Wizard's World

Kiedy zaczęła mówić spoglądał na nią ale chwile potem próbował dostrzec to co opisywała.
-Dużo- Nie jest to ambitna odpowiedź ale no, szczera. On nie umiał tego dostrzec a próbował, nawet zmrużył oczy bo może coś dostrzeże. Nie wyszło. Nie potrafił sobie też nic takiego wyobrazić, nic z tego co mówiła.
-Skąd wiesz o tym skarbie lub potworze?- Zapytał, bo teraz mówiła fakty czy jednak nie. Wyobraźnia blondyna była tak płytka jak kałuża po mżawce.

Poruszyła ogonem kilka razy - Nie wiem tego - pokazała kły w jego stronę w uśmiechu - To były luźne sugestie ale kto wie? Może coś tam jest ciekawego? - wskazała pyskiem na wodę - Wyobraźnia robi swoje, choć słyszałam kiedyś coś o jakimś potworze z jeziora ale nie wiem czy tego czy innego - tak na prawdę to jakoś przelotnie to usłyszała nie wsłuchując się bardziej. Z resztą ludzie dużo gadali dziwnych i praktycznie nierealnych rzeczy.

Zaskoczyła go faktem, że nie wiedziała. Zwykle jego właściciele wiedzieli wszystko. Tak przynajmniej mówili. No i zawsze mieli racje.
-Jak to luźne sugestie, jak to możliwe, że możesz nie wiedzieć?- Ni musi to jakoś przetrawić. Pierwszy raz spotyka się aby pan nie wiedział.
-Ja nie słyszałem o czymś takim- A może to taka tutejsza opowieść, dlatego?

Przekrzywiła łeb w bok - Normalnie, każdy człowiek czegoś nie wie czy czegoś nie potrafi. Taka natura i tyle. Są rzeczy, które wiem a są takie których nie wiem. Ważne czy chcesz się dowiedzieć, nauczyć to zależy od samego siebie - jest jeszcze młoda i wiele przed nią. Nie przejmowała się tym, czas pokaże czy ona sama będzie chciała być w tym czym jest czy zacznie wszystko od nowa.
- Chcesz spróbować jeszcze raz z chmurami? - uniosła lekko łeb do góry.

-No ale jak to?- Zadał pytanie- Zwykle moi właściciele wiedzieli wszystko- No albo dobrze sie kryli- Zawsze mieli racje- To też mówi, że musieli dużo umieć i wiedzieć.
-Wątpię abym umiał coś w nich dostrzec innego niż po prostu coś- I to coś nie konkretnego. Aż pewna rzecz przyszła mu do głowy. Tylko najpierw się podrapał po łopatce.
-Dlaczego jesteś taka dla mnie?- Pewnie pytał ale pamięć złotej rybki robi swoje.

- To nie jest tak, że są osoby nieomylne. Takie nie istnieją. Zawsze znajdzie się coś czego nie będą wiedzieć i możliwe, że nie do końca byli z Tobą szczerzy - nie musieli ale tego nie dodała. Przeważnie ludzie majętni czy na wysokich stołkach uważali się za bogów, że wszystko im wolno i takie tam.
Poruszyła nosem - To będzie trzeba popracować nad Twoją wyobraźnią - i nie tylko ale tego nie dodała. Chłopak będzie musiał się dużo nauczyć.
- W sensie jaką? - niezrozumiała go albo nie chciała. Podchodziła do niego jak do zwykłego człowieka i chciała aby i on w końcu się nim stał prawnie a nie był rzeczą jak to sam określa czy inni.

Aż się zamyślił po tym co powiedziała. Nie mógł w to uwierzyć. Jego właściciel przecież zawsze mieli racje... Ciężko było mu myśleć inaczej. Zresztą i jej pewnie uwierzyłby w każda bajkę jaką by mu sprzedała...
-A co z nią nie tak?- Przekrzywił łeb na bok patrząc pytająco na nią.
Po chwili jednak spojrzał na wodę.
-Kurwa, no taką dziwną- No to określił- Nie boję się ciebie- No jak miał jej to wyjaśnić lepiej. Nie bał jakie jako tako. Nie biła go i była... o zgrozo.... miła.
-Nie potrafię tego zrozumieć i wkurwia mnie to- Warknął marszcząc mordę.

- Nie jesteś w stanie wyobrazić sobie rzeczy jeśli centralnie przed Tobą nie stoją albo myśleć abstrakcyjnie np że woda jest zielona - wskazała pyskiem na nią.
Zaśmiała się ochrypłe - A dziękuję - gdyby dostała chociaż pół mynta za każdym razem kiedy to usłyszy to na pewno spłaciłaby już Williama. Uniosła brwi do góry - I dobrze a ja nie boję się Ciebie - pokazała mu język. Nie dlatego, że nie mógł jej uderzyć bo tak go nauczono. Po prostu się nie bała - Czego nie możesz zrozumieć? Że gdzieś jest haczyk i na niego czekasz? Czy o co dokładniej chodzi? - jak postara się bardziej nakreślić dziewczynie o co dokładnie mu chodzi to może jakoś dojdą do porozumienia i współpracy.

-No ale ta moze być zielona, bo ta woda stoi- Zauważył i poprawił kobietę. Może nie jest tak zielona jak trawa ale nie jest niebieska jak niebo albo morze.
-No kurwa jestem niewolnikiem a ty jesteś taka no kurwa ten...- zamyślił się chwile- za miła, to tak nie może być. Powinien czuć respekt czy strach a nie odczuwam. To jest złe- Podsumował i zmienił sie człowieka aby jedną się plecami na ziemi.
-Nienawidzę cię do chuja- Dodał patrząc się w niebo. Nie potrafił umysłem tego jakoś bardziej objąć.

- Nie do końca masz rację, każde jezioro jest zasilane rzeką. Mniejszą, większą - pobujała się na boki - Dzięki temu nie wysycha i jest do niego dostarczana woda plus żyją w nim ryby i inne żyjątka, które pomagają zachować w nim czystość. Ale fakt, gdyby ludzie co rusz coś tam wlewali i wrzucali śmiecie ryby czy inne żyjątka tam nie nadążyły by ją czyści i byłaby zielona czyli brudna - dlatego dbanie o środowisko jest bardzo ważne.
- Ale dlaczego? Źle Ci tutaj? - po co ma w nim wywoływać strach. Pewnie gdyby chciała to na pewno by jej się to udało ale po co?
Wzruszyła barkami jeżdżąc ogonem po śniegu - Trudno, jakoś będę musiała z tym żyć - zachichotała. Obrzuciła się do niego kiedy się położył na ziemi. Pokręciła głową a ogon zaczął chodzić jej szybciej i położyła łeb na jego torsie podwijając łapy tak żeby nie wbijały mu się w żebra. Najwyżej ją zepchnie czy zrobić coś innego.