doczuwał bólu wywołanego ranami, te się goiły już na szczęście. Dotarł do niego głos Mefa. Zerwał się i zaatakował go/ s35/. Nie rozpoznawał chłopaka, narkotyki mocno mu przyćmiły umysł. Uznał zielonego za zagrożenie. Nie zmienił postaci. Futro an torsie miał oplamione krwią jak i pysk.

No masz Ci los, człowiek chce dobrze a ten się rzuca jak pchła. Westchnąłem dobywając miecza przemieniając się wilkołaka /z49/ zrobiłem unik kontratakując go /s41/. Nie chciałem mu zrobić krzywdy, mógł być w szoku po utracie krwi a do tego śmierdziało od niego prochami. Dlatego zadałem mu cios rękojeścią miecza dokładnie w to miejsce na karku aby stracił przytomność, szybko i bezboleśnie, tak przynajmniej myślałem. Miałem nadzieję, że uda mi się uderzyć na tyle mocno aby stracił przytomność a nie rozjuszać go bardziej - Helion ogarnij się to ja Mephisto - powiedziałem do niego wesoło z uśmiechem ma mordzie. Chcąc mieć pewność, że na pewno go ogłuszę zaatakowałem go jeszcze raz w to samo miejsce /s54/ jeśli mi się to nie uda to będę próbował do skutku.

Nie trafił i poczuł uderzanie, uderzył w glebę, plunął krwią. Nim się dźwignął oberwał znowu i już nie wstał. Blondyn stracił przytomność, tym samym wrócił do ludzkiej postaci.
-95hp

Myślałem, że moje słowa jakoś do niego dotrą, cóż za rozczarowanie ale w sumie nawet nie wiem jak to jest być pod wpływem takiego świństwa. Schowałem miecz do pochwy. No nic, tylko dodałem mu cierpienia widząc jak plunął krwią ale jak już to ustaliliśmy wilkołaki to mocne bestie, pozbierałem go z ziemi. Zabrałem jego rzeczy i oczywiście swoją własność, która się teraz nadawała tylko do prania. Ech, co za gość same z nim zmartwienia. Przerzuciłem go przez ramię, nic sobie nie robiąc z tego że inni się na mnie patrzyli zabrałem go do siebie, będzie musiał mi się wytłumaczyć nie ma że nie. No to co? Dom bo rano do roboty trzeba iść.

2x zt

Szła potulnie za Blondynką wciąż wdzięczna za uratowanie skóry. Chciała dać z siebie to co najlepsze i nawet w obecnym stanie przyłoży wszelkich starań pomimo wszystkiego. Na pewno postara się dać więcej niż 100% słuchając się poleceni kobiety. Nie chciała się niczym już narazić, tym bardziej że sam dowódca jej powiedział, że jeszcze jedna wpadka i aut ze straży. Musi się przyłożyć.
Weszły na teren fabryk i magazynów, obszar najmniej pilnowany przez straż czyli kolejna luka w ich patrolach.

Będąc w tej dzielnicy, niedźwiedzica szła o wiele spokojniej i ostrożniej.
-Tam- Szepnęła i wskazała dwoma palcami, machając lekko dłonią, na budynek. Nim ruszyła w jego kierunku, uważnie rozejrzała się dookoła a następnie skierowała swoje kroki właśnie w tym kierunku. Kiedy będą bliżej powie jej co ma zrobić. Zadanie zdaje się proste, trudnością jest tylko teren.

Nari zaobserwowała zmianę w poruszaniu się kobiety czyniąc to samo, skoro ona tak zrobiła świadczyło o tym, że albo nie chce zostać zbyt szybko wykryta albo zbliżają się niebezpiecznie do celu. Widząc gest Blondynki skinęła głową, słowa uważała za zbędne w obecnej chwili. Nie była pewna czy powie jej co dokładnie ma zrobić a jak nie sama się zapyta. Nie chciała wyjść na idiotkę czy skończonego kretyna, który gdzieś się właduje bez zadania pytań do tego nie wiedząc co dokładnie ma zrobić.