Wizard's World

Gdyby tylko wiedziała jak bardzo jest zimno to zapięła by kurtkę i się ubrała jak należy a nie szła w stroju z klubu. Dobrze, że chodziła tymi uliczkami, mniej więcej szła na wyczucie aby trafić do domu. Nadal się potykała czy obijała o rzeczy, które jak dla niej wyrastały spod ziemi niczym grzybki po deszczu. To zaczepiła o coś to kogoś szturchnęła ale szła dalej wesoła, to co dała kobiecie koleżanka w pracy było na prawdę niesamowite. Zmęczenie i obolałe mięśnie dały spokój a ona mogła rozkoszować dobrym samopoczuciem. Nie była świadoma co ją jutro czeka w klubie czy straży, jednakże nie przykładała teraz do tego wagi.
Nari odwróciła głowę i w coś uderzyła albo kogoś, w każdym razie odbiła się do tego i wylądowała na ziemi.

Szedł, tak kierował się do Mefa. No i poczuł, ze coś w niego się wbiło i odbiło...? Warknął pod nosem ale nie rzucił się an tę osobę odwrócił się i zamrugał kilka razy.
-Ty, ja cię znam-Rzucił bystrze do kobiety. Wyciągnął do niej dłoń. Znał ale nie kojarzył do końca co i jak. Było tak ładnie dookoła.
-Odprowadzić cię może?- Zapytał się nonszalancko, co było takie w jego odczuciu a jak było realnie? Pewnie żulowsko.

Dziewczyna nie wiedziała od czego się odbiła dopóki się ta osoba nie odezwała, zmrużyła oczy ale kontury cały czas miała rozmazane. Zapewne gdyby nie zapach nie poznała by chłopaka, uśmiechnęła się - No tak - powiedziała beztrosko, nie mogą namierzyć dłoni mężczyzny. Przez swój stan zapomniała jak bardzo jest na niego zła za to co zrobił.
- Chętnie - odpowiedziała radośnie, miała nadzieję, że teraz bez problemu wróci do domu.

Zaśmiał się i zabrał dłon-Wiesz co mam lepszy pomysł- Wyszczerzył się i odwrócił do niej tyłem-Wskakuj na barana, będzie fajnie- Tak mówił to serio-Tylko mów mi śliczna gdzie mam iść bo tak to cię zaciągne do meliny w której mieszkam- Tak nie zabrzmiało to dziwnie.-No hop hop- poganiał ją.

Dziewczyna na początku nie ogarnęła tego co do niej mówił, podniosła się z ziemi - No dobrze - uśmiechnęła się. Weszła na barana chłopakowi - Dziwnie do mnie mówisz - zauważała pomimo dobrego humoru. Wystawiła rękę do przodu - Gdzieś tam - pokazała i trochę tak jak na koniku szturchnęła go nogami aby ruszył. Nie spodziewała się dzisiaj takiego obrotu sprawy a tym bardziej, że pojeździ na barana jak za dziecka.

-Dziwnie? To znaczy?- Nie rozumiał, przekrzywił głowe i tylko wzruszył ramionami. Co to go obchodzi.
-No dobra- Wstał i lekko się zachwiał w pierwszej chwili. Zaczął sobie lekko truchtac w kierunku w jaki ona mu pokazała.
-Wru ru ru- Wydawał z siebie dźwięki i biegnąć troche szybciej, byle sie nie wywrócić czy coś.

Przytrzymała się mocniej obejmując go za szyję kiedy się podnosił, na prawdę dzisiaj nie sądziła, że spotka ją darmowy transport do domu.
Uśmiechnęła się szerzej kiedy zaczął truchtać - Juhuuuu - zawołała puszczając jego szyję jednakże nogami złapała się mocniej aby nie stracić równowagi.
Wydała z siebie cichy śmiech - Jak lokomotywa - powiedziała radośnie, gdyby pewnie bardziej oboje ogarniali to ich spotkanie nie byłoby takie radosne.

Starał się nie wpaść na innych ludzi, płot, lampę, chodni czy inną zaspę.
-No to się trzymaj- Powiedział cwano i z nia na barana przemienił sie aby zaraz potem ruszyć pędem tam gdzie mu wskazywała, bo sam się zaoferował, nie.

2xzt

Przemierzałem ośnieżone uliczki w poszukiwaniach Heliona. Na początku byłem zły na niego ale jakoś teraz mi przeszło, przez ten ziąb nie chciałem marnować energii na niepotrzebne rzeczy. Jeśli on znowu ćpa to nie jest dla niego dobrze spędzić noc na takim chłodzie. Ech... Co ja mam z nim zrobić. Poszedłem do klubu ale tam nie poczułem jego zapachu, to ruszyłem dalej tam gdzie mógł się zaszyć. Chodziłem po szemranych uliczkach starając się wychwycić jego zapach.
Nie mam pojęcia ile się szwendałem po zimnie ale coś jakby? Czy to może? Ruszyłem słabym zapachem. Doprowadził mnie do jego starego mieszkania "Serio Stary?". No nic podmuchałem w dłonie aby je ocieplić, poszedłem dalej.

Z.t.

Wybiegła z klubu i rzuciła się w pierwszy lepszy zakręt. Nie myślała teraz racjonalnie, chciała uciec, oddalić się jak najbardziej od tego miejsca. Obrazy z przeszłości przewijały jej się przed oczami, zupełnie zajmując umysł białej. Nie widziała ścieżki, biegła bardziej na czuja, co chwilę się o coś potykając. Kolejna i kolejna uliczka, nie miała pojęcia gdzie jest. W końcu padła i chwyciła się za pierś, starając złapać oddech. Wczołgała się w jakąś wnękę między budynkami i skuliła tak bardzo jak tylko mogła.